Just another WordPress site
. بحثی پیرامون حدیث شریف «مَن عرَفَ نفسَه عَرفَ رَبَّه». آیه ﴿نسوا الله فانساهم انفسهم﴾ عکس نقیض حدیث «مَن عرَفَ نَفسَه عرَفَ رَبَّه» است. روح و نفس به ده وجه دلالت بر وحدانیّت خدا میکند.
تفسیر غلط برخی علماء از روایت «مَن عرَفَ نَفسَه فقَد عرَف ربَّه». روایاتی از غرر و درر آمُدی در باب معرفت نفس. معرفت به نفس یعنی: خداوند علیّ أعلیٰ به ذات انسان متّصل است. راه خداشناسی راه معرفت نفس است که آن هم به تزکیه حاصل می‌شود. علم معرفت نفس به انسان می‌فهماند که هیچ نیست.
حضرت علامه طهرانی رضوان اللَه علیه:
حضرت آقاى انصارى فوقالعاده مرد كامل و شايسته و منوّر به نور توحيد بود،من واقعاً به كمال و شرف و توحيد و فضائل اخلاقى و معنوى ايشان در حدود ايمان به يك پيغمبر، ايمان و يقين دارم.زيرا اگر الآن حضرت يوسف و يا شعيب و يا حضرت موسى و عيسى على نبيّنا و آله و عليهم السّلام زنده شوند، و بيايند و امر و نهى داشته باشند، من حقيقةً بقدر اطاعت و انقياد و ايمان به حقّانيّت آن انبياء به اين راد مرد بزرگ و الهى ايمان و ايقان دارم.شاهدى هم داريم، چنانچه بعضى ذكر نموده اند كه: عُلَمآءُ امَّتى كَأَنْبيآءِ بَنى إسْرآئيلَ ملاك ارادت و عظمت اين مرد تجلّيات الهيّهاى است كه در راه طولانى با جهاد اكبر براى وى شده است، و او را به سرحدّ يك عارف الهى درآورده و در مقام و منزلت تمكين نشانده است.
مرحوم انصارى-قدّس سرّه- يكى از اولياى برجسته قرن اخير بود كه قولًا و عملًا و اعتقاداً و سرّاً در ممشاى ائمّه طاهرين صلوات اللَه عليهم أجمعين قدم می‌زد و نمونهاى بود كه سيره و اخلاق و معارف آن بزرگواران را به عصر خود معرّفى می‌نمود.
حكايتى نقل میكنند كه:
«يكى از شاگردان مرحوم قاضى روزى به ايشان عرض می‌كند كه: آقا اگرخداى نكرده-شما از دنيا رفتيد، به چه كسى مراجعه كنيم؟ايشان می‌فرمايند:” من كسى كه توحيد را مستقيماً از خدا گرفته باشد، غير از شخصى در همدان به نام حاج شيخ محمّد جواد انصارى نمیشناسم.
مرحوم انصارى- رضوان اللَه عليه- براى برآوردن نيازمندىهای مسلمانان اهتمامى وافر داشت و در كمك و مساعدت به فقرا و مسكينان بیاختيار بود، و در بذل و انفاق بی‌نظير بود، به بسيارى از خانواده هاى مستمند كه در گوشه و كنار شهر بودند و ابداً كسى از حال آنان اطّلاع نداشت مساعدت ها می‌نمود و با دست خود براى آنان غذا و لباس و فراش می‌برد، و در اخفاى اين امور به حدّى دقيق بود كه حتّى از شاگردان خاصّ خود مخفى می‌داشت
در زمستانهاى سردِ همدان براى معالجه مَرْضى و عيادت بيماران آنان به منزلشان می‌رفت و چه بسا خود تهيّه دوا می‌نمود و تا فرد گرفتارى را از گرفتارى آزاد نمینمود آرام نمیگرفت،
آرامش دل او در آرامش خلق خدا بود و نگرانى او در اضطراب آنان
مرحوم حاج سید هاشم حدّاد رضوان اللَه علیه:
«از صدر اسلام تا به حال، عارفی به جامعیّت مرحوم قاضی نیامده است!»ومي فرمودند: «مرحوم آقا (قاضی) یک عالمی بود که از جهت فقاهت و فهم روایت واز جهت تفسیر وعلوم قرآن و ادبیّات عرب و لغت و فصاحت بی‌نظیر بود؛ حتّی از جهت تجوید و قرائت قرآن.»
