دستورات بزرگان و عارفان نسبت به ماه رجب

ماه رجب یکی از چهار ماه حرام در تقویم اسلامی است. این ماه به عنوان ماه توبه و استغفار، ماه تقرب به خدا و ماه آمادگی برای ماه های مبارک رمضان و شعبان شناخته می شود. برای این ماه با فضیلت، علما و بزرگان دستورات متعددی را ذکر کرده اند.

در کتاب عنوان بصری، جلد 5 – حقیقت عبودیت اثر آیت الله سید محمد محسن حسینی طهرانی در مورد دستورات بزرگان و عرفا نسبت به ماه رجب اینطور آمده است که:

ایّام رجب نزدیک است و همان طور که دأب و دَیدن مرحوم آقا ـ رضوان اللَه علیه ـ بود، قبل از ماه رجب دوستانشان را جمع می کردند و راجع به اهتمام به ماه رجب مطالبی را می فرمودند.

من بدون توجّه به روایات و احادیثی که در فضیلت ماه رجب آمده است، آنچه از تجربیات شخصی خودم با مرحوم آقا و سایر بزرگان به یاد دارم این است که در تمام ایّام سال، به این ماه رجب از همۀ شهرها و ماه ها اهتمام بیشتری داشتند؛ حتّی از ماه رمضان هم اهتمام این بزرگان به ماه رجب بیشتر بود و عبارت ایشان این بود:

ماه رمضان برای عامّۀ مردم أنفع است و نفع بیشتری دارد، ولی نفع ماه رجب برای خصوص سالکان إلی اللَه از ماه رمضان بیشتر است، و تأثیراتی که در ماه رجب بر نفس وارد می شود، نسبت به آنچه در سایر ایّام اللَه ـ یعنی شعبان و رمضان و ذی القعده و به خصوص دهۀ اوّل ذی الحجّه ـ وارد می شود، تأثیرات عمیق تر و زیربنایی تری است و ماه رجب از همۀ آنها مهم تر است!

خود ایشان هم در ماه رجب به طور کلّی در زندگی و اعمال شخصی خودشان تغییراتی داشتند، و نسبت به رفقا و دوستانشان توصیه به مراقبت بیشتری می کردند و می فرمودند:

ماه رجب، ماه الهی است و انسان نباید در ماه خدا غیر خدا را داخل کند! باید مراقبه‌اش را در این ماه بیشتر کند! باید کلامش را در این ماه منضبط‌تر قرار بدهد و هر حرفی را نزند و هر مطلبی را نگوید؛ حتّی مسائل عادی و حرف‌های عادی هم در این ماه مضرّند! هرچه در این ماه حالت سکوت و سکون و آرامش بیشتر باشد، واردات بیشتر خواهد شد، و هرچه حالت تشویش و اضطراب باشد [آن واردات کمتر خواهد بود]. ملائکه در جایی که تشویش و اضطراب است و در جایی که دائماً محلّ جولان فکر و تخیّلات و خیالات است نمی‌آیند؛ ملائکه در جای سکون و آرامش می‌آیند!

اینکه «این شخص آن را گفت و آن شخص این را گفت و این فرد این حرف را به من زد، و چرا او نسبت به من این فکر را کرد؟! و حالا من جوابش را بدهم و با او این طور صحبت کنم»، اینها به درد ماه رجب نمی خورد! اگر شخصی با این تصوّرات و تخیّلات داخل در ماه رجب بشود، نصیبی نخواهد داشت.

پس شرط اوّلی را که مرحوم آقا ذکر می‌فرمودند این است که انسان قلب خود را از هرچه تا به‌حال با او بوده پاک کند، و بدون این هیچ فایده‌ای ندارد! هرچه ذکر بگوید فایده‌ای ندارد، هرچه توجّه کند فایده‌ای ندارد؛ چون این توجّه و ذکر، توجّه صوری است و توجّه عمقی نیست؛ عمقش خراب است، در عمقش تشویش است، در عمقش هوی و هوس است، در عمقش تکثّرات است، در عمقش توغّل در کثرات است و فایده‌ای ندارد! فقط از یک صورت ظهور پیدا می‌کند و به همان صورت هم ختم می‌شود.

بنابراین اوّلین کاری که سالک باید انجام بدهد این است که تصوّر کند در ماه رجب متولّد شده است. آیا بچّه ای که تازه از مادر متولّد می شود دشمن دارد؟! هنوز در این دنیا کاری نکرده است که دشمن داشته باشد! آیا کسی راجع به بچّه ای که از مادر متولّد می شود حرفی زده است یا غیبت او را کرده است؟! نه خیر، او تازه متولّد شده و هنوز نه دوستی پیدا کرده، نه دشمنی پیدا کرده، نه کسی را زده، نه به کسی بی احترامی کرده و نه شخصی نسبت به او بی احترامی کرده است؛ هیچ گونه ارتباطی نداشته است! انسان باید تصوّر کند که در ماه رجب متولّد شده و همچون بچّه ای است که در قلب و نفس او هیچ چیزی وجود ندارد. بچّه هیچ چیزی نمی فهمد؛ فقط وقتی که گرسنه می شود صدایش برای شیر خوردن درمی آید؛ و إلاّ هیچ نمی فهمد و حتّی مادرش را هم نمی فهمد! البتّه یک احساس خاصّی نسبت به او دارد. نه کینه ای در بچّه هست، نه بغضی در بچّه هست، نه حسدی در بچّه هست و نه حسابی! هیچِ هیچ!

فلهذا مرحوم آقا تعبیر می‌کردند: «بچّه تا چند ماه اصلاً فانی است!» یعنی هیچ نوع تعلّق به کثرت در او نیست. اگر می‌خواهید به فنا نگاه کنید که در فنا چه خبر است، به بچّۀ شیرخوار نگاه کنید. نه نسبت به کسی کینه دارد، نه حسد دارد و نه بغض دارد؛ ابداً! فقط هر وقت گرسنه‌اش بشود گریه می‌کند؛ فقط همین! آدم فانی هم مگر غیر از این چیز دیگری است؟! در وجود او نه حقد هست، نه حسد هست، نه تعلّق به دنیا هست، نه تعلّق به مادّه هست و نه تعلّق به کثرات!

من ‌باب‌ مثال اگر به یک بچّه بگویند: «فلان‌جا زلزله شده و خراب شده است»، اصلاً نمی‌فهمد و فقط می‌گوید: «من گرسنه‌ام، شیرم را بدهید تا بخورم و بخوابم!» به او می‌گویند: «فلان کس نماینده شده است»، هیچ نمی‌فهمد و می‌گوید: «شیر من را بدهید تا بخورم و بخوابم! اینها برای خودتان و مبارک خودتان باشد!» فقط نیازش در ارتباط با مبدأ محفوظ است و بقیّه دیگر هیچ! آدم فانی هم فقط تعلّقش با مبدأ است و دیگر هیچ در نفس او نیست؛ منتها فرق بچّه و فانی در این است که بچّه وقتی که برمی‌گردد، تازه به کثرات برمی‌گردد و این تعلّقات یکی‌یکی به سراغش می‌آیند؛ ولی فانی وقتی که بقا پیدا می‌کند، دیگر همه را از دست داده است، و ما باید به همان‌جایی برگردیم که از آنجا آمده‌ایم.

دعای تعقیب نماز در ماه رجب (یا من ارجوه لکل خیر)

 

دعای یا من اروه لکل خیر یک دعای کوتاه و مختصر است که در تمام ایام ماه رجب خوانده می شود. این دعا از امام صادق (ع) نقل شده است. در این مقاله متن کامل این دنیا به همراه ترجمه آن آورده شده است. همچنین برای مشاهده، و دانلود فایل متنی، فایل صوتی و فایل ویدیویی این دعا نیز میتوانید به این لینک از سایت مکتب وحی مراجعه کنید.

امام صادق عليه السلام فرمودند: در هر روز از رجب در صبح و شام پس از نمازهاي روز و شب بگو:

بِسمِ اللَهِ الرَّحمنِ الرَّحيم

يا مَن أرجوهُ لِكلِّ خَير

ای آنکه هر خیری را از او امید دارم

و آمَنُ سَخَطَهُ عِندَ كلِّ شَرّ

و در هر شرّی از غضب او احساس ایمنی می‌کنم

يا مَن يعطِى الكثيرَ بِالقَليل

ای آن که در مقابل اندک بسیار می‌بخشد

يا مَن يعطِى مَن سَألَه

ای آن که به هرکه از او بخواهد عطا می‌کند

يا مَن يعطِى مَن لَم يسألهُ و مَن لَم يعرِفهُ تَحَنُّناً مِنهُ و رَحمَة

ای آن که به آن ‌کس که از او نخواسته و آن که او را نشناسد نیز از روی عطوفت و رحمتش عطا می‌کند

أعطِنِى بِمَسألَتِى إياك جَميعَ خَيرِ الدُّنيا و جَميعَ خَيرِ الآخِرَة

بر من که دستِ نیاز به‌سوی تو برداشته‌ام همۀ خیر دنیا و همۀ خیر آخرت را عنایت کن

و اصْرِف عَنّى بِمَسألَتى إياك جَميعَ شَرِّ الدُّنيا و شَرِّ الآخِرَة

و به درخواستم از تو، همۀ شرّ دنیا و آخرت را از من دور گردان

فَإنَّهُ غَيرُ مَنقوصٍ ما أعطَيت

چرا که آنچه عطا کنی کم نگردد

و زِدنى مِن فَضلِك يا كريم

و از احسانت بر من بیفزای، ای کریم!

راوي گفت:« امام صادق عليه السلام مَحاسنِ (موهاي صورت) شريف خود را در پنجۀ چپ گرفت و همراه با حركت دادنِ انگشتِ اشارۀ دستِ راست اين دعا را با حال درماندگي و زاري خواند:

يا ذا الجَلالِ والإكرامِ يا ذا النَّعماءِ و الجود

ای صاحب جلالت و بزرگی، ای صاحب نعمت‌ها و جود و سخاوت

يا ذا المَنِّ و الطَّولِ حَرِّم شَيبَتي عَلَى النّار

ای صاحب عطا و بخشندگی، موی سپیدم را بر آتش حرام گردان.

ذکرهای مخصوص ماه رجب به همراه اعمال این ماه

ماه رجب، یکی از ماه‌های حرام و پر برکت در نزد مسلمانان است. این ماه، فرصتی ارزشمند برای بهره‌مندی از الطاف الهی و آمادگی برای ماه‌های رمضان و شعبان است. در این ماه، اعمال و اذکار ویژه‌ای سفارش شده است که در این مطلب به برخی از آنها اشاره می‌کنیم.

اذکار عمومی در ماه رجب

در ماه رجب، قرائت سوره‌های قرآن، ذکر و دعا، و انجام اعمال صالح، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. در این ماه، خواندن سوره‌های «حمد»، «یس»، «ملک»، «توحید»، و «قدر» توصیه شده است. همچنین، ذکر «استغفرالله ذاالجلال و الإکرام من جمیع الذنوب و الآثام» و «لا اله الا الله» در این ماه، بسیار سفارش شده است.

 

اذکار مخصوص شب و روز نیمه رجب

شب و روز نیمه رجب، از شب‌ها و روزهای پربرکت این ماه است. در این شب، غسل کردن، احیای شب، زیارت امام حسین (ع)، و خواندن نمازهای مخصوص، از جمله اعمالی است که سفارش شده است. در روز نیمه رجب نیز، غسل کردن، زیارت امام حسین (ع)، و خواندن نمازهای مخصوص، از جمله اعمالی است که سفارش شده است.

 

اذکار مخصوص ایام البیض در ماه رجب

ایام البیض، سه روز سیزدهم، چهاردهم، و پانزدهم ماه قمری است. این روزها، از جمله ایام پربرکت سال است. در این روزها، روزه گرفتن، خواندن نمازهای مخصوص، و ذکر «لا اله الا الله» توصیه شده است.

 

ذکر «عظم الذنب من عبدک فلیحسن العفو من عندک» در ماه رجب

یکی از ذکرهای مخصوص ماه رجب، ذکر «عظم الذنب من عبدک فلیحسن العفو من عندک» است. این ذکر، از امام سجاد (ع) نقل شده است. ایشان در سجده‌های ماه رجب، این ذکر را می‌گفتند.

 

منابع

    کتاب مفاتیح الجنان، شیخ عباس قمی

    کتاب بحار الانوار، علامه مجلسی

    کتاب زادالمعاد، علامه محمدباقر مجلسی

 

امید است با انجام اعمال و اذکار مخصوص ماه رجب، از الطاف الهی بهره‌مند شویم و زمینه‌های سعادت و رستگاری خود را در دنیا و آخرت فراهم کنیم. همچنین میتوانید برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد فضیلت‌ها، ثواب زیارت ائمه (ع) در این ماه، اذکار، روایات ائمه و دستورات بزرگان در ماه رجب، به جلد 5 کتاب عنوان بصری اثر آیت الله سید محمد محسن حسینی طهرانی مراجعه کنید.

برای دسترسی به نسخه پی دی اف رایگان کتاب عنوان بصری، به همراه فایل صوتی آن، به این لینک از سایت مکتب وحی مراجعه کنید.

عمره ماه رجب: بهترین عمره از نظر ائمه

در کتاب رساله عمره مفرده اثر آیت الله سید محمد حسین حسینی طهرانی، در مورد عمره در ماه رجب آمده است که:

مطلب دیگر اینکه ائمه علیهم السّلام در روایات برای استحباب عمره مراتبی قرار داده‌اند.

روایت اول از زراره از امام باقر علیه السّلام نقل شده است:

عن زرارةَ، عن أبی جعفرٍ علیه السّلام، أنّه قال له: «ما أفضلُ ما حَجَّ النّاسُ؟» قال: «عمرةٌ فی رجبٍ و حَجَّةٌ مفردةٌ فی عامها.»

«زراره از امام باقر علیه السّلام پرسید:” بهترین حجی که مردم انجام می دهند کدام است؟ “ حضرت فرمودند: ”عمره در ماه رجب و حج در وقت خودش.»”

روایت دوم نیز از زراره است که برتری عمرۀ رجب را از امام صادق علیه السّلام نقل می کند:

و أفضلُ العمرةِ عمرةُ رجبٍ؛ «عمرۀ ماه رجب بهترین عمره است.»

روایت سوم نیز از امام صادق علیه السّلام به‌نقل از معاویة‌بن‌عمار است:

أنّهُ سُئِل: ”أیُّ العُمرةِ أفضلُ: عمرةٌ فی رجبٍ أو عمرةٌ فی شهرِ رمضانَ؟“ فقالَ: ”لا، بل عمرةٌ فی رجبٍ أفضلُ.“

«از حضرت سؤال شد که بین عمرۀ رجب و رمضان کدام بهتر است؟ حضرت فرمودند: ”عمرۀ رجب فضیلت بیشتری دارد.“»

حضرت در اینجا فضیلت عمرۀ غیررجب را نفی نمی کنند؛ بلکه می فرمایند شخصی که درصدد انجام عمره است، اگر می تواند سفر خود را در رجب بیندازد و عمرۀ رجبیه انجام دهد که اصلاً ثواب حج دارد!1 بنابراین در عین افضل بودن عمرۀ ماه رجب، عمرۀ ماه مبارک رمضان و شعبان نیز فضیلت خود را دارند.

از این روایات معلوم می‌شود که ائمه علیهم السّلام در مراتب فضل و استحباب عمره، بیان و دلیل داشته‌اند. بناءًعلی‌هذا، اگر این مطلب که می‌گویند «امام علیه السّلام در اینجا صرفاً در مقام تشریع عمره است و استحباب کلی عمره به‌‌جای خود محفوظ است» صحیح بود، چرا حتی یک روایت هم نقل نشده است که فرموده‌ باشند: لکلِّ شهرٍ عمرةٌ و إن ‌استطعتَ أن ‌تعتمرَ ثانیًا فاعتَمِر؟!

افراد متعددی روایت مختلفی را از ائمه علیهم السّلام نقل کرده‌اند، این روایات اگر‌چه ممکن است به حدّ تواتر نرسیده باشند، اما بالأخره مستفیضه هستند، نه خبر واحد. ولی در هیچ‌کدام از آنها نفرموده‌اند که «برای واردِ به مکه در هر ماه یک عمرۀ مفرده به‌نحو وجوب تشریع شده است، اما اگر فردی در مکه بماند، می‌تواند بعد از ده روز عمرۀ دیگری را انجام دهد»؛ درحالی‌که نوددرصد افرادی که سابقاً وارد مکه می‌شدند، قطعاً بیش از ده روز در آنجا می‌مانده‌اند و می‌توانسته‌اند عمرۀ دوم را از مسجد تنعیم به‌جا آورند.

اینکه از ائمه علیهم السّلام در مقام بیان، حتی یک روایت هم در دست نیست که فرموده باشند مستحب است که بیش از یک عمره در ماه انجام دهید، دلیل بر این است که تشریع عمره در هر ماه فقط یک مرتبه بوده است و بیش از آن مورد رضای شارع نیست.

از زمان امیرالمؤمنین تا زمان امام رضا علیهما السّلام، تعابیر: «فی کلِّ شهرٍ عمرةٌ» و «لکلِّ شهرٍ عمرةٌ» تکرار شده است و تنها در روایت علیّ‌بن‌ابی‌حمزه وقتی از حضرت سؤال می‌کند که آیا کمتر از یک ماه امکان دارد، حضرت می‌فرمایند: «فی کلِّ عشَرةِ أیّامٍ عمرةٌ»؛ بنابراین مشخص می‌شود که قطعاً «فی کلِّ عشَرةِ أیّامٍ عمرةٌ» منظور شارع نیست.

توجیه مسئله فقط ‌و ‌فقط به این است که شارع ارفاقاً از باب حسن فاعلی ـ و نه حسن فعلی ـ تکرار در هر ده روز را تجویز فرموده و در اینجا حالت اشتیاق مؤمن را محترم شمرده است، نه اینکه مشوّق او باشد. شارع «لکلِّ شهرٍ عمرةٌ» را تشویق و تثبیت و بیان کرده است.

با روشن شدن این مطلب متوجه می‌شویم که اگر صحت روایت علیّ‌بن ابی‌حمزه را نپذیریم، روایات «لکلِّ شهرٍ عمرةٌ» بلامعارض باقی می‌ماند؛ زیرا روایت علیّ‌بن‌ابی‌حمزه از این جهت که آیا در زمان انحراف او بوده یا در زمان وثاقت و انقیادش، مردّد و مشکوک است و دیگر نمی‌تواند مورد تأیید قرار بگیرد. آیا روایت کسی که هر دروغی را به امام علیه السّلام نسبت دهد، قابل پذیرش است؟!

اما اگر این روایت را حمل بر صحت کنیم و آن را موثق بدانیم، بازهم دلالت ندارد که «فی کلِّ عشَرةِ أیّامٍ عمرةٌ» از ناحیۀ شارع تکلیف شده است و فقط جنبۀ حسن فاعلی دارد.

با توجه به ادلۀ گذشته، تنها فتوای منحصری که در استنباط این حکم برای مجتهد باقی می‌ماند، فتوا به وجوب یا استحباب عمرۀ مفرده در هر ماه است و لاغیر؛ فتوای به وجوب درصورتی‌که مکلف بخواهد از خارجِ مکه وارد شود و فتوای به استحباب در‌صورتی‌که عمره را انجام داده باشد و هنوز از مکه خارج نشده ماه بعد فرا برسد و یک عمره هم به قصد ماه بعد به‌جا آورد.

فضیلت ماه رجب در روایاتی از پیامبر اسلام (ص)

در مورد ماه مبارک رجب، فضیلت های بسیاری از علمای مشهور و عرفا نقل شده است. یکی از این موارد، روایاتی است که از پیامبر گرامی اسلام (ص) در کتاب عنوان بصری، حاصل سخنرانی های آیت الله سید محمد محسن حسینی طهرانی آمده است. در جلد 5 کتاب عنوان بصری میخوانیم:

در اینجا یکی دو روایت را خدمت دوستان عرض می‌کنم و آن اینکه از پیغمبر اکرم روایت شده است که می‌فرماید:

أنّ اللَه تعالی نَصَبَ فی السّماءِ السّابعةِ ملَکًا یُقالُ لَه الدّاعی. فإذا دَخَلَ شهرُ رجبٍ یُنادی ذلک المَلَکُ کُلَّ لیلةٍ مِنهُ إلی الصّباحِ: «طوبیٰ لِلذّاکِرین، طوبیٰ لِلطّائعین [وَ] یقولُ اللَهُ تعالی: أنا جَلیسُ مَن جالَسنی و مُطیعُ مَن أطاعَنی و غافِرُ مَنِ استَغفَرنَی! الشّهرُ شَهری و العَبدُ عَبدی و الرّحمَةُ رَحمَتی! فمَن دَعانی فی هذا الشّهرِ أجَبتُهُ و مَن سَألَنی أعطَیتُهُ و مَن استَهدانی هَدَیتُهُ وجَعَلتُ هذا الشّهرحَبلًا بَینی و بینَ عِبادی فمَنِ اعتَصَمَ بی وَصَلَ إلیّ!»

«خداوند متعال در آسمان هفتم مَلکی را قرار داده است که به او داعی می گویند. وقتی که ماه رجب داخل می شود این مَلک هر شب تا صبح صدایش بلند است که: ”خوشا به حال آن کسانی که در حال ذکر هستند، و خوشا به حال آن کسانی که در حال اطاعت‌اند! خداوند تبارک و تعالی می‌فرماید: من هم‌نشین کسی هستم که او بیاید و خود را با من هم‌نشین کند، و من اطاعت کسی را می‌کنم که او اطاعت مرا بکند! (خدا دارد می‌گوید که من اطاعت می‌کنم!) و می‌بخشم کسی را که از من طلب بخشش کند! این ماه، ماه من است و همۀ این بندگان، بندگان من هستند و رحمت هم اختصاص به من دارد! پس کسی که مرا در این شهر بخواند او را اجابت می‌کنم، و کسی که از من بخواهد به او می‌دهم، و کسی که در این ماه از من طلب هدایت کند من او را هدایت می‌کنم! من این ماه را ریسمان بین خود و بندگانم قرار دادم؛ پس هر کس که به این ریسمان چنگ بزند به من می‌رسد.»

این مطالب را آن ملک می گوید و این مسئله اختصاص به ماه رجب دارد. روایت دیگری نیز از پیغمبر اکرم است که می فرمایند: تمام ملائکۀ آسمان و زمین در شب اوّل رجب در خانۀ کعبه جمع می شوند و در آنجا مشغول به طواف می شوند.

لذا عمرۀ رجبیّه ثواب حج را دارد و بسیار مؤکّد است!

نماز مخصوص شب بیست و سوم ماه رجب

شب بیست و سوم ماه رجب، از شب‌های پربرکت و ارزشمند در نزد مسلمانان است. در شب بیست و سوم ماه رجب، اعمال و اذکار ویژه‌ای سفارش شده است که یکی از آنها، خواندن نماز در این شب است.

 

نماز شب بیست و سوم ماه رجب (وسائل الشیعه)

ابواب بقیه الصلوات المندوبه؛ باب استحباب صلاه کل لیله من رجب و کیفیتها و جمله من صلوات رجب بابهای باقیمانده نمازهای مستحبی؛ باب مستحب بودن نماز در هر شب از ماه رجب و کیفیت آنها که همگی آنها از نمازهای ماه رجب هستند.

ابراهیم بن علی کفعمی در مصباح به نقل از کتاب مصباح الزائر برای ابن طاووس از سلمان فارسی از پیامبر صلی الله علیه و آله نقل می کند که فرمودند:

در شب بیست و سوم ماه رجب، دو رکعت نماز-در هر رکعت سوره‌ى «حمد» یک بار و سوره‌ى «و الضّحى»  پنج بار-، خداوند در برابر هر حرف و به تعداد هر مرد و زن کافر، یک درجه در بهشت به او عطا می‌کند

 

نماز شب بیست و سوم ماه رجب (اقبال الاعمال)

جلد دوم؛ باب هشتم: اعمال مخصوص ماه رجب و برکات و خیرات آن، فصل هشتادم، عمل شب بیست و سوم ماه رجب:

در برخى سرچشمه‌هاى جود الهى که انسان را به سوى خداوند مالک وجود رهنمون می‌سازد، به نقل از پیامبر اکرم-صلّى اللّه علیه و آله و سلّم-آمده است:

هرکس در شب بیست و سوم ماه رجب دو رکعت نماز-در هر رکعت سوره‌ى «حمد» یک بار و سوره‌ى «و الضّحى»  پنج بار-بخواند، خداوند در برابر هر حرف و به تعداد هر مرد و زن کافر، یک درجه در بهشت به او عطا می‌کند و نیز ثواب  هفتاد حج وَ ثَوَابَ مَنْ شَیَّعَ أَلْفَ جَنَازَهٍ وَ ثَوَابَ مَنْ عَادَ أَلْفَ مَرِیضٍ وَ ثَوَابَ مَنْ قَضَى أَلْفَ حَاجَهٍ لِمُسْلِم‏

و ثواب کسى که در تشییع  هزار جنازه شرکت جسته و نیز ثواب کسى که به عیادت  هزار بیمار رفته و پاداش کسى که حاجت  هزار مسلمان را برآورده نموده است، به او عطا می‌کند.

 

نماز شب بیست و سوم ماه رجب (بلدالامین)

ذکر جمله من النوافل و صلوات الحوائج و الاستخارات‏، و أما صلوات رجب‏ فهی مأخوذه من کتاب مصباح الزائر للسید رضی الدین علی بن طاوس قدس الله سره‏ تعدادی از نمازهای نافله، حاجت و استخاره را بیان می کنیم؛ و اما نمازهای ماه رجب که آنها از کتاب مصباح الزائر سید رضی الدین علی بن طاووس (قدس الله سره) گرفته شده است

روایت کرده اند از سلمان فارسی از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله که فرمودند:

برای هر شب از شبهای این ماه به طور جداگانه نمازی ذکر گردیده پس هر کس در شب بیست و سوم این نماز را بخواند، دو رکعت در هر رکعت یک بار سوره حمد و پنج بار سوره الضحی قرائت شود، خداوند به عدد هر حرفی که خوانده و به عدد هر کافر و کافره ای که هست، درجه ای در بهشت برای او عنایت فرماید و ثواب هفتاد حج و ثواب تشییع هزار جنازه و ثواب عیادت هزار مریض و ثواب برآوردن هزار حاجت برادر مومن را برای او عطا فرماید.

نماز شب بیست و سوم ماه رجب (زاد المعاد)

در کتب دعوات از براى هرشب این ماه نماز مخصوصى ذکر کرده‌اند، (چون بسیار مشهور است به طور خلاصه بیان می کنم) و اگر کسى بقصد آن‌ که مطلق صلوه (نماز) خوب است بکند.

شب بیست و سوم؛ دو رکعت، در هررکعت بعد از حمد پنج مرتبه سوره‌ى و الضحی.

 

شما خوبان و محبان اهل بیت میتوانید برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد فضیلت‌ها، ثواب زیارت ائمه (ع) در این ماه، اذکار، روایات ائمه، دستورات بزرگان در ماه رجب، و سایر نکات مربوط به این ماه با برکت و با فضیلت، به جلد 5 کتاب عنوان بصری اثر آیت الله سید محمد محسن حسینی طهرانی مراجعه کنید.

برای دسترسی به نسخه پی دی اف رایگان کتاب عنوان بصری، به همراه فایل صوتی آن، به این لینک از سایت مکتب وحی مراجعه کنید.

 

نمازهای مستحبی و پر فضیلت در ماه رجب

 

ماه رجب یکی از چهار ماه حرام در تقویم اسلامی است. این ماه به عنوان ماه توبه و استغفار، ماه تقرب به خدا و ماه آمادگی برای ماه های مبارک رمضان و شعبان شناخته می شود.

در ماه رجب، اعمال و آداب خاصی توصیه شده است. برخی از این اعمال عبارتند از:

  • روزه گرفتن: روزه گرفتن در ماه رجب مستحب است.
  • زیارت اهل بیت (ع): زیارت اهل بیت (ع) در ماه رجب ثواب زیادی دارد.
  • خواندن قرآن: خواندن قرآن در ماه رجب فضیلت زیادی دارد.
  • صدقه دادن: صدقه دادن در ماه رجب موجب کسب ثواب و دفع بلا است.

علاوه بر این اعمال، خواندن نمازهای مخصوصی در ماه رجب نیز مستحب است.

 

نماز رجبیه در ماه رجب

 

نماز رجبیه دو رکعتی است که در هر رکعت بعد از حمد، 100 مرتبه سوره اخلاص خوانده می شود. این نماز در شب های ماه رجب خوانده می شود و ثواب زیادی دارد.

 

نماز جعفر طیار در ماه رجب

 

نماز جعفر طیار 12 رکعتی است که در هر رکعت بعد از حمد، 10 مرتبه سوره توحید، 10 مرتبه سوره فلق و 10 مرتبه سوره ناس خوانده می شود. این نماز در شب های ماه رجب خوانده می شود و موجب آمرزش گناهان و رفع بلا می شود.

 

نماز لیلة الرغائب در ماه رجب

 

نماز لیلة الرغائب 12 رکعتی است که در شب اول ماه رجب خوانده می شود. در هر رکعت بعد از حمد، 3 مرتبه سوره قدر و 12 مرتبه سوره توحید خوانده می شود. این نماز موجب برآورده شدن حاجات و آمرزش گناهان می شود.

 

منابع

    کتاب مفاتیح الجنان، تألیف شیخ عباس قمی

    کتاب زادالمعاد، تألیف مرحوم علامه مجلسی