به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین؛ ایلان ماسک و مارک زاکربرگ چند روز قبل اعلام کردند که قصد دارند باهم مبارزه کنند.

در شرایطی که خیلی‌ها تصور نمی‌کردند این اتفاق رخ دهد اما هر دو نفر مبارزه را جدی گرفته و مشغول تمرین هستند. لکس فریدمن یکی از کسانی است که این روزها با هر دو نفر آن‌ها تمرینات مربوط به هنرهای رزمی را انجام می‌دهد تا آماده این مبارزه جالب شوند.

بیشتر بخوانید

دنیای امروز روش های سرمایه گذاری زیادی را پیش روی ما قرار داده است اما یکی از پر رنگ ترین روش ها برای سرمایه گذاری خرید و فروش ارزهای دیجیتال است که دنیای جدیدی از سرمایه گذاری را پیش روی ما قرار داده است.

این روش سرمایه گذاری نیز مانند روش های دیگر سرمایه گذاری نیاز به آموزش و دقت بالایی دارد تا ریسک سرمایه گذاری شما کمتر شود. در این مقاله هر آنچه که باید درباره ارزهای دیجیتال بدانید را شرح داده ایم

ارز دیجیتال چیست؟
ارز دیجیتال پول مجازی، رمزنگاری‌شده، غیرمتمرکز و مبتنی بر فناوری بلاک چین است. ارز دیجیتال تنها در شکل دیجیتالی موجود است و معادل فیزیکی در دنیای واقعی ندارد. با این وجود تمام ویژگی‌های پول‌های فیزیکی را دارا است و میتواند خرید و فروش شود و با آن تراکنش های مالی انجام داد. شما میتوانید ارز دیجیتال را به مثابه یک پس انداز و سپرده بانکی در نظر بگیرید.

ارزدیجیتال چیست؟ (رمز ارز)

ساده ترین تعریف آموزش ارزدیجیتال برای افراد مبتدی می توانیم بگوییم یک پول مجازی است که در اینترنت وجود دارد که بر بستر بلاک چین است. ارز دیجیتال رمز نگاری شده و غیر متمرکز است رمز ارز نام دیگرارز دیجیتال است، معروف ترین رمز ارز بیت کوین است.

تعداد ارز های دیجیتال هر روز روبه افزایش است در حال حاضر بیش از 5000 ارز دیجیتال وجود دارد به غیر از بیت کوین، اتریوم سولانا تتر دوج کوین شیبا از دیگر ارز های معروف هستند.

بلاک چین چیست (Blockchain)؟

بلاک چین به معنای زنجیره ای از بلاک ها است اطلاعات میان اعضای شبکه به اشتراک گذاشته می شود تا امکان دستکاری و هک به حداقل برسد.

داده‌های بلاک چین در یک کامپیوتر یا سرور خاص ذخیره نمی‌شوند هر کامپیوتری که به شبکه متصل می‌شود و یک کپی از بلاک چین را دریافت می‌کند، نود (Node) می‌گویند.ه

بیت کوین چیست چگونه استخراج می شود ؟

بیت کوین معروف ترین ارز دیجیتال است در سال 2009 توسط فرد یا گروهی با نام مستعار ساتوشی ناکاموتو بر روی بلاک چین راه اندازی شد.بیت کوین یک برنامه متن باز است یعنی شبکه بیت کوین هیچ مالکی ندارد و همه می توانند استخراج انجام دهند. یک ویژگی دیگر بیت کوین تعداد کوین های آن محدود است.

بین کوین بر کل بازار اثر می گذارد و پیشتار ارز های دیجیتال است به صورتی که با کاهش معاملات یا تغییر قیمت بین کوین این اثر بر بیشتر ارزهای دیجیتال قابل مشاهده است.

استخراج یا ماینینگ ارز دیجیتال با استفاده از رایانه های مجهز انجام می شود در این مسیر عبارتی به نام هَش وجود دارد که بلوک را به بلوک قبلی وصل می کند.

دوره آموزش رمز ارز دیجیتال برای چه کسانی مناسب است؟

یادگیری ارز دیجیتال برای همۀ افراد ضروری نیست. متقاضیانی که شرایط زیر را دارند می‌توانند در دوره های آموزشی بلاکچین و بیت کوین شرکت کنند مکنب خونه

•  کسانی که علاقه مند به کسب درآمد دلاری هستند.
• افراد فعال در ارزهای دیجیتال که خواستار افزایش دانش خود در این حوزه دارند.
•  افرادی که هیچ گونه پیش زمینه‌ای از ارزهای دیجیتال ندارند.
• علاقمندانی که مطالعات پراکنده‌ای دارند اما هنوز ماهیت دقیق این حوزه را نمی‌شناسند.
•  افرادی که می‌خواهند وارد عرصه معامله گری و تحلیل تکنیکال شوند.
•  کسانی که تصمیم دارند اصول تحلیل را فرا بگیرند.
•   افرادی که با تحلیل تکنیکال آشنا هستند اما با چارت خوانی آشنایی ندارند.
•   کسانی که قصد ورود به حوزۀ ماینینگ یا استخراج ارز را دارند.
•   مدیرانی که تمایل دارند در شرکت خود دپارتمان ارزهای دیجیتال ایجاد کنند.

کمی با مفهوم ارز دیجیتال نیز آشنا شوید. ارز دیجیتال(Cryptocurrency) که معادل آن در زبان فارسی رمزارز نام دارد، در واقع نوع خاصی از پول دیجیتالی است که بر پایه اصول رمزنگاری شده طراحی شده است. مهم‌ترین ویژگی رمزارزها، غیرمتمرکز بودن آن‌ها است که این موضوع بیانگر این است که هیچ ارگان یا موسسه‌ای نمی‌تواند آن‌ها را کنترل کند. همچنین بهتر است بدانید که ارزهای دیجیتال در بستر محیطی به نام بلاک چین فعالیت می‌کنند که به کمک آن دیگر نیازی به واسطه برای ایجاد حساب‌های مالی نیست. در این نوشتار سعی داریم که آموزش رایگان ارز دیجیتال را به طور کامل و گام به گام در اختیار شما عزیزان بگذاریم، پس با ما همراه باشید.فاموریان

سینک ظرفشویی یکی از مهم ترین وسایل چند منظوره در تمامی منازل و آشپزخانه ها می باشد که از طریق آن بسیاری از اعمال مربوط به غذا و وعده های غذایی خانوادگی به صورت روزانه انجام می شود. به همین منظور قصد داریم گوشی ارجی را به شما معرفی کنیم. محصولات این برندها برای تمامی منازل مناسب بوده و طیف وسیعی از سلایق RA را پوشش می دهد.

بهترین برندهای سینک استیل
سینک استیل یکی از پرفروش ترین مدل های سینک است که چند سالی است در اکثر آشپزخانه های ایرانی وجود دارد. به همین دلیل تنوع نمونه ها بسیار زیاد است و محصولات بیشتری نسبت به سایر سینک ها از جمله سینک های شیشه ای و گرانیتی ارائه می دهد. با این حال 5 تا از تولیدکنندگان آن را می توان به عنوان بهترین برندها شناخت.

سینک روکار استیل البرز مدل 762 ؛ قیمت و خرید

بهترین برند سینک ظرفشویی

برند معتبر ایلیا استیل یکی از پیشگامان تولید سینک ظرفشویی می باشد و بیش از 90 مدل RA مختلف را در محصولات خود دارد.

در محصولات این برند از ورق استنلس استیل استفاده شده است.
سینک ایلیا استیل دارای گارانتی بوده و استانداردهای ایران و اروپا را دریافت کرده است.
این سینک ها با توجه به جنس بدنه به دو نوع فانتزی و نیمه فانتزی تقسیم می شوند.
مدل های نیمه فانتزی با عمق لگن 14 و مدل های فانتزی با عمق ران 20 تولید می شود که در این میان مدل هایی با عمق 22 وجود دارد.

سینک های ایلیا استیل دارای آب بند (PU) هستند.
استیل البرز
برند استیل البرز یکی از معروف ترین تولیدکنندگان در زمینه تولید انواع لوازم خانگی اعم از سینک، هود، اجاق گاز، شیرآلات و فر می باشد. سینک ظرفشویی این سازنده جزو نمونه های باکیفیت ایرانی می باشد.

سینک استیل البرز ضد لک و دارای بدنه وارداتی می باشد.
تنوع زیاد در تولید و عرضه یکی از ویژگی های بارز این برند می باشد. این محصولات به صورت دو استخری، تک استخری و در برخی موارد با استخر میوه عرضه می شوند.
انواع مدل سینک استیل این سازنده در دو نوع مات و براق تولید می شود.
زهکشی محصولات استیل البرز در دو حالت زهکش استخر و زهکش تشت می باشد.
نوار آب بندی PU روی سینک استیل از ورود آب به داخل کابینت جلوگیری می کند.
برادری
اخوان یکی از معروف ترین برندهای لوازم آشپزخانه در ایران است و انواع لوازم آشپزخانه به ویژه سینک ظرفشویی از بهترین های موجود در بازار است. تقاضا و استقبال زیاد از این محصولات باعث ایجاد بیشترین تنوع استیل برای سینک های این برند شده است.

انواع سینک آخان دارای 18 ماه گارانتی می باشد.
عمق لگن اکثر مدل ها از 13 تا 23 است.
قیمت محصولات آخان بسیار مقرون به صرفه بوده و کیفیت بالایی را در اختیار کاربران خود قرار می دهند.
ضخامت این سینک ها از 0.6 میلیون متر تا 1 میلیون متر است.
بسیاری از ماشین های ظرفشویی آخان دارای لوازم جانبی مانند سبد میوه شور، جای مایعات و سبد ظرفشویی هستند.
بدون وقفه
برند بیمکات یکی دیگر از تولیدکنندگان معتبر ایرانی است که محصولات آن از نظر کیفیت با بسیاری از برندهای خارجی رقابت می کند. سینک یکی از آن محصولات است و تنوع خوبی دارد.

محصولات این برند دارای گارانتی می باشد.
ضخامت ورق بسیاری از مدل های سینک استیل از 0.6 تا 1 میلی متر می باشد.
عمق فرورفتگی این سینک ها از 12 تا 20 سانتی متر است.
نمونه سینک های تک و دوتایی با سینی یا بدون سینی تولید می کند.
سینک سینک های بدون توقف در مدل های مختلف در سمت چپ یا RA نصب می شود.
بیمکات علاوه بر اینکه به عنوان یکی از بهترین برندهای تولید سینک در ایران محسوب می شود، یکی از بهترین برندهای هود ایرانی است و در این زمینه نیز دستی دارد.

انجام دادن
کن یکی از بهترین برندهای ایرانی سینک است که محصولات مرتبط را حتی در زمینه ساخت سینک ارائه می دهد. محصولات این برند از تنوع خوبی برخوردار است که آزادی انتخاب را به مشتریان می دهد.

سینک ظرفشویی به صورت تک فروغ، دوتایی و با و بدون فروغ طراحی شده است.
این محصولات از ورق فولادی ضد زنگ ساخته شده اند.
ضخامت این شیب ها از 0.6 میلیون متر تا 1 میلیون متر متغیر است.
محصولات برند کن دارای گارانتی و لوازم جانبی می باشند.
سینک ظرفشویی این برند با عمق 14 تا 22 در ظاهری جذاب و مدرن تولید می شود.

رویداد غدیر خم یکی از مهمترین رویدادهای تاریخ اسلام است که در سال 10 هجری قمری در محله غدیر خم در راه بازگشت پیامبر اسلام از حجة الوداع به وقوع پیوست. در این رویداد، پیامبر (ص)، امام علی بن ابی طالب علیه السلام را به عنوان جانشین و ولی خود در امور دینی و سیاسی اعلام کرد.

در خطبه‌ای بلند و ماندگار، پیامبر اسلام به حضور بیش از یکصد هزار نفر از اصحاب و پیروان خود اشاره کرد و علی را به عنوان قائم و سرپرست بعدی امت اسلامی معرفی نمود. او از مردم خواست که به علی بر اساس وصیت پیامبر اطاعت کنند و از او حق و عدالت را بخواهند. این رویداد به معنای تکمیل و اتمام نبوت و اعلان آغاز امامت توسط امام علی (ع) است.

در این مقاله سعی شده تا با توجه به منابع معتبر و مطالبی که در کتاب تفسیرالمیزان، اثر علامه سید محمد حسین طباطبایی، آمده است، روایت غدیر مورد بررسی بیشتری قرار گیرد.

در جلد 5 کتاب تفسیر المیزان میخوانیم:

اسناد تاریخی برای اثبات ولایت علی در تفسیر المیزان

در كتاب غاية المرام از كتاب فضائل على (علیه السلام) و او از ابى المؤيد موفق بن احمد، و او از سيد الحفاظ شهردار بن شيرويه، فرزند شهردار ديلمى نقل كرده، كه وى از همدان نامه‌اى به من نوشت، و در آن نوشته بود كه ابو الفتح عبدوس بن عبد اللَّه بن عبدوس همدانى در نامه‌اش به من نوشت، كه عبد اللَّه بن اسحاق بغوى برايم حديث كرده، كه حسين بن عليل غنوى برايم حديث كرد، كه محمد بن عبد الرحمن زراع برايم حديث كرد، كه قيس بن حفص برايم روايت كرد، كه على بن الحسين برايم نقل كرد، كه ابو هريرة از ابى سعيد خدرى برايم نقل كرد: كه رسول خدا (صلى الله عليه وآله و سلم) در آن روزى كه مردم را به جمع شدن در غدير خم دعوت فرمود دستور داد زير درختى را كه در آنجا بود از خار و خاشاك بروبند، و آن روز روز پنجشنبه بود، همان روز بود كه مردم را به سوى پيروى از على (علیه السلام) دعوت نموده، بازوى او را گرفت و بلند كرد، بطورى كه مردم سفيدى زير بغل آن جناب را ديدند، و اين دو از يكديگر جدا نشدند، تا آنكه آيه شريفه:{ اَلْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَ رَضِيتُ لَكُمُ اَلْإِسْلاَمَ دِيناً }نازل گرديد، پس رسول خدا (صلى الله عليه وآله و سلم) به مژدگانى اينكه دين به حد كمال رسيد، و نعمت خدا تمام شد، و پروردگار از رسالتش و از ولايت على راضى شده، اللَّه اكبر گفت، و سپس گفت:” اللهم وال من والاه، و عاد من عاداه، و انصر من نصره، و اخذل من خذله

و نيز از كتاب “نزول القرآن” حديثى بدون ذكر اوائل سند از على بن عامر از ابى الحجاف از اعمش از عضه روايت آورده كه گفت اين آيه شريفه يعنى آيه:{ يَا أَيُّهَا اَلرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ }در باره على بن ابى طالب بر پيامبر نازل شد، و در همين خصوص است كه خداى تعالى مى‌فرمايد:{ اَلْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَ رَضِيتُ لَكُمُ اَلْإِسْلاَمَ دِيناً}.

و از ابراهيم بن محمد حموينى روايت آورده كه گفت: شيخ تاج الدين ابو طالب على بن الحسين بن عثمان بن عبد اللَّه خازن برايم گفت: كه مرا خبر داد امام برهان الدين ناصر بن ابى المكارم مطرزى، (و بمن اجازه نقل آن را نيز بداد)، كه خبر داد مرا امام اخطب خوارزم ابو المؤيد موفق بن احمد مكى خوارزمى، و گفت: مرا خبر داد سيد حفاظ در نامه‌اى كه از همدان به من نوشت كه مرا خبر داد رئيس ابو الفتح به وسيله نامه كه ما را حديث كرد استادمان عبد اللَّه بن اسحاق نبوى، كه ما را خبر داد استادمان حسن بن عقيل غنوى، كه ما را خبر داد محمد بن عبد اللَّه زراع كه ما را خبر داد قيس بن حفص كه گفت: مرا حديث كرد على بن حسين عبدى از ابى هارون عبدى از ابى سعيد خدرى كه… تا آخر حديثى كه قبلا نقل شد.

و نيز از حموينى از سيد الحفاظ و ابو منصور شهردار بن شيرويه پسر شهردار ديلمى روايت كرده كه گفت: استاد ما حسن بن احمد بن حسين حداد مقرى و حافظ از احمد بن عبد اللَّه بن احمد براى ما نقل كرد، كه محمد بن احمد بن على براى ما خبر داد، كه محمد بن عثمان بن ابى شيبه به ما خبر داد كه يحيى حمانى به ما خبر داد و گفت: كه قيس بن ربيع از ابى هارون عبدى از ابى سعيد خدرى برايمان حديث كرد كه… تا آخر حديث اول.

آن گاه صاحب غاية المرام اضافه مى‌كند كه حموينى دنبال اين حديث گفته است:

اين حديث طرق بسيارى به ابى سعيد سعد بن مالك خدرى انصارى دارد.

و همو از كتاب مناقب الفاخرة، تاليف سيد رضى – رحمه اللَّه – از محمد بن اسحاق از ابى جعفر از پدرش از جدش روايت كرده كه گفت: بعد از آنكه رسول خدا (صلى الله عليه وآله و سلم) از كار حجة الوداع فارغ شد در مراجعت در سرزمينى كه آن را ضوجان مى‌گفتند پياده شد، و در آنجا بود كه آيه شريفه:{ يَا أَيُّهَا اَلرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ وَ اَللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ اَلنَّاسِ}نازل شد، همين كه مصونيتش از شر و دشمنى مردم نازل شد، ندا در داد كه: الصلاة جامعه – مردم براى نماز جمع شويد – مردم همه، گردش جمع شدند، آن گاه فرمود: چه كسى نسبت به شما اختياردارتر از خود شما است؟ صداى گريه از همه جا برخاست، و گفتند: خدا و رسولش، پس آن گاه دست على بن ابى طالب را گرفت و فرمود: هر كس كه من مولاى او بودم على مولاى او است، بار الها دوست بدار كسى را كه با او دوستى كند، و دشمن بدار كسى را كه با او دشمنى كند، و يارى فرما كسى را كه وى را يارى كند، و بى ياور بگذار كسى را كه از يارى او دريغ نمايد، براى اينكه او از من است، و من از اويم، و او نسبت به من به منزله هارون است نسبت به موسى، با اين تفاوت كه بعد از من پيغمبرى نخواهد بود، و اين – يعنى ولايت على بن ابى طالب (علیه السلام) – آخرين فريضه‌اى بود كه خداى تعالى بر امت محمد (صلى الله عليه وآله و سلم) واجب كرد، و بعد از انجام اين جريان بود كه خداى عز و جل اين آيه را نازل كرد:{ اَلْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَ رَضِيتُ لَكُمُ اَلْإِسْلاَمَ دِيناً }ابى جعفر مى‌گويد: مردم همگى از رسول خدا (صلى الله عليه وآله و سلم) همه از واجبات دستورشان داده بود واجبات در نماز و روزه و زكات و حج قبول كرده بودند، لا جرم آن جناب را در اين فريضه نيز تصديق كردند.

ابن اسحاق مى گويد: من به ابى جعفر گفتم: اين جريان در چه روزى واقع شد؟ گفت: شب نوزده از ماه ذى الحجة سال دهم هجرت، و در نسخه برهان به جاى كلمه” تسع” كلمه” سبع “آمده، يعنى هفده شب گذشته بود و در راه برگشتن آن جناب از حجة الوداع بود، و بين اين ماجرا و بين وفات رسول خدا (صلى الله عليه وآله و سلم) صد روز فاصله شد و رسول خدا (صلى الله عليه وآله و سلم) (سمع و در نسخه برهان آمده: سمى) نام دوازده نفر را در غدير خم بر شمرد.

و از مناقب ابن المغازلى بعد از حذف اوائل سند از ابى هريرة روايت كرده كه گفت:

هر كس روز هيجدهم ذى الحجه را روزه بگيرد خداى تعالى براى او ثواب شصت ماه روزه مى نويسد و آن روز روز غدير خم است كه در آن روز رسول خدا (صلى الله عليه وآله و سلم) از مردم براى على بن ابى طالب بيعت گرفت، و فرمود: هر كس كه من مولاى اويم على مولاى او است،

بار الها دوست بدار هر كس را كه او را دوست بدارد و دشمن بدار هر كسى را كه با او دشمنى كند و يارى كن هر كسى را كه او را يارى كند، پس عمر بن خطاب گفت، بخ بخ لك يا بن ابى طالب، اصبحت مولاى و مولى كل مؤمن و مؤمنة، مبارك باد مبارك باد بر تو اى پسر ابى طالب كه مولاى من و مولاى هر مرد و زن با ايمانى شدى، در اين هنگام بود كه خداى تعالى آيه:{ اَلْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَ أَتْمَمْتُ…}را نازل كرد.

و از مناقب ابن مردويه و از كتاب سرقات الشعر مرزبانى از ابى سعيد خدرى نظير آن روايتى كه از خطيب نقل كرده بود را نقل كرده.

مؤلف: اين دو حديث را سيوطى هم در در المنثور از ابى سعيد و ابى هريره روايت كرده‌ و گفته است كه سند آنها ضعيف است، چون رواياتى به طرقى بسيار نقل شده كه منتهى به صحابه مى‌شود و اگر در آنها دقت شود از آن صحابه نيز منتهى مى‌شود به عمر بن خطاب و على بن ابى طالب و معاويه و سمره، به اين مضمون كه آيه شريفه در روز عرفه از حجة الوداع كه روز جمعه بود نازل شده و از آن ميان روايتى كه مورد اعتماد است آن روايت منقول از عمر بن خطاب است كه در المنثور آن را از حميدى و عبد بن حميد و احمد و بخارى و مسلم و ترمذى و نسايى و ابن جرير و ابن منذر و ابن حبان و بيهقى (در كتاب سنن خود) همگى از طارق بن شهاب از عمر و نيز از ابن راهويه (در مسندش) و از عبد بن حميد از ابى العاليه، از عمر و نيز از ابن جرير، از قبيصة بن ابى ذؤيب، از عمر و نيز از بزاز، از ابن عباس و ظاهرا ابن عباس از عمر روايت كرده‌اند.

واقعه غدیر رویدادی است که در سال ۱۰ هجری در مکانی به نام غدیر خم رخ داد. در این روز، پیامبر اسلام (ص) در بازگشت از حجّت الوداع، به فرمان خدا، امام علی (ع) را به عنوان ولی و جانشین خود برای مسلمانان معرفی کرد و از همه حاضران خواست که به ولایت او بایعت کنند.

در این مقاله، با توجه به مطالبی که در کتاب «سالک آگاه» اثر علامه سید محمد حسین حسینی طهرانی آمده است، نحوه معرفی امام علی (ع) در این روز توسط پیامبر را بیشتر مورد بررسی قرار میدهیم.

معرفی کتاب سالک آگاه اثر علامه طهرانی

مجموعه «سالک آگاه» حاصل بیانات و مواعظ علامه سید محمدحسین حسینی طهرانی پیرامون «علم و علماء» است، که در آن به مباحثی چون کیفیت تحصیل معارف حقه اهل‌بیت و چگونگی کسب علوم دینی و کیفیت مواجهه با علما و حفظ حرّیّت و آزدگی در کسب این علوم، و ضرورت تهذیب نفس در طلاب علوم دینی و حرکت در مسیر عرفان، لزوم تأسّی به سیره رسول‌اللَه و حفظ سنّت‌های اسلامی و همچنین شرح مفاسد علمای سوء پرداخته شده است.

در بخشی از این کتاب، به چگونه معرفی شدن امام علی در روز غدیر توسط پیامبر اشاره شده که آن را در ادامه باهم میخوانیم:

چگونگی معرّفی امام علی (ع) در روز غدیر توسط پیامبر (ص)

پیغمبر امیرالمؤمنین را روی دست بلند کردند، به طوری بلند کرد که دو سفیدی زیر بغل پیغمبر و امیرالمؤمنین نمایان شد! نه اینکه امیرالمؤمنین را بغل کرد؛ بلکه امیرالمؤمنین را آورد پهلوی خودش، بعد پیغمبر با دو دست خودش دست انداخت و دوتا بازوهای امیرالمؤمنین را گرفت و بلند کرد (وقتی بازوهای امیرالمؤمنین را بلند کرد، زیر بغل پیغمبر و زیر بغل امیرالمؤمنین نمایان شد) و او را نشان داد و گفت:مَن کنتُ مَولاه فهذا علیٌّ مولاه!

کسی که من مولای او هستم این علی مولای اوست!»

علی را از بالای جهازها بالا آورده، پهلوی خودش ایستانده، بلند کرده و نشان داده و در عین حال نگفته: علی، و گفته: هذا علی، که نگویید یک علی دیگری بود، و نگویید: مَن کنتُ مولاه فعلیٌّ مولاه، یعنی اللهُ العلیّ (خدای علیّ أعلی) مولا است؛ تا شبهه و شکّی برای کسی نماند.

اوّل کسی که آمد و بیعت کرد، عمر بود که گفت:بخٍّ بخٍّ لَکَ یا علی! أصبَحتَ مَولای و مَولا کُلِّ مُؤمِنٍ و مُؤمنَةٍ!

به‌به بر تو ای علی! مولای من شدی و مولای هر مؤمن و مؤمنه‌ای شدی.»

بعد از این قضیّه، پیغمبر دستور دادند که تمام افراد بیایند و با امیرالمؤمنین مصافحه کنند و دست بدهند و به عنوان «امیرالمؤمنین» سلام کنند: السّلام علیک یا أمیرالمؤمنین! یعنی سیّد و سالار تمام مؤمنین.

أبوبریده أسلمیّ از شام وارد شد و دید که أبابکر بالای منبر است، گفت: قضیّه‌اش چیست؟

گفتند: مگر نمی‌بینی؟!

گفت: مگر همین فرد نبود که به علی سلام کرد به إمرة المؤمنین: «السّلام علیک یا أمیرالمؤمنین»؟! این مگر همان نبود با همان هفت نفری که آمدند و سلام کردند و گفتند: «السّلام علیک یا أمیرالمؤمنین؟!»

گفتند: إنّ الأمر وَقَعَ ما وَقَع و کان ما کان! «شد آن کاری که باید بشود و فعلاً این‌طور شده است.»

گفت: نه، قسم به خدا شما خیانت کردید! خیانت کردید! إنّ الأمر قد وَقَعَ ما وَقَع و کان ما کان، یعنی چه؟! خیانت کردید! شما به امیرالمؤمنین به عنوان امارت، سلام و بیعت کردید، بعد حالا می‌گویید: إنّ الأمر وَقَعَ ما وَقَع و کان ما کان؟!

او را سریع از مسجد بیرون کردند. از همان روز، جنایات شروع شد و تاریخ عوض شد و واژگون شد.

تفسیر المیزان، تفسیری است که توسط علامه سید محمد حسین طباطبایی، عالم بزرگ و مفسّر قرآنی ایرانی، نگارش شده است. این تفسیر، یکی از برجسته‌ترین و کامل‌ترین تفاسیر قرآن کریم است و به بررسی مفاهیم عمیق و دقیق قرآنی می‌پردازد.

تفسیر المیزان بر اساس روش تفسیری استدلالی و علمی تدوین شده است. آیت‌الله طباطبایی در این تفسیر، با بهره‌گیری از منابع تاریخی، فقهی، عرفانی و اصولی، به تفسیر آیات قرآنی می‌پردازد. او سعی کرده است تا با استفاده از قواعد علمی و منطقی، معانی عمیق و پنهان قرآن را برای قارئان و علاقه‌مندان به تفسیر قرآن، آشکار کند.

در بخشی از جلد 6 کتاب تفسیر المیزان، که مربوط به آیات 55 تا 120 سوره مائده است در مورد واقعه غدیر مطالبی در ذیل تفسیر آیه ابلاغ آمده است که در ادامه آن را میخوانیم:

نگرانی پیامبر (ص) از اعلام ولایت امام علی (ع) در روز غدیر

و پر واضح است كه اگر چنين توهم و شبهه در بين مردم پاى گيرد و در دلهايشان جاگير شود تا چه اندازه در فساد و از بين بردن دين تاثير دارد، و هيچ نيرو و هيچ فكر و تدبيرى نمى‌تواند آن اثر سوء را متوجه سازد، پس غير اين نيست كه اين حكمى كه در آيه مورد بحث رسول اللَّه (صلى الله عليه وآله و سلم) مامور به تبليغ آن شده حكمى است كه تبليغ آن مردم را به اين توهم مى‌اندازد كه رسول خدا اين مطلب را از پيش خود مى‌گويد، و مصلحت عموم و نفع شان در آن رعايت نشده است، نظير داستان زيد و تعدد زوجات رسول و اختصاص خمس غنيمت به رسول اللَّه (صلى الله عليه وآله و سلم) و امثال اين احكام اختصاصى، با اين تفاوت كه ساير احكام اختصاصى چون مساسى با عامه مسلمين ندارد يعنى نفعى از آنها سلب نمى‌كند و ضررى به آنها نمى‌رساند از اين جهت طبعا باعث ايجاد آن شبهه در دلها نمى‌شود.

مثلا داستان ازدواج رسول خداى (صلى الله عليه وآله و سلم) با همسر زيد – پسر خوانده خود – تنها حكمى مخصوص به خود آن جناب نبوده، گر چه ممكن است توهم شود كه اين هم بمنظور انتفاع شخص رسول اللَّه (صلى الله عليه وآله و سلم) تشريع شده است، ليكن چون اين حكم عمومى اعلام شده است و عموم مسلمين مى‌توانند با زن پسر خوانده‌هاى خود ازدواج كنند، از اين رو خيلى به ذوق نمى‌زند، و در داستان ازدواج بيش از چهار همسر دائمى، گر چه حكمى است مخصوص به رسول اللَّه (صلى الله عليه وآله و سلم) ليكن باز هم باعث تقويت آن شبهه در دلها نمى‌گردد، زيرا بفرض اينكه (العياذ باللَّه) رسول اللَّه (صلى الله عليه وآله و سلم) اين حكم را از روى  هواى نفسانى و بدون دستور خداوند مقرر كرده باشد چون هيچ مانعى براى آن جناب بنظر نمى‌رسد كه اين حكم را توسعه دهد و هيچ فرضى تصور نمى‌رود كه از اين توسعه مضايقه نمايد، از اين رو باز هم به ذوقها نمى‌زند، مخصوصا رسول اللهى كه سيره و رفتارش در ايثار بنفس بر مسلمان و كافر معلوم و معروف است، رسول اللهى كه مردم را در آنچه خداوند از مال و چيزهاى ديگر روزى فرموده بر خود مقدم مى‌دارد، چگونه ممكن است مردم را محدود و محكوم كند به اينكه بيش از چهار همسر دائمى اختيار نكنند و ليكن خود تا 9 نفر اختيار كند؟! پس جاى هيچ ترديدى نيست كه اجراى اين حكم نسبت به خصوص خود از ناحيه خداوند بوده نه از روى هوا.

آن امر مهم و خطيرى كه پيامبر (صلى الله عليه وآله و سلم) مامور به ابلاغ آن شده است “ولايت” و جانشينى امير المؤمنين (علیه السلام) است‌ از اينجا و از همه آنچه تا كنون گفته شد بخوبى استفاده مى شود كه در آيه شريفه رسول اللَّه (صلى الله عليه وآله و سلم) مامور به تبليغ حكمى شده كه تبليغ و اجراى آن مردم را به اين شبهه دچار مى كند كه نكند رسول اللَّه (صلى الله عليه وآله و سلم) اين حرف را بنفع خود مى زند، چون جاى چنين توهمى بوده كه رسول اللَّه (صلى الله عليه وآله و سلم) از اظهار آن انديشناك بوده، از همين جهت بوده كه خداوند امر اكيد فرمود كه بدون هيچ ترسى آن را تبليغ كند، و او را وعده داد كه اگر مخالفين در صدد مخالفت بر آيند آنها را هدايت نكند، و اين مطلب رواياتى را كه هم از طرق عامه و هم از طرق اماميه وارد شده است تاييد مى كند، چون مضمون آن روايات اينست كه آيه شريفه در باره ولايت على (علیه السلام) نازل شده، و خداوند رسول اللَّه (صلى الله عليه وآله و سلم) را مامور به تبليغ آن نموده، و آن جناب از اين عمل بيمناك بوده كه مبادا مردم خيال كنند وى از پيش خود پسر عم خود را جانشين خود قرار داده است، و به همين ملاحظه انجام آن امر را به انتظار موقع مناسب تاخير انداخت تا اينكه اين آيه نازل شد، ناچار در غدير خم آن را عملى كرد و در آنجا فرمود: “من كنت مولاه فهذا على مولاه” يعنى هر كه من مولاى اويم، اين – على بن ابى طالب – نيز مولاى اوست.

ضرورت ولایت برای امت اسلامی

اما “ولايت” :بايد دانست همانطورى كه در زمان رسول اللَّه امور امت و رتق و فتق آن بدست آن جناب اداره مى‌شده بطور مسلم و بدون هيچ ابهامى پس از در گذشت وى نيز شخصى لازم است كه اين امر مهم را عهده‌دار باشد، و قطعا هيچ عاقلى بخود اجازه نمى‌دهد كه توهم كند دينى چنين وسيع و عالمگير، دينى كه از طرف خداى جهان، جهانى و ابدى اعلام و معرفى شده است، دينى كه وسعت معارفش جميع مسائل اعتقادى و همه اصول اخلاقى و احكام فرعى را كه تمامى قوانين مربوط به حركات و سكنات فردى و اجتماعى انسانى را متضمن است بر خلاف ساير قوانين و استثنا احتياج به حافظ و كسى كه آن طور كه شايد و بايد آن را نگهدارى كند ندارد، و يا توهم كند كه مجتمع اسلامى استثناء و بر خلاف همه مجتمعات انسانى بى‌نياز از والى و حاكمى است كه امور آن را تدبير و اداره نمايد، كيست كه چنين توهمى بكند؟! و اگر كرد جواب كسى را كه از سيره رسول اللَّه (صلى الله عليه وآله و سلم) بپرسد چه مى‌گويد؟! زيرا رسول اللَّه (صلى الله عليه وآله و سلم) سيره‌اش بر اين بود كه هر وقت به عزم جنگ از شهر بيرون مى‌رفتند كسى را به جانشينى خود و به منظور اداره امور اجتماعى مسلمين جاى خود مى‌گذاشتند، كما اينكه على بن ابى طالب (علیه السلام) را در جنگ تبوك جانشين خود در مدينه قرار دادند، على (علیه السلام) هم كه عشق مفرطى به شهادت در راه خدا داشت عرض كرد: آيا مرا خليفه و جانشين خود در مدينه قرار مى‌دهى؟ با اينكه در شهر جز زنان و كودكان كسى باقى نمانده؟! پيامبر فرمود: آيا راضى نيستى كه نسبت تو، به من نسبت هارون باشد به موسى، با اين تفاوت كه بعد از موسى (علیه السلام) پيغمبرانى آمدند و پس از من پيغمبرى نخواهد آمد؟!. و همچنين آن حضرت در ساير شهرهايى كه آن روز بدست مسلمين فتح شده بود مانند مكه و طائف و يمن و امثال آنها جانشينان و حكامى نصب مى‌فرمود، و نيز بر لشكرها چه كوچك و چه بزرگ كه باطراف مى‌فرستادند امرا و پرچمدارانى مى‌گماردند، اين بوده است رفتار رسول اللَّه (صلى الله عليه وآله و سلم) در ايام حيات خود، و چون فرقى بين آن زمان و زمان پس از رحلت آن جناب نيست، از اين رو بايد براى زمان غيبت خود هم فكرى بكند، و شخصى را براى اداره امور امت تعيين بفرمايد، بلكه احتياج مردم به والى در زمان غيبت آن جناب بيشتر است از زمان حضورش، و با اين حال چگونه مى‌توان تصور كرد كه آن جناب براى آن روز مردم هيچ فكرى نكرده است؟!.

{ يَا أَيُّهَا اَلرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ }

نکاتی پیرامون آیه { يَا أَيُّهَا اَلرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ} از علامه طباطبایی

چند نكته در اين آيه شريفه هست كه به يك يك آنها اشاره مى‌كنيم:

يكى اينكه در اين آيه رسول اللَّه (صلى الله عليه وآله و سلم) با اينكه داراى القاب زيادى است بعنوان رسالت مورد خطاب قرار گرفته، و اين از اين جهت است كه در اين آيه گفتگو از تبليغ است، و مناسب‌ترين القاب و عناوين آن جناب در اين مقام همان عنوان رسالت است، براى اينكه بكار رفتن اين لقب خود اشاره‌اى است به علت حكم، يعنى وجوب تبليغى كه بوسيله همين آيه به رسول اللَّه (صلى الله عليه وآله و سلم) گوشزد شده است، و مى‌فهماند كه رسول، جز انجام  رسالت و رسانيدن پيام كارى ندارد، و كسى كه زير بار رسالت رفته البته به لوازم آن كه همان تبليغ و رسانيدن است قيام مى‌كند.

دوم اينكه در اين آيه از خود آن مطلبى كه بايد تبليغ شود اسم نبرده، تا هم به عظمت آن اشاره كرده باشد و هم به آن چيزى كه لقب رسالت به آن اشاره داشت، اشاره كند، يعنى بفهماند كه اين مطلب امرى است كه رسول اللَّه (صلى الله عليه وآله و سلم) در آن هيچ گونه اختيارى ندارد، بنا بر اين، در آيه شريفه دو برهان بر سلب اختيار از رسول اللَّه (صلى الله عليه وآله و سلم) در تبليغ كردن و يا تاخير در تبليغ اقامه شده است، يكى تعبير از آن جناب به رسول، و يكى هم نگفتن اصل مطلب، و در عين اينكه دو برهان است دو عذر قاطع هم هست براى رسول اللَّه (صلى الله عليه وآله و سلم) در جرأتش بر اظهار مطلب و علنى كردن آن براى عموم، و در عين حال تصديق فراست رسول اللَّه (صلى الله عليه وآله و سلم) هم هست، يعنى مى‌فهماند كه رسول اللَّه (صلى الله عليه وآله و سلم) درست تفرس كرده و در احساس خطر مصيب بوده است، و نيز مى‌رساند كه اين مطلب از مسائلى است كه تا رسول اللَّه (صلى الله عليه وآله و سلم) زنده است بايد به زبان مبارك خودش به مردم ابلاغ شود و كسى در ايفاى اين وظيفه جاى خود آن جناب را نمى‌گيرد.

آیا مولانا و عطار نیشابوری سنی هستند؟

مولانا جلال‌الدین محمد بلخی، مشهور به مولانا، شاعر، فیلسوف و حکیم بزرگ قرن ششم هجری میلادی است. آثار و شعرهای او در دیوان معروف “مثنوی معنوی” منتشر شده‌اند و در شعرهای او، عشق و وحدت به عنوان محوریت اصلی موضوعات، خواننده را به شوق و حب الهی سوق می‌دهد.

از سوی دیگر، عطار نیشابوری، شاعر و صوفی بزرگ ایرانی است که مانند مولانا، عشق و وحدت را به محوریت آثار خود قرار داد و در اشعار خود به تجربه‌های صوفی و روحانی خود پرداخت. آثار عطار نیز در دیوانی به نام “الهی نامه” جمع‌آوری شده است که بیانگر استعداد و استادی او در زمینه شعر و فلسفه عرفانی است.

با وجود این بعد عرفانی و معنوی آن‌ها، در برخی از کتب، آن ها را سنی معرفی کرده اند که در این مقاله سعی میکنیم با توجه به مطالب و تحقیقات آیت الله سید محمد محسن حسینی طهرانی در جلد 1 کتاب «اسرار ملکوت» این ادعا را مورد نقد و بررسی قرار دهیم.

معرفی کتاب اسرار ملکوت اثر آیت الله سید محسن طهرانی

«اسرار ملکوت» نام مجموعه‌ای سه جلدی از شرح حدیث عنوان بصری به تألیف آیت الله سید محمد محسن حسینی طهرانی است. این حدیث شریف درباره‌ی حقایق سلوک راه خدا و عرفان است که نویسنده با تفسیر این حدیث، طالبان راه حق را به تدبر در مضامین گرانسنگ آن دعوت می‌کند. این مجموعه کتب شامل موضوعات مختلف سیاسی، اجتماعی، تاریخی و روایی است که همین موضوع آن را به یک اثر ماندگار تبدیل کرده است.

در بخشی از این کتاب، به موضوع سنی یا شیعه بودن بزرگانی چون مولانا و عطار نیشابوری پرداخته شده است که در ادامه آن را میخوانیم:

اثبات شیعه بودن مولانا با توجه به اشعار او در مورد غدیر

مولانا از شیعیان است در حالی‌که بعضی او را سنّی می‌دانند و از این جمله باید از حکیم الهی و عارف ربّانی، نابغه وادی توحید و معرفت، مولانا جلال الدّین محمّد بلخی (مولوی) نام برد. این مرد بزرگ و رجل الهی که انصافاً در حقّ او ظلم ها و ستم ها و نسبت های ناروایی از دوست و دشمن زده شده است، باید او را از زمره شیعیان خُلّص و حقیقی مولا أمیرالمؤمنین علیه السّلام به حساب آورد. آیا مولانا را با اشعار او درباره عید غدیر و انتصاب حضرت مولی الموالی به ولایت حقّه حقیقیّه الهیّه از جانب رسول اکرم صلّی الله علیه و آله و سلّم، باید سنّی فرض نمود؟! در آنجا که می گوید:

اشعار مولانا در مدح أمیرالمؤمنین علیه السّلام

زین سبب پیغمبر با اجتهاد                            ***              نام خود و آن علی مولا نهاد

گفت هر کس را منم مولا و دوست        ***              ابن عمّ من علی مولای اوست

کیست مولا؟ آنـکه آزادت کند               ***              بند رقیّت ز پایت بر کند

چون به آزادی نبوّت هادی است           ***              مؤمنان را ز انبیاء آزادی است

ای گروه مؤمنان شادی کنید                ***              همچو سرو و سوسن آزادی کنید

ما کدام فرد سنّی را پیدا می کنیم که از واقعه غدیر این چنین حکایت نماید و ولایت رسول خدا را بر أمیرالمؤمنین علیه السّلام منطبق و ساری بداند؟! و یا در مقام تعریف از صفات و ملکات مولا این چنین داد سخن بدهد:

از علی آموز اخلاص عمل                           ***              شیر حق را دان منزّه از دغل

در غزا بر پهلوانی دست یافت              ***              زود شمشیری برآورد و شتافت

او خدو انداخت بر روی علی               ***              افتخار هر نبیّ و هر ولیّ

او خدو انداخت بر رویی که ماه            ***              سجده آرد پیش او در سجده‌گاه

در زمان انداخت شمشیر آن علی           ***              کرد او اندر غزایش کاهلی

گفت بر من تیغ تیز افراشتی                ***              از چه افکندی مرا بگذاشتی

در شجاعت شیر ربّانیستی                            ***              در مروّت خود که داند کیستی؟

ای علی که جمله عقل و دیده‌ای            ***              شمّه‌ای واگو از آن چه دیده‌ای

تیغ حلمت جان ما را چاک کرد             ***              آب علمت خاک ما را پاک کرد

بازگو دانم که این اسرار هوست            ***              زآنکه بی‌شمشیر کشتن کار اوست

و در ادامه از خلافت ابی‌بکر به سوء القضاء و از خلافت أمیرالمؤمنین علیه السّلام به حسن القضاء یاد می‌کند:

راز بگشا ای علیّ مرتضی                           ***              ای پس از سوء القضاء حسن القضاء

چون تو بابی آن مدینه علم را               ***              چون شعاعی آفتاب حلم را

باز باش ای باب رحمت تا ابد              ***              بارگاه ما له کفوا احد

آیا کسی که خلافت ابوبکر را سوء القضاء یعنی قضای ناموزون و ناپسند الهی می‌داند او سنّی است؟! و یا کسی که یک چنین غزلی دربارۀ آن حضرت می‌سراید می‌توان حتّی تصوّر و احتمال تسنّن را به او داد؟!

تا صورت پیوند جهان بود علی بود                 ***    تا نقش زمین بود و زمان بود علی بود

شاهی که وصی بود و ولی بود علی بود  ***    سلطان سخا و کرم و جود علی بود

مسجود ملائک که شد آدم ز علی شد      ***    آدم چو یکی قبله و مسجود علی بود

هم آدم و هم شیث و هم ایّوب و هم ادریس  ***    هم یوسف و هم یونس و هم هود علی بود

هم موسی و هم عیسی و هم خضر و هم الیاس  ***         هم صالح پیغمبر و داود علی بود

آن شیر دلاور که ز بهر طمع نفس                    ***    در خوان جهان پنجه نیالود علی بود

آن کاشف قرآن که خدا در همه قرآن                 ***    کردش صفت عصمت و بستود علی بود

آن عارف سجّاد که خاک درش از قدر     ***    از کنگرۀ عرش بر افزود علی بود

آن شاه سرافراز که اندر ره اسلام           ***    تا کار نشد راست نیاسود علی بود

آن قلعه گشایی که در قلعۀ خیبر             ***    برکند به یک حمله و بگشود علی بود

چندان که در آفاق نظر کردم و دیدم                  ***    از روی یقین در همه موجود علی بود

این کفر نباشد سخن کفر نه این است        ***    تا هست علی باشد و تا بود علی بود

سرّ دو جهان جمله ز پیدا و ز پنهان                  ***    شمس‌الحق تبریز که بنمود علی بود

و یا اینکه در جای دیگر چنین گوید:

رومی نشد از سرّ علی کس آگاه  ***    زیرا که نشد کس آگه از سرّ اله

یک ممکن و این همه صفات واجب    ***        لا حول و لا قوّة الاّ بالله

آیا هیچ عاقلی ممکن است نظری به این اشعار بیاندازد و مولانا را شیعی فرض ننماید؟ و اگر باز در مقام توجیه و تأویل برآید، این نیست جز جحد و انکار و مکابره و اصرار بر باطل و مَحق حقّ و محو فضیلت.

بر همین اساس است انظار بزرگان از اهل معرفت و درایت امثال فخر الطائفه مرحوم شیخ بهایی ـ رحمة الله علیه ـ نسبت به این‌گونه افراد.

مرحوم شیخ بهایی در مقام تعریف و تمجید از کمالات و مراتب مولانا و کتاب محیّر العقول مثنوی او چنین گوید:

من نمی‌گویم که آن عالی‌جناب    ***    هست پیغمبر ولی دارد کتاب

مثنویّ او چو قرآن مُدلّ  ***    هادی بعضیّ و بعضی را مُضلّ

آخر این مرد بزرگ که حقاً باید برای او سهمی عظیم در تشیّع ملّت ایران بالأخصّ، و سایر امکنه و بقاع قائل شد، و به جهت همین منظور با پدر بزرگوار خود از لبنان به سوی ایران حرکت نمود و در تثبیت انقلاب فرهنگی ایران و ایرانیان به سوی فرهنگ تشیّع و گرایش به اهل بیت علیهم السّلام نقش عظیمی را ایفاء نمود، چگونه ممکن است از یک فرد سنّی و مخالف اهل بیت این‌گونه تمجید بنماید! مگر امثال این بزرگان اشعار او را در مثنوی که درباره مدح و ثنای خلفای ثلاث است نخوانده بودند؟! چطور شد که آنها با وجود مطالعه و قرائت این مطالب باز او را شیعی و پیرو مکتب اهل بیت، و دیگران به واسطه این اشعار او را در زمرۀ اهل سنّت و جماعت و به دور از تبرّی که از اصول اعتقادی مکتب اهل بیت است می‌دانند؟!

دیگر تبرّی چه می‌خواهد باشد! با این اشعاری که از مولانا در مورد خلفای جور بیان شد و یا درباره یزید که جمیع اهل سنّت نسبت به او به دیده احترام می‌نگرند و او را خلیقه مسلمین پنداشته، جرأت تقبیح و تفضیح او را به خود نمی‌دهند؛ در آنجا که گوید:

روز عاشورا همه اهل حلب       ***    باب انطاکیّه اندر تا به شب

گرد آید مرد و زن جمعی عظیم  ***    ماتم آن خاندان دارد مقیم

تا به شب نوحه کنند اندر بُکاء    ***    شیعه عاشورا برای کربلا

بشمرند آن ظلم‌ها و امتهان        ***    کز یزید و شمر دید آن خاندان

بررسی شیعه یا سنی بودن عطّار نیشابوری با توجه به اشعارش

عطّار نیشابوری از شیعیانی است که مورد تهمت واقع شده‌ است. داستان مولانا جلال الدین محمّد رومی از جهت قاطعیّت در تشیّع وی درست مانند حکایت عارف کامل شیخ فرید الدّین عطّار نیشابوری می‌باشد؛ و از این جهت باید گفت: همان ظلم و ستمی که بر مولانا رفته، بر او نیز روا داشتند و با وجود تصریح بر امامت و وصایت أمیرالمؤمنین علیه السّلام و اولاد او علیهم السّلام، او را در زمره اهل سنّت و مخالف با مکتب و طریق اهل بیت به حساب می‌آورند.

وی در کتاب الهی نامه خود پس از ذکر مناقب و مدائحی برای خلفای ثلاثه، به أمیرالمؤمنین علیه السّلام که می‌رسد چنین گوید:

ز مشرق تا به مغرب گر امام است        ***    أمیرالمؤمنین حیدر تمام است

گرفته این جهان زخم سنانش      ***    گذشته زان جهان وصف سه نانش

چو در سرّ عطا اخلاص او راست         ***    سه نان را هفده آیت خاص او راست

تو را گر تیر باران بر دوام است ***    علیٌّ حُبُّه جُنَّه تمام است

پیمبر گفتش ای نور دو دیده       ***    ز یک نوریم هر دو آفریده

علی چون با نبیّ باشد ز یک نور ***    یکی باشند هر دو از دویی دور

چنان در شهر دانش باب آمد      ***    که جنّت را به حقّ بوّاب آمد

چنان مطلق شد او در فقر و فاقه ***    که زرّ و نقره بودش سه طلاقه

اگر علمش شدی بحری مصوّر   ***    در او یک قطره بودی بحر اخضر

چو هیچش طاقت منّت نبودی     ***    ز همّت گشت مزدور جهودی

کسی گفتش چرا کردی؟ برآشفت ***    زبان بگشاد چون تیغ و چنین گفت:

لَنَقلُ الصَّخرِ مِن قُلَلِ الجِبالِ        ***    أحَبُّ إلَیَّ مِن مِنَنِ الرِّجالِ

یَقولُ النّاسُ لی فی الکَسبِ عارٌ   ***    فَقُلتُ العارُ فی ذُلِّ السُّؤالِ