مرحوم علامۀ طباطبایی رضوان اللَه علیه:
«ما هرچه داریم از مرحوم قاضی داریم، واین سبک تفسیر آیه به آیه را مرحوم قاضی به ما تعلیم دادند، و ما طریقۀ فهم احادیث را که «فِقهُ الحدیث» گویند از ایشان آموخته‌ایم.»
آقا سیّد محمّد حسن قاضی می‌گفتند:
«پدرم بسیار مرد متواضعی بود و نسبت به زوّار که به منزل او می‌رفتند نهایت احترام را داشت، و در مجالس روضه که در منزل خود می‌گرفت خودش دمِ درِ اطاق و یا حیاط روی زمین پهلوی کفش‌ها می‌نشست به طوری که تمام بدنش در روی زمین بود، و با دست خودش یکایک کفش‌های واردین را جفت می‌کرد و همه را در جلوی پای آنها بدون استثناء مرتّب می‌کرد، و با همه با مرحمت و ملاطفت و مهر رفتار می‌کرد.
مرحوم قاضی می‌فرمود:
«من در تمام نقاط صحن مطهّر [حرم سیدالشهداء علیه السلام] خوابیده‌ام… به‌طوری که جایی به قدر وسعت بدن من یافت نمی‌شود که در آن نخوابیده باشم.»
همچنین می‌فرمود:
«از توسل به ائمه بالاخص سیدالشهداء علیه السلام غافل نشوید که کلیدِ راه در این توسل است، و بدون این فایده‌ای ندارد.»
« کسی که به استاد [عرفان] رسید، نصف راه را طی کرده است. »
«اکثر افرادی که سلطان معرفت برای آنان طلوع نموده است، در یکی از این دو حال بوده است: در تلاوت قرآن مجید یا توسّل به حضرت اباعبداللَه الحسین علیه السلام.»
«هیچ‌وقت نباید از دیرکردِ نتیجه، شخص مأیوس شود و دست از سیروسلوک بردارد؛ زیرا ممکن است کسی به‌تدریج با ناخن زمین را بخراشد و سپس ناگهان به‌اندازۀ گردنِ شتر آب زلال و روان جاری شود.»
«به علمایی که پیوسته به نوشتن کتب ظاهری و بحث‌های بلاطائل (بدون فایده) اصولِ فقه می‌پرداختند و بالنّتیجه دستشان از معرفت تهی می‌ماند، خرده می‌گرفت و در نزد شاگردان خود این طریقه را تقبیح می‌نمود. »«اگر نماز را تحفّظ کردید، همه‌چیزتان محفوظ می‌ماند.»
مرحوم قاضی به شاگردانش توصیه می‌فرمود به زیارت اهل قبور بروند و پس از قرائت فاتحه، در گوشه‌ای بنشینند و ساعتی را به سکوت و خلوت و تفکّر در عاقبتِ امر و مرگ بگذرانند و می‌فرمودند:
«این شیوه تأثیر خوبی در قطعِ تعلّقات و توجّه نفس به مبدأ هستی دارد و از التفات به کثرات مانع می‌شود.»
مرحوم علامۀ طهرانی رضوان اللَه علیه:
«مرحوم قاضی دارای دو جنبۀ علم و عرفان بود؛ در علوم ظاهری فقیهی عظیم و عالِمی جلیل، و در علوم باطنی عارفی واصل و انسانی کامل بود… ایشان فرید عصر و حسنۀ دهر و سلمان زمان و ترجمان قرآن بود .»
فرق بین مرحوم قاضی با دیگران، فرق شخص بینا و بصیر است در شب تار و ظلمانی
در دستِ شخص بینا چراغ قرار دارد و دقیقاً راه را از چاه بازمی‌شناسد و طریق مستقیم را از راه‌های انحرافی و خطرناک تشخیص می‌دهد و خود و دیگران را به‌سلامت و صحّت به منزلِ مقصود می‌رساند.
شخص اعمیٰ‌و کور با عصایی در دست می‌خواهد خود را از این مَهالِک و چاه‌ها و درّه‌ها و طوفان و صاعقه و گردبادها و گرداب‌ها نجات دهد، و با این وضع حرکت میکند و دیگران را به حرکت درمی‌آورد، و خدا می‌داند که نتیجۀ این قیام و اقدام به کجا خواهد رسید!
فرق بین حضرت قاضی با دیگران، فرق بین خورشید با شب تار است، نه بین خورشید و ماه، یا بین ماه و ستارگان!قاضی می‌بیند و دیگران نمی‌بینند!قاضی لمس میکند و دیگران در تخیّل و وَهم به‌سر می‌برند!قاضی حقیقت را با جانِ خود مَسّ و با قلبِ خود مشاهده میکند، و دیگران تیری در شبِ تار می‌پَرانند!قاضی به حقْ متحقّق گشته و اصالت یافته است و بقیه در اعتباریّات و تصوّرات منغمرند.
رحمةُ اللَه علیهِ رحمةً واسعة.
علامۀ طباطبایی مجسمۀ شرم بود؛ یک صورت افتاده، مانند یک معصوم! یکپارچه حیاء! اگر انسان می‌خواهد ائمه را بشناسد و بفهمد مقام امامت چیست، باید اینها را نگاه کند که آیات‌اند!
ایشان آیتی بود عظیم! نه‌تنها از نظر جامعیت در علوم عقلی و نقلی، بلکه از نقطه‌نظر توحید و معارف الهیّه و واردات قلبیّه و مکاشفات توحیدیّه و مشاهداتِ الهیّۀ قدسیّه، و مقام تمکین و استقرارِ جلوات ذاتیّه در تمام عوالِم و زوایای نفْس.
علامه آیت‌اللَه سید محمدحسین طباطبایی
علامۀ طباطبایی جهانی از عظمت بود؛ با آنکه اسرار الهیّه در دل تابناک او موج می‌زد، سیمایی بشاش و گشاده و وارفته و زبانی خموش و صدایی آرام داشت. و پیوسته به‌حال تفکّر بود و گاه‌گاهی لبخند لطیف بر لب‌ها داشت.هرکس با ایشان می‌نشست و زبان خاموش و سکوت مطلق ایشان را می‌نگریست، می‌پنداشت که این مرد در مفکِّرۀ خود هیچ ندارد! ولی چنان مستغرق انوار الهیّه و مشاهدات غیبیّۀ ملکوتیّه بودند که مجال تنازل پیدا نمی‌کردند.
علامۀ طباطبایی مردى متفكّر، و در تفكّر عميق بودند. هيچ‌گاه از مطلبى به آسانى عبور نمیكردند؛ و تا به عمق مطلب نمیرسيدند و اطراف و جوانب آن را كاوش نمینمودند دست برنمیداشتند.
در بسيارى از مواقع كه يك سؤال بسيط و سادهاى که ممكن بود با چند كلمه جواب، فورى پاسخ داده شده و مطلب تمام شود، ايشان قدرى ساكت میماندند و پس از آن چنان اطراف و جوانب و احتمالات و مواضعِ ردّ و قبول را بررسى و بحث می‌نمودند كه حكم يك درس را پيدا میكرد.
مسلك عرفانى علامۀ طباطبایی، مسلك استاد بى‌عديلشان مرحوم آيت الحق، سيّد‌العارفين، حاج ميرزا على آقاى قاضى رضوان اللَه علیه بود كه همان معرفت نفس بوده است، كه ملازم با معرفت رب می‌باشد.
روش تفسیری علامۀ طباطبایی قدّس اللَه سرّه، طبق روش تفسیری استادشان در عرفان، مرحوم آیت اللَه حاج میرزا علی آقای قاضی بوده است که تفسیر آیات به آیات است.
این تفسیر در نشان دادن نکات دقیق و حساس، و جلوگیری از مغالطۀ کلمات معاندین، و نیز در جامعیّت منحصربه‌فرد است؛ و حقّاً می‌توان گفت: از صدر اسلام تا کنون چنین تفسیری به رشتۀ تحریر درنیامده است.
(برای مطالعۀ مقالۀ «جایگاه تفسیر المیزان در جهان اسلام و ویژگی‌های آن» کلیک نمایید.)
علامۀ طباطبایی داراى روحى لطيف، و ذوقى عالى، و لطافتى خاص و قریحۀ شعر بودند و غزلهاى عرفانى آبدار كه توأم با وَجد و حال، و سراسر عشق و اشتياق است میسرودهاند. از جملۀ اشعار ایشان است:
مِهرِ خوبان دل و دين از همه بى‌پروا برد ***** رُخِ شَطرنج نبُرد آنچه رخِ زيبا بُرد
تو مپندار كه مجنون سرِ خود مجنون گشت ***** از سَمَک تا به سِماكش كششِ ليلا بُرد
من به سرچشمۀ خورشيد نه خود بردم راه ***** ذرّهاى بودم و مِهر تو مرا بالا بُرد
من خَسى بى‌سر‌و‌پايم كه به سيل افتادم ***** او كه می‌رفت مرا هم به دلِ دريا بُرد
حضرت علامۀ طباطبایی علاقه و شيفتگى خاصّى نسبت به ائمّۀ طاهرين صلواتُ اللَه و سلامُه عليهم اجمعين داشتند. وقتى نام يكى از آنها برده می‌شد، اظهار تواضع و ادب در سيمايشان مشهود می‌شد؛ و نسبت به امام زمان أرواحُنا فداه تجليل خاصّى داشتند، و مقام و منزلت آنها و حضرت رسول‌اللَه و حضرت صدّيقۀ كبرى را فوق تصوّر می‌دانستند، و يك نحو خضوع و خشوع واقعى و وجدانى نسبت به آنها داشتند و می‌فرمودند:
«تشيّع، حقيقت پيروى از سنّت رسول خدا كه در ولايت متجلّى است می‌باشد.»
فرق روشن علّامۀ طباطبایى با سائرين اين بود كه اخلاقيات ايشان ناشى از تراوش باطن، و بصيرت ضمير، و نشستن حقيقت سيروسلوك در كُمونِ دل و ذهن، و متمايز شدنِ عالمِ حقيقت و واقعيّت از عالَمِ مجاز و اعتبار، و وصول به حقایقِ عوالمِ ملكوتى بود.
ولى مسلك اخلاقى غير ايشان ناشى از تصحيح ظاهر و مراعات امور شرعيّه و مراقبات بدنيّه بود، كه بدين‌وسيله میخواهند دريچهاى از باطن روشن شود، و راهى به‌سوى قرب حضرت احديّت پيدا گردد.
جهت آشنایی کامل با شخصیت مرحوم علامه طباطبائی رضوان اللَه علیه می توانید بر روی لینک کتاب مهر تابان يادنامه عارف کامل حضرت علّامه طباطبایی قدس اللَه سره کلیک نمایید.
برای مطالعه مقاله با موضوع جایگاه تفسیر المیزان در جهان اسلام و ویژگی‌های آن اینجا کلیک نمایید.
حضرت آقاى حاج سيد هاشم در «لا اُفُق» زندگى می‌کرد. آنجا كه از تعيّن برون جسته، و از اسم و صفت گذشته، و جامع جميع اسماء و صفات حضرت حقّ متعال به‌نحو اتمّ و اكمل، و مورد تجلّيات ذاتيّۀ وحدانيّۀ قهّاريّه، اسفار اربعه را تماماً طی نموده و به مقام «انسانِ کامل» رسیده بود..
برای وی زندگی و مرگ، مرض و صحت، فقر و غنا، دیدن صُوَر معنوی یا عدم آن، بهشت و دوزخ، علی‌السّویه بود. او مرد خدا بود؛ تمام نسبت‌ها در همۀ عوالم از او منقطع بود، مگر نسبتِ اللَه.
حضرت حاج سید هاشم حدّاد در علوم عرفانی و مشاهدات ربّانی استاد کامل و صاحب‌نظر بود. بسیاری از کلمات محیی‌الدّین عربی را رد می‌کرد و به اصول آنها اشکال، و وجه خطای وی را مبیّن می‌نمود.
اگر از مشکل‌ترین مطالب کتاب «منظومۀ» حاجی سبزواری، و «اسفار» آخوند ملاصدرا و غامض‌ترین گفتار «شرح فُصوص الحِکَم» و «مصباح‌الأنس» و «شرح نُصوص» از او سؤال می‌شد، پاسخ می‌داد و صحت و سقم آنها را برمی‌شمرد.
برخی از فضلای نجف و بعضی از کسبه نجف و کاظمین و بغداد به ایشان ارادت می‌ورزیدند و جمعی قریب به بیست نفر در تمام اوقات زیارتی در مجلس ایشان اجتماع داشتند، و ایشان خودشان شخصاً به امور مهم و مایحتاجشان باطناً و ظاهراً قیام می‌نمودند.
چه‌بسا دیده می‌شد که این سیّد کریم و باحیا، بعضی اوقات خودش بستۀ نان را از نانوایی به منزل می‌آورد، و یا قالب یخ را در زیر بغل می‌گرفت، و از تنظیف و تطهیر منزل دریغ نداشت، بلکه شاد بود که همچون استادش مرحوم قاضی، خدمت زوّار و اولیاء خدا و سالکین طریق را می‌نماید.
حضرت حاج سید هاشم حدّاد، هر روز صبح ابتدا به زیارت حضرت سیدالشهداء و بعد به زیارت حضرت اباالفضل علیهما السلام مشرّف می‌شد.
بسیار در گفتارشان، و در قیام و قعودشان، و به‌طور کلی در مواقع تغییر از حالتی به حالتِ دیگر، خصوصِ کلمۀ «یا صاحب‌الزمان» را بر زبان جاری می‌کردند.
یک روز یک نفر از ایشان پرسید: «آیا شما خدمت حضرت ولیّ‌عصر ارواحنا فداه مشرّف شده‌اید؟»
فرمودند: «کور است هر چشمی که صبح از خواب بیدار شود و در اوّلین نظر نگاهش به امام زمان علیه السلام نیفتد!»
وصول به مقام تجرّد قرب ذات پروردگار بود. ایشان با حقیقت وجود خود به باطن سرّ حقایق عالم تکوین رسیده و بر آنها اشراف کامل داشت. در نتیجه، مطالب ايشان ناشى از تراوشات باطن بصيرت ضمير وصول به حقایقِ عوالم ملکوتى بود.
حُسنِ سلوک، جاذبۀ عجیب اخلاقی و اجتماعی، احاطه و اشراف بر زوایای نفوس افراد، وصول به کُنه موقعیّت اشخاص، سعه ظرفيت از ویژگی‌های ایشان بود.
حضرت حاج سید هاشم حدّاد به ایشان فرموده بودند:
«سید محمدمحسن! روی درس خویش اِتقان* داشته باش!»
روی این جهت، ایشان مجدّانه به تحصیل علوم و معارف الهی پرداخت، تا جایی که به بالاترین مدارج علمی حوزوی نائل گشت.
ایشان در عرفان و فلسفه و فقه و اصول و پى‌‌بردن به کُنهِ معنای کلمات ائمۀ معصومین علیهم السلام دارای جامعیّتی کم‌نظیر بود و بر علوم ظاهری مانند پزشکیِ روز و هیئت اشراف داشت.
خصوصیت ویژۀ ایشان در تلقی حقایق عرفانی و جامعیت علمیِ کم‌نظیرشان سبب شد که مرحوم علامۀ طهرانی به ایشان فرمودند:
«ما به تكليف ظاهری خود عمل كرديم و حقايق را به رشتۀ تحرير درآورديم؛ از اين به بعد تو باید اين مبانى را تبیین و تبليغ كنى و به گوش همه برسانى، تا به‌دست فراموشى سپرده نشود.»
پیرو آن وصیت مهم، ایشان با قلم شیوا و بیان رصینِ خود به نشر و تبیین مبانی مکتب عرفان پرداختند و بسیاری از آثار گران‌سنگ مرحوم علامۀ طهرانی را با مقدمه و تعلیقاتی منتشر نمودند.
بدین جهت ایشان را می‌توان مهم‌ترین مقرِّر و تبیین‌گر مکتب توحیدی مرحوم علامۀ طهرانی و مدرسۀ عرفان در سنوات اخیر دانست.
در بیان احکام شرع تبیین مُرّ حق (یعنی مطلب حقّی که پذیرش آن تلخ و سنگین باشد) هیچ گونه مصلحت‌اندیشی در ضمیر او نمی‌گنجید. چنان استحکام و اِتقانی داشت که اگر کوهها از جاى می‌لرزید او در کلامش نمی‌لرزید! گویی اگر تمام عالم در برابر مطالب مبانى حقّ او بایستد او یکتنه خواهد ایستاد!
ایشان حقیقت دین را ولایت حضرات معصومین علیهم السلام می‌دانست در حمیّت و عِرقِ احیای مکتب اهل‌بیت علیهم السلام و حفظ حدود آن بی‌نظیر بود.
حریم امامت را خطّ قرمز تشیّع می‌دید و اطلاق لفظ «امام» و تعابیری مانند «حسینِ زمان» «علیِ زمان» را بر غیر امام معصوم به‌طور مطلق جایز نمی‌دانست.
می‌فرمودند:
«مرجع تقلید باید به ملکۀ طهارت نفس رسیده باشد و چشمان ملکوتى او تمام امور پشت پرده حوادث آینده را آشکارا مشاهده کند.»«مرجعیّت شیعه نباید فقط در مجالس عزاداری اهل‌بیت با مردم همراه باشد بلکه باید در فتنه‌ها ناهنجاری‌ها ناروایی‌ها گرفتاری‌های مردم نیز با آنها هم‌نوا هم‌صدا شود. تنها به تماشا نظاره ننشیند و از هیچ تهدید ارعابی هراس به خود راه ندهد.»
«جوانان به فطرت الهی صفات ربوبی از سایرین نزدیک‌ترند. جوان امروز بیش از آنکه به سخنان ما گوش فرا دهد. به عملکرد رفتار ما مىاندیشد و آن را با موازین فطرى عقلانى خویش به محک سنجش می گذارد.»
«تألیف کتابهاى فقهى اخلاقى در برابر یک دروغ خلاف، پشیزى به حساب نمی آید و برگزارى مجالس وعظ خطابه در برابر رویکرد خلاف اخلاق، سودى نخواهد بخشید.»
«امروزه دیگر سخن از طهارات و نجاسات با نسل جوان ثمرى ندارد و رساله هاى عملیّه در فضاى فرهنگ باورهاى نسل جدید چندان مشکلى را حل نخواهند کرد!»
بارها می‌فرمودند:
«شیعۀ امیرالمؤمنین علیه السلام کسی است که به‌دنبال او حرکت کند هرچند به‌ظاهر نصرانی باشد! مخالف امیرالمؤمنین علیه السلام کسی است که برخلاف مسیر ولایت او که مسیر حق است،حرکت کند هرچند به‌ظاهر شیعه باشد!»
«آن پرستار مسیحى که براى خاطر خدا خدمت به بیماران را به‌نحو احسن با روى خوش انجام می دهد حقّاً واقعاً شیعۀ امیرالمؤمنین علیه السلام است!»
«آن پرستار شیعه که با مریضان به‌خشونت برخورد مىنماید و قلب آنها را میشکند از مذهب امیرالمؤمنین علیهالسلام به‌دور است!»
ایشان تحقيقاً از مصاديق علماء ربانی است كه حقایق و حوادث عالم وجود را با چشم شهود و بصيرت قلب به علم حضورى و شهود عينى احساس نموده و حقيقت توحيد را با سیروسلوک در منازل و عوالم ربوبى، با قلب و ضمير خويش (نه تنها با مطالعه و تفكّر و درس و تحقيق) به حقّ المعرفة ادراک كرده اند. و بلكه می توان اذعان داشت در ميان اولياى الهى و علماء باللَه و عرفاء بأمر اللَه در جايگاه و منزلگاه ويژهاى قرار دارد كه حتّى او را از بسيارى از آنها برترى و فزونى بخشيده است.
شاخصه و امتياز علّامه طهرانى نه به جهت اطّلاع او بر علوم و فنون ظاهرى و متعارف از قبيل فقه و اصول و فلسفه و عرفان نظرى و غيره است كه اين علوم در بسيارى از افراد يافت می‌شد بلکه خصوصيّت ايشان به واسطه اشراف و اطّلاع بر امور و حقايقى است كه از اين علوم و رسوم براى انسان حاصل نمی‌شود و نياز به مراقبه سلوكى و سير و سلوک الى اللَه و وصول به مقام قرب و تجرّد و اشراب از سرچشمه ماءِ مَعين و انوار جماليّه و جلاليّه ذات اقدس ربوبى دارد.
بنابراين سخن از شخصيّت و جايگاه علّامه طهرانى به مراتب توحيد و تجرّد و عرفان حقّ و احاطه به حقایق ربوبى باز میگردد، نه به مراتب علمى و فنون رسمى و اصطلاحى ايشان.
مرحوم علّامه طهرانى معتقد بودند:
تنها راه وصول به کمال انسانی و تحقّق هدف و غایت از وجود و خلقت انسان که همان معرفت پروردگار است؛ منحصراً به واسطه تربیت و تزکیه سلوکی تحت نظر و اشراف استاد کامل و ولی اکمل الهی صورت می پذیرد.
علامه آیت‌اللَه سید محمدحسین حسینی طهرانی
مرحوم علّامه طهرانى حقيقت و مغز دين و شريعت را ولايت اولياى الهى يعنى صاحبان ولايت كبرى حضرات معصومين علیهم السلام می‌دانستند و شريعت بدون ولايت را پوسته خالى از مغز و محتوا برمی‌شمردند. و تمام همّ و غمّ خود را بر تبيين و تفسير و تبليغ اين مسئله قرار داده بودند
و می‌فرمودند:
در اجتماع ما به قضيه امامت و ولايت آن طور كه شايسته و بايسته می‌نمود پرداخته نشده است.
مراد از بلاد كفر، آن کشورهایی است كه پرچم كفر در آنجا برافراشته شده است، و قانون كفر در ميان مردمش حاكم باشد؛ مثل بلاد يهود و نصارى، كمونيستها، سيكها، مشركين، گاو پرستها و .. و بر تمام مسلمين واجب است كه از اين کشورها بسوى دار الإسلام؛ يعنى کشور إسلام بعد از تشكيل حكومت إسلامى بيايند.
همچنین منظور از سكونت در بلاد كفر مجرّد إقامت است، خواه تبعه آنجا بشود و يا بصورت مقيم جواز إقامت داشته باشد؛ در هر صورت إقامت وى در بلاد كفر بوده است.
إقامت در بلاد كفر جائز نيست مگر براى ضرورت؛ و آن ضرورت هم بايد به نظر حاكم باشد. مثلًا حاكم يك نفر را براى سفارت يا براى كارهاى خاصّى مي فرستد؛ يا من باب مثال، او ضرورى ميداند كه چند نفر محصّل بروند و در آنجا تحصيل كنند؛ يا يك مريضى كه بيماريش قابل علاج نيست و أطبّاء هم او را از اينكه بتوانند در اينجا معالجه كنند، جواب كردهاند و مي‌گويند: حتماً بايد به آنجا بروى!
سعه وجودی یک اصطلاح فلسفی و عرفانی است که به قابلیت و ظرفیت و گنجایش وجودی هر انسان اشاره میکند. هر انسانی چنانچه از جهات ظاهری با سایر انسان ها متفاوت است و دو انسان مثل یکدیگر نمی باشند، يك قابلیت و ظرفیت و گنجایش وجودی مختص به خود دارد که با سایر انسان ها متفاوت است. و به میزان آن گنجایش و ظرفیت مىتواند از اسماء و صفات پروردگار متعال در وجود خود به منصّه ظهور برساند. و چون انسانها ذاتا با یکدیگر متفاوت هستند، وقتی در مسیر تقرب گام بر می دارند به حسب اختلاف آن جوهره و ظرفیت وجودی مراتبشان هم متفاوت می شوند.
ذکر این نکته ضروری می باشد که همه انسانها در اصل قابلیت داشتن برای رسیدن به مرتبه کمال انسانی و مقام خلیفة اللهی یکسان می باشند و اختلاف شاکله و سعه وجودی آنها به میزان ظهور و بروز اسماء و صفات پروردگار متعال در انها بر میگردد و نه در اصل رسیدن به مقام کمال.
خرید بک لینک یکی از عوامل مهم در راستای بهبود سئو است خرید بک لینک قوی و دارای کیفیت بالا به طوری که سایت مورد نظر از نظر الگوریتم گوگل کار خلاف قوانین گوگل انجام نداده باشد.
یک لینک به لینک های سایت های دیگر که به سایت هدف میرود یک لینک می گویند که باعث بهبود سئو و کسب رتبه های برتر گوگل می شودو
برای سایت های نو پا و همچنین کلمات پر رقابت بک لینک بسیار مهم . کلیدی است .
خدمات رپورتاژ آگهی
بدون شک رپورتاژ آگهی مستمر موثرترین و طبیعی ترین شکل ایجاد لینک از دیدگاه گوگل و سایر موتورهای جستجو است. بک لینک های بدست آمده از رپورتاژ تبلیغات دائمی و از نوع زیر بوده و به دلیل همسویی محتوای صفحه و انکر تکست منبع، بیشترین تاثیر را برای انواع بک لینک دارند.
پلتفرم با همکاری بیش از 1000 رسانه معتبر داخلی و بیش از 5000 رسانه خارجی این امکان را برای شما فراهم کرده است تا به صورت مستقیم و بدون واسطه، با تضمین کمترین قیمت از صاحبان و سردبیران سایت، رپورتاژ تبلیغات را خریداری کنید.
نوع دیگری از ارجاع ها که در دنیای سئو بیشترین تاثیر را دارند، ارجاع های دریافتی از شبکه های اجتماعی هستند که به سیگنال های اجتماعی معروف هستند. بک لینک های شبکه های اجتماعی این سیگنال را به موتورهای جستجو می فرستند که این سایت بسیار محبوب است و در وب و رسانه های اجتماعی درباره آن صحبت می شود.
بک لینک های سایدبار نوع دیگری از بک لینک هستند که هنوز هم توسط متخصصان سئو در وب فارسی با استقبال خوبی مواجه می شوند. این نوع بک لینک برای اهداف پیوند انبوه در کلمات بسیار رقابتی یا پیوند لایه (PBN) استفاده می شود.
بوکمارک ها از نظر موتورهای جستجو وب سایت های محبوبی محسوب می شوند که کاربران می توانند آدرس صفحات مورد علاقه خود را در آن سایت ها ذخیره کنند. دریافت بک لینک از سایت های نشانه گذاری به معنای افزایش محبوبیت وب سایت ها در وب است.
بک لینک های پروفایل معمولا nofollow هستند و برای اهداف مختلفی مانند: طبیعی جلوه دادن روند ورود، افزایش رنگ صفحه و قدرت دامنه و غیره استفاده می شوند.