ارتباط عصر امام هادی با عصر غیبت کبری

عصر امام هادی علیه السلام، عصری پر از سختی و فشار برای شیعیان بود. خلیفه های عباسی، به ویژه متوکل، تلاش می کردند تا امام هادی علیه السلام را تحت کنترل خود درآورند و از گسترش تشیع جلوگیری کنند.

در ادامه به بررسی دوران امام هادی (ع) و ارتباط آن دوره با آماده سازی مردم برای عصر غیبت کبری امام زمان (عج) میپردازیم.  همچنین نحوه به شهادت رسیدن ایشان را با توجه به مطالب کتاب مناقب اهل البیت علیه السلام اثر علامه سید محمد حسین حسینی طهرانی میخوانیم. در این کتاب آمده است:

و بعد از آن حضرت، حضرت امام عسگری علیه السّلام هم از حضرت علیٌّ الهادی بیشتر در تحت نظر بودند و کمتر بیرون می‌آمدند و کسی آن حضرت را نمی‌دید، مطلقاً! مگر آن زمانی که برای نماز عیدی یا نماز جمعه‌ای یا امثال اینها بیرون می‌آمدند. و می‌گویند خداوند این قِسم قرار داده بود که چون غیبت کبری نزدیک می‌شد، مردم کم کم آشنا بشوند با احتجاب ائمّۀ خود و آن غیبت برای آنها خیلی عجیب نیاید.

 

    علّتِ کم بودن روایات نقل شده از امام هادی علیه السّلام

فرمایشات حضرت علیٌّ الهادی علیه السّلام در کتب هست و هم‌چنین در باب روایات، فقها از فرمایشات آن حضرت استفاده می‌کنند؛ امّا مقدار فرمایشات آن حضرت خیلی کم است! چه در مسائل اخلاقی، و چه در تفسیر، و چه در مراحل حدیث فقهی. چرا کم است؟ برای اینکه آن حضرت برای کسی بیان نمی‌کردند؛ کسی خدمت آن حضرت نمی‌رسید؛ خیلی کم بود. زمان خیلی شدید بود و کسی به مختصر مراوده‌ای متّهم می‌شد، خانه و مال و فرزندان او دچار شدّت و تعقیب قرار می‌گرفتند؛ لذا مردم می‌ترسیدند! وقتی خدمت آن حضرت نمی‌رسیدند، حضرت حدیث برای که بیان کنند؟! یا آن مقداری که بیان می‌کردند می‌ترسیدند برای کسی دیگر نقل کنند؛ چون باید بگوید: سَمِعتُ مِن عَلیِّ بنِ مُحَمَّدٍ، می‌ترسید بگوید، نمی‌توانست بگوید!

در زمان حضرت موسی بن جعفر (ع) مردم احادیثی که از آن حضرت می‌شنیدند و نقل می‌کردند، جرأت نداشتند بگویند: سَمِعتُ مِن موسی بنِ جَعفَرٍ، می‌گفتند: «سَمِعتُ مِنَ العَبدِ الصّالِح؛ ما از عبد صالح شنیدیم!» الآن شما در بسیاری از روایات، ببینید که سلسلۀ سند منتهی می‌شود به عبد صالح؛ عبد صالح حضرت موسی بن جعفر است. تمام فقها می‌دانند که جرأت نمی‌کردند بیان کنند مِنَ العَبدِ الصالِح را!

ولی در عین حال نگهداشتند و نگهداشتند تا حالا که ما در این مسجد نشسته‌ایم ازآیات قرآن بیان می‌کنیم و تفسیر می‌کنیم و از شهادت آن حضرت بیان می‌کنیم؛ و به‌واسطۀ همین تحمّلات، تحمّل مشاقّ، به ما رساندند!

نحوه به شهادت رسیدن امام هادی علیه السّلام و خاکسپاری ایشان به دست قاتلین

حضرت علی بن محمّد را زهر دادند و شهید کردند و خودشان آمدند به جنازه نماز خواندند! و دستور دادند که: باید تشییع کرد! و آن حضرت را غسل داد و کفن کرد، و دفن کرد در بهترین جاها! در منزل خود آن حضرت، حضرت را دفن کردند؛ بعد از دفن، شبّاک ساختند! شیعیان از دور برای زیارت می‌آمدند. و خودشان هم زهر داده بودند!

عیناً مانند مأمون که آمد حضرت علی بن موسی الرّضا را زهر داد، آن‌وقت پا برهنه دنبال جنازۀ حضرت حرکت کرد گفت: «واویلاه! ولیعهد من از دار دنیا رفته! اولاد علی بن أبی‌طالب، اولاد پیغمبر از دار دنیا رفته و مُلک ما شکسته شده است!»

روزه گرفتن در بیستم ماه جمادی الثانی

ماه جمادی الثانی، ششمین ماه سال قمری است که در آن اعمال و عبادات بسیاری توصیه شده است. یکی از این اعمال، روزه گرفتن در بیستم این ماه است. روزه گرفتن در این روز به دو دلیل توصیه شده است:

اولین دلیل، مصادف بودن این روز با ولادت حضرت فاطمه زهرا (س) است. حضرت فاطمه (س)، دختر پیامبر اسلام (ص) و همسر امام علی (ع) هستند و از والاترین مقامات معنوی در نزد مسلمانان برخوردارند. روزه گرفتن در روز ولادت ایشان، نوعی تشکر و سپاسگزاری از خداوند به خاطر این نعمت بزرگ است.

دومین دلیل، ثواب و پاداش فراوانی است که برای روزه گرفتن در این روز ذکر شده است. در روایات بسیاری، روزه گرفتن در روز بیستم جمادی الثانی به منزله روزه گرفتن در تمام ماه‌های سال دانسته شده است.

 

احکام روزه گرفتن در بیستم جمادی الثانی

روزه گرفتن در بیستم جمادی الثانی، مانند روزه‌های مستحبی دیگر، واجب نیست و بر همه مسلمانان واجب نیست. اما کسانی که می‌توانند و شرایط روزه‌داری را دارند، می‌توانند در این روز روزه بگیرند.

 

آثار و برکات روزه گرفتن در بیستم جمادی الثانی

روزه گرفتن در بیستم جمادی الثانی، آثار و برکات فراوانی دارد. از جمله این آثار و برکات می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • تقرب به خداوند
  • رفع گناهان
  • ازدیاد ایمان و تقوا
  • افزایش معرفت و بصیرت
  • جلب رحمت و مغفرت الهی

 

منابع

شیخ حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، قم، مؤسسه آل البیت علیهم السلام، ۱۴۰۹ق.

شیخ عباس قمی، مفاتیح الجنان، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۴۱۴ق.

آیت الله مکارم شیرازی، تحریر الوسیله، قم، مؤسسه امام صادق علیه السلام، ۱۴۱۷ق.

ام البنین، همسر امام علی (ع) و مادر چهار شهید کربلا

 

ام البنین، فاطمه بنت حزام بن خالد کلابی، همسر امام اول شیعیان، علی بن ابی طالب (ع) و مادر ابوالفضل العباس، عبدالله، جعفر و عثمان است. پس از درگذشت فاطمه زهرا، علی با معرفی برادرش عقیل با ام البنین ازدواج کرد.

 

شخصیت و ویژگی های ام البنین

ام البنین زنی با ایمان و فداکار بود. او به اهل بیت پیامبر (ص) محبت و ارادت ویژه ای داشت و خود را وقف خدمت به آنان کرده بود. او همچنین زنی فصیح و سخنور بود و در اشعار خود، عشق و علاقه خود را به اهل بیت به ویژه امام حسین (ع) بیان کرده است.

 

فرزندان ام البنین و نقش آن‌ها در کربلا

ام البنین چهار پسر داشت که همه در واقعه کربلا به شهادت رسیدند. عباس، عبدالله، جعفر و عثمان، هر چهار نفر از فرماندهان سپاه امام حسین (ع) بودند و نقش مهمی در دفاع از امام و اهل بیت (ع) ایفا کردند.

 

شهادت فرزندان ام البنین در کربلا

ام البنین در واقعه کربلا حضور نداشت. هنگامی که کاروان اسیران کربلا وارد مدینه شد و او از کشته شدن فرزندانش باخبر شد؛ از سرنوشت حسین ابن علی (ع) پرسید و وقتی که خبر کشته شدن حسین را هم شنید. گفت: «ای کاش فرزندانم و تمامی آنچه در زمین است فدای حسین می‌شد و او زنده می‌ماند.»

سوگواری ام البنین پس از شهادت فرزندان

ام البنین پس از شهادت فرزندانش، تا آخر عمر خود عزادار بود و هر روز به قبرستان بقیع می رفت و برای فرزندانش سوگواری می کرد. او در سال 64 هجری قمری در مدینه درگذشت و در قبرستان بقیع دفن شد.

 

   نوحۀ حضرت سیّدالشّهدا و اُمّ‌البنین در مصیبت حضرت عبّاس علیهم السّلام

همچنین در مجموعه کتاب سیری در تاریخ پیامبر اکرم (ص)، اثر ماندگاری از آیت الله سید محمد محسن حسینی طهرانی، ماجرای سوگواری ایشان و همچنین امام حسین (ع) و اشعاری که هر دو در سوگ از دست دادن حضرت عباس (ع) خواندند، آورده شده است. در جلد اول کتاب سیری در تایخ پیامبر اکرم (ص) آمده:

 

حضرت (امام حسین (ع)) اشعاری دارد که برای برادر نوحه‌ سرایی می‌کند و می‌فرماید:

أحَـقُّ النّـاسِ أن یُبـکَیٰ علـیهِ‌         ***    فَتًی أبکَی الحسینَ بِکَربلاءِ

أخـوهُ و ابـنُ والِــدِهِ عـلیٍّ      ***    أبوالفضلِ المُضـَـرَّجُ بِالدِّماءِ

[و مَـن واســاهُ لا یَثـنیهِ شـی‌ءٌ          ***    و جــادَ لـهُ عَلیٰ عَطَـشٍ بِماءِ]

 

نقل می‌کنند: مادرش اُمّ‌البنین در مدینه گریه می‌کرد، اشعاری می‌خواند و نوحه‌ سرایی می‌کرد، به‌طوری‌که دوست و دشمن را به گریه درمی‌آورد؛ می‌گفت:

أُنبِئتُ أن قَـد أُصـیـ   ***    ـبَ برأسـهِ مقطـوعَ یَد

وَیـلی علیٰ شِبلی أمـا         ***    لَ بـرأسِـه رأسُ العَـمَد

لـو کـان سَیـفُـک فی یــدَیـ   ***    ـکَ لَما دنیٰ منـک أحَـد

 

می‌گوید: «بچۀ من و پسر من کسی نبود که شخصی بتواند عمود بر سرش بزند، عبّاس من آن کسی نبود که فردی بتواند او را از روی اسب به زمین بیندازد؛

موسوعة الإمام الحسین علیه السّلام، ج ٤، ص ٤٠٥، به نقل از برخی کتب سیّد نعمت‌الله جزائری، با قدری اختلاف.

اللهوف، ص ١١٨. ترجمه:

«سزاوارترین شخص به گریه کردن آن جوانی است که حسین علیه السّلام را در کربلا از مصیبتش به گریه انداخت. او برادر حسین علیه السّلام و فرزند پدرش علی علیه السّلام، ابوالفضل بود که پیکرش آغشته به خون شده بود. همان جوانی که نسبت به حسین علیه السّلام مواسات و ایثار نمود، و هیچ چیز او را از برادری با حسین علیه السّلام منصرف نساخت، و وقتی‌که با شدّت تشنگی کنار آب فرات آمد، چون حسین علیه السّلام تشنه بود، آب ننوشید.» (محقّق)

موسوعة الإمام الحسین علیه السّلام، ج ٩، ص ٥٥٦؛ سفینة البحار، ج ٣، ص ٣٠٨، به نقل از شرح الأخفش على کامل المبرّد.

و سَیَعلَمُ الّذین ظَلَموا آلَ محمَّدٍ أیَّ مُنقَلَبٍ یَنقَلِبونَ، ﴿إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّآ إِلَيۡهِ رَٰجِعُونَ﴾.

بِسمِکَ اللهُمَّ و نَدعوکَ و نُقسِمُکَ و نَرجوک، بحقّ محمّد و أهلِ بَیتِه الأطهار، یا اللهُ یا اللهُ یا اللهُ…

حکایت ازدواج تحمیلی عمر با امّ‌کلثوم دختر امیرالمؤمنین علیه السّلام

در کتاب عنوان بصری جلد دوم، اثر مرحوم آیت الله سید محمد محسن حسینی طهرانی، حکایت ازدواج عمر با امّ کلثوم دختر امیرالمومنین (ع) به صورت زیر شرح داده شده است:

وقتی عمر از امیرالمؤمنین علیه السّلام ام‌ّکلثوم را خواستگاری نمود، حضرت به او فرمودند: «إنّها صَبّیةٌ؛ امّ‌کلثوم دخترکی است»

عمر، عباس را دید و به او گفت: «ما لی؟ أَ بی بَأسٌ؟! ایراد من چیست؟ آیا در من باکی هست؟»

عباس گفت: «قضیه چیست؟»

عمر گفت: «خَطَبتُ إلی ابنِ أخیکَ فَرَدَّنی. أما و اللهِ لَأُعَوِّرَنَّ زَمزَمَ و لا أدَعُ لَکم مَکرُمَةً إلّا هَدَمتُها و لَأُقیمَنَّ عَلیهِ شاهدَینِ بِأنّهُ سَرَقَ و لأُقَطِّعَنَّ یَمینَهُ؛ من از پسر برادرت دخترش را خواستگاری نموده‌ام و او مرا رد کرده است. آگاه باشید که من حتماً و یقیناً چاه زمزم را با خاک پُر می‌کنم و جای هیچ شرف و مکرمتی برای شما باقی نمی‌گذارم مگر آنکه آن را از اساس ویران کنم. و حتماً و قطعاً بر علی دو شاهد می‌گیرم که او دزدی کرده است و دست او را به‌عنوان حد، قطع خواهم کرد!»

عباس خدمت امیرالمؤمنین علیه السّلام آمد و این پیغام را رساند و از حضرت خواست تا امر نکاح امّ‌کلثوم را به‌دست او بسپرند و حضرت هم اختیار ازدواج را به او دادند.

در روایت دیگری آمده است که:

داستان تهدید عمر به اجرای ظالمانۀ حدّ زنا بر امیرالمؤمنین!

عمر به عباس گفت: «أ یَأنَفُ مِن تَزویجی [واللهِ لَئِن لَم یُزَوِّجنی] لَأَقتُلَنَّه! آیا علی از این ازدواج سر باز می‌زند؟! والله که اگر مرا به ازدواج دخترش در نیاورد هرآینه او را خواهم کشت!»

عباس خدمت امیرالمؤمنین علیه السّلام رسید و این قضیه را به حضرت عرض کرد؛ این‌بار هم حضرت نپذیرفتند و عباس این خبر را به اطلاع عمر رسانید.

عمر گفت: «ای عباس، روز جمعه در مسجد حاضر شو و نزدیک من بنشین تا بدانی چگونه من بر قتل علی قدرت دارم!»

 

روز جمعه رسید و عباس در مسجد حاضر شد. وقتی‌که عمر از خطبه فارغ شد گفت: «أیُّها النّاس، إنَّ هاهُنا رَجُلًا مِن عِلیَةِ أصحابِ النّبیِّ قَد زَنیٰ و هُوَ مُحصَنٌ، و قَد اطَّلَعَ عَلیهِ أمیرُ المؤمنینَ وَحدَهُ؛ فَما أنتُم قائِلُونَ؟ ای مردم، به‌تحقیق که در اینجا مردی از اصحاب عالی‌مرتبۀ پیغمبر اکرم وجود دارد که مرتکب زنای محصنه شده است، در‌حالی‌که فقط امیرالمؤمنین به این مسئله اطلاع دارد؛ حال شما چه می‌گویید؟»

 

فقالَ النّاس مِن کلِّ جانبٍ: «إذا کانَ أمیرُ المؤمنینَ قَدِ اطَّلَعَ عَلیهِ، فَما حاجَتُهُ أن یَطَّلِعَ عَلیهِ غَیرُهُ؟! در این هنگام مردم از هر طرف گفتند: وقتی امیرالمؤمنین بر این مسئله اطلاع پیدا کرده است، پس دیگر چه حاجتی است که افراد دیگر نیز اطلاع داشته باشند؟!»

وقتی صحبتش به پایان رسید به عباس گفت: «به‌سوی علی برو و آنچه شنیدی برای او بگو؛ قسم به خدا که اگر چنین نکند، آنچه را گفتم انجام خواهم داد!»

باری، آن حق و این باطل است؛ مرد حق ترس ندارد و هیچ‌وقت مردم را با چماق دعوت نمی‌کند. آن کسی که با حق است، حق را می‌بیند، نه مردم را؛ هرکه می‌خواهد بیاید و هرکه نمی‌خواهد نیاید؛ او براساس تکلیف خود مطلب را می‌گوید، هر‌کس خواست، بپذیرد و هرکس نخواست، نپذیرد.

حکایتی از میزان حب علامه طهرانی به حضرت زهرا (س) و اهل بیت

علامه سید محمد حسین حسینی طهرانی، معروف به علامه طهرانی، فیلسوف، عارف و فقیه شیعه بود. ایشان در سال ۱۳۰۵ شمسی در تهران متولد شد و در سال ۱۳۷۴ شمسی در مشهد درگذشت. علامه طهرانی از شاگردان برجسته علامه طباطبایی بود و در فلسفه، عرفان و فقه از ایشان کسب علم کرد. ایشان همچنین از محضر بزرگانی چون سید هاشم حداد و سید ابوالقاسم خوئی بهره برد. از ایشان آثار و سخنان گرانقدری برجای مانده است که برخی از آن ها نیز از زبان فرزند ایشان آیت الله سید محمد محسن حسینی طهرانی نقل شده است. یکی از این موارد، خاطره ای از ایشان است که آیت الله سید محمد محسن طهرانی تعریف میکند و از این حکایت میزان عشق و علاقه ایشان به اهل بیت و به ویژه حضرت زهرا سلام الله علیها هویداست.

در قسمت مقالات وبسایت مکتب وحی میخوانیم:

 

شدت عشق و اتصال قلبی مرحوم علامۀ طهرانی با اهل بیت علیهم السلام

يادم است يك روز در ايام شهادت حضرت صديقۀ كبري سلام اللَه علیها بود در مشهد يك نفر از افراد (البته از دوستان نبود باصطلاح از افراد بود) آمد براي ديدن مرحود والد در آنجا با خودش گز آورده بود اين طوري كه يادم هست و داده بود به يكي از دوستان كه درهمان بیرونی در منزل بود. وقتي مرحوم آقا آمدند و گز را به ایشان دادند مرحوم آقا به همان شخص گفتند كه ببر جایي كه هست منزلي كه هست ببر و برگردان و بگو كه امروز روز شهادت حضرت زهرا بود و شما براي ما گز آورده ايد و من ديگر از شما هيچ هديه‌اي را قبول نخواهم كرد. البته شايد يك مسائل ديگري هم بوده است. خود ايشان هم توصيه مي‌كردند وقتي ايام محرم و صفر هست نبايد انسان اظهار شادي بكند برگزاري مجالس عقد اشكال ندارد عقد هميشه و در همه جا مطلوب است و به عنوان سنت پيامبر است حتي شب عاشورا هم انسان مي‌تواند عقد بخواند عقد خواندن خيلي هم ثواب دارد و مستحب است، منتهی حالا که ایام شهادت امام حسين است عقد نبايد همراه با اين ظواهر ايام سرور باشد، گز و نقل اينها نبايد گذاشته بشود بجايش ميوه گذاشته بشود چه اشكالي دارد هيچ مسئله‌اي نيست و ايرادي ندارد شركت در مجالس عزا در ايام محرم و صفر بسيار بسيار تأكيد شده و بزرگان به اين مسئله خيلي تأكيد مي‌كردند و كلامي را كه ما از مرحوم آقا به ياد داريم در اين مسئله اين است كه سالك بدون توسل به سيدالشهدا به مقصد نخواهد رسيد. اين رعايت است و تمام كساني كه براي آنها فتح باب شده است از طريق توسل به سيدالشهدا بوده است.

اهمیت و زیبایی نامگذاری روز میلاد حضرت زهرا به روز مادر

در ایران، روز میلاد حضرت فاطمه زهرا (س)، به عنوان روز مادر گرامی داشته می شود. این نامگذاری، دلایل مختلفی دارد.

دلیل اول، جایگاه والای حضرت زهرا (س) در اسلام است. ایشان، به عنوان اولین بانوی مسلمان، الگوی زنان مسلمان در سراسر جهان هستند. ایشان، در تربیت فرزندان، ایثار و فداکاری، و صبر و استقامت، الگویی بی نظیر هستند.

دلیل دوم، اهمیت نقش مادر در خانواده است. مادر، یکی از ارکان اصلی خانواده است و نقش مهمی در تربیت فرزندان ایفا می کند. حضرت زهرا (س)، به عنوان مادر امام حسن (ع) و امام حسین (ع)، نقش مهمی در تربیت این دو امام بزرگوار ایفا کرد.

دلیل سوم، سنت حسنه ای است که از گذشته در ایران وجود داشته است. در ایران، از گذشته، روز میلاد حضرت زهرا (س) به عنوان روز مادر گرامی داشته می شده است. این سنت، در سال های اخیر، با استقبال بیشتری روبرو شده است.

در این رابطه بزرگان و علما نیز مطالب مهمی را به طبع نشر آراسته اند. از جمله آیت الله سید محمد حسین حسینی طهرانی که در کتاب نام نوروز در جاهلیت و اسلام، اشاره ای به زیبایی این نامگذاری کرده است. در این کتاب میخوانیم:

تمام آیین‌ها و جشن و سرورهایی که در سراسر دنیا برپا می‌‌شود و در آن رایحه‌ای از نژادپرستی و قومیّت‌گرایی وجود دارد، از نظر ادیان الهی مطرود و مذموم می‌باشد. و در مقابل، هر آیینی که این مسأله در آن مشهود نباشد ولی در اسلام هم به طور دقیق و مصداقی، ذکری از آن نشده است و با کلّیات و ملاکات کلّی اسلام و موازین الهی انطباق دارد، از نظر اسلام ممدوح و قابل اجرا و انجام خواهد بود.

از جملۀ آن موارد، جشن تکلیف است که خداوند بنده‌ای از بندگانش را عقل و درایت عطا کرده است که بتواند در تحت اوامر و نواهی الهی درآید و مدارج صعود و عروج به مقامات قرب را بپیماید.

و از جملۀ این مناسبت‌ها تعیین روزی در سال به نام روز علم و تعظیم دانش، و یا روز صلح و دوستی، و یا روز خلع سلاح از روی زمین، و یا روز بهداشت محیط زیست و امثال اینها که همگی شایسته و مناسب و صحیح و مورد رضا و امضای پروردگار است و هیچ اشکالی بر آنها وارد نمی‌شود، و ایرادی که بر مناسبت عید نوروز وارد بود بر اینها نخواهد بود.

و نیز در ایران، نام‌گذاری روز میلاد أمیرالمؤمنین علیه السّلام به نام روز پدر و نیز تولّد حضرت صدّیقۀ کبریٰ سلام الله علیها به نام روز مادر و روز تولّد حضرت زینب کبری به نام روز پرستار و غیره است، ولی البتّه باید در نظر داشت که در مرتبۀ اوّل باید عنوان همان روز به نام و انتساب به آن معصوم علیه السّلام مدّ نظر باشد، و در ضمن اگر عنوان دیگری پیدا نمود نباید آن انتساب و عنوان اوّل را تحت‌الشّعاع خود قرار دهد، که در این صورت صد در صد غلط بوده و نقض غرض خواهد بود.

نام‌گذاری روزی را به نام مادر و پدر و پرستار و غیره خوب است ولی یا باید در زمانی جدای از زمان منتسب به معصومین علیهم السّلام باشد و یا اینکه اگر در همان زمان است، انتساب آن زمان را به صاحبان اصلی که معصومین علیهم السّلام هستند تحت‌الشّعاع قرار ندهد.

و بر همین قیاس برقراری مناسبت‌های عزا و حزن و نیز جشن و سرور ملّی و اجتماعی در یک کشور باید بر اساس ضابطۀ مذکور باشد.

جمل و منطق عایشه در جنگ علیه امام علی (ع)

جنگ جمل، نخستین جنگ داخلی بین مسلمانان بود که در سال ۳۶ هجری قمری بین سپاهیان امام علی علیه السلام و شورشیان به رهبری عایشه همسر پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و طلحه و زبیر دو تن از صحابه پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در نزدیکی شهر بصره رخ داد.

این جنگ، به دلیل مخالفت طلحه و زبیر با خلافت امام علی علیه السلام و دعوت آنها از عایشه برای قیام علیه ایشان، به وقوع پیوست. همینطور در آن زمان پس از به قتل رسیدن عثمان، عایشه با این بهانه که میخواهد خونخواهی از عثمان کند به جنگ با امام علی (ع) برخواست.

در مورد دلایل و عوامل شکل گیری این جنگ، مطالب بسیاری از علمای مشهوری منتشر شده است. یکی از ظریف ترین این موارد، حکایتی است از منطق عایشه که باعث وقوع جنگ جمل شد و در کتاب مبانی تشیّع اثر علامه سید محمد حسین حسینی طهرانی به چاپ رسیده است. در این کتاب میخوانیم:

آن شخص به عایشه گفت: «محبوب‌ترین افراد در نزد رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم چه کسی بود؟» گفت: «علیّ بن ابی‌طالب.»

گفت: «پس چه چیزی سبب خروج تو بر علی شد؟»

عایشه به او گفت: «آیا پدرت با مادرت ازدواج کرد یا نه؟» گفت: «بله»

گفت: «به چه علّت ازدواج کرد؟» گفت: «تقدیر خدا بود.»

گفت: «خُب این کار من هم تقدیر خدا بود.» و آن شخص هم هیچ نگفت.

این مطلب از کتاب کنزُ العُمّال است.

حالا شاهد ما: این منطق عایشه به عنوان جواب، یک منطقی است که از قرون متمادی، بسیاری از خواصّ و عامّۀ مسلمان‌ها را به خود مشغول کرده است؛ و از جهت اینکه: ”امری است واقع‌شده و از تقدیر خدا خارج نیست“، می‌خواهند خودشان را در آن اموری که اختیار و ارادۀ آنها دخالت داشته، رفع مسئولیّت کنند.

ما این منطق را در کلام أبابکر و عمر و معاویه و تمام حکّام بنی‌امیّه و بنی‌مروان و بنی‌عبّاس در طول مدّت حکومتشان می‌بینیم که این اریکۀ سلطنت و این حکومت و به تبعِ آن، تمام اعمالی که انجام می‌دهند، براساس تقدیر خداست؛ و بنابراین، نه‌تنها رفع مسئولیّت نمی‌کنند بلکه عملشان را مُمضا و صحیح هم می‌دانند.

دعای ابوحمزه ثمالی چه دعایی است

در میان تمام ائمه معصوم (ع) که همه از مردان معرفت، عبادت و آموزش دعا و نیایش هستند، امام سجاد (ع) به دعا و نیایش شهرت ویژه‌ای دارد. از جمله آثاری که به او نسبت دارد، کتاب “صحیفه سجادیه” است که مجموعه‌ای از دعاها و نیایش‌های ایشان است.

دعای ابوحمزه ثمالی” یکی از دعاهای مشهور است که شیخ طوسی در “مصباح المتهجد” از ابوحمزه به نقل از امام زین العابدین (ع) آورده است. ابوحمزه، راوی، محدث و مفسر امامی در قرن دوم بوده و از اصحاب امام سجاد (ع) به‌شمار می‌رفته است.

دعای ابوحمزه ثمالی شامل مواردی چون توصیف صفات خداوند، اشاره به اسم اعظم (نام بزرگ‌ترین خدا)، ابراز توبه و تضرع به خداوند، تاکید بر اهمیت اطاعت از پیامبر اکرم (ص) و خاندان معصوم او، بیان سنگینی بار گناهان، اشاره به دشواری‌های قبر و قیامت و راه‌های پرهیزگاری و پاکدامنی می‌شود.

این دعا علاوه بر ارائه مفاهیم دینی، به توجه به اهمیت توبه، تضرع و تلاش برای پرهیزگاری از گناهان نیز می‌پردازد. در عرصهٔ دین و مذهب، این دعا به‌عنوان یک راهنما در راه‌های پیشرفت روحی و اخلاقی و تقویت ارتباط با خداوند مطرح است.

 

شرح علما بر فقراتی از دعای ابوحمزه ثمالی

بسیاری از علمای دین، برای این دعا و یا فقراتی از آن شرح و بررسی خودشان را نوشته اند از جمله آیت الله جوادی آملی، مکارم شیرازی، و مصباح یزدی. یکی از مهم ترین و بهترین شرح ها بر دعای ابوحمزه ثمالی را نیز علامه سید محمد حسین حسینی طهرانی نوشته است که در واقع متن پیاده شده سخرانی های شرح ابوحمزه ثمالی از ایشان است که توسط فرزند ایشان آیت الله سید محمد محسن حسینی طهرانی ضبط شده و بعدا در 2 جلد به چاپ رسیده است. همچنین خود فرزند ایشان، یعنی آیت الله سید محمد محسن حسینی طهرانی نیز شرحی بر این دعای پرفضیلت از امام سجاد دارد که تحت عنوان آموزه های معرفت در چند جلد به چاپ رسیده است.

متن پی دی اف و فایل صوتی این کتب را میتوان از سایت مکتب وحی به رایگان مشاهده و دانلود کرد.

همچنین، این کتب و سخنرانی ها در نرم افزار آوای ملکوت نیز در دسترس عموم قرار گرفته است.

 

سرعت اجابت دعا بنابر کلام امام سجاد در دعای ابوحمزه از نظر علامه طهرانی

در شرح گرانبها و نفیس علامه طهرانی بر دعای ابوحمزه ثمالی، مطالب بسیار متنوع و عمیقی مطرح شده است که یکی از این موارد در مورد سرعت اجابت پروردگار و سستی بندگان در حین دعا است. در کتاب شرح دعای ابوحمزه ثمالی از علامه طهرانی در این مورد میخوانیم:

الحَمدُ لِلَهِ الَّذِی أدعُوهُ فِیُجِیبُنِی، و إن کُنتُ بَطِیئاً حِینَ یَدعُونِی؛ و الْحمدُ لِلَّهِ الَّذِی أسألُهُ فَیُعطِینِی، و إن کُنتُ بخِیلًا حِینَ یَستَقرِضُنِی.

«حمد اختصاص به خدا دارد، آن خدایی که من او را می‌خوانم و او جواب مرا می‌دهد، و اگرچه من کُند و بطیء هستم در وقتی که او مرا می‌خواند! و حمد اختصاص به خدا دارد، آن خدایی که من از او سؤال می‌کنم و به من بخشش می‌کند، و اگرچه من در دادن بخیل هستم آن هنگامی که خدا از من طلب قرض می‌کند!»

ما خدا را می‌خوانیم و خدا جواب می‌دهد؛ مسلّماً به دنبال خواندن ما، اجابت از طرف پروردگار هست! حال به هر میزانی که خواندن تحقّق و واقعیّت داشته باشد، در همان مرتبه و مرحله به دنبالش اجابت هست. و اصلاً بین دعا و اجابت، انفکاکی نیست؛ و اگر یک جا دعائی بود و اجابتی نبود، انسان باید کشف کند که دعا نبوده است!

﴿وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ أُجِيبُ دَعوَةَ ٱلدَّاعِ إِذَا دَعَانِ﴾؛ «زمانی که بندگان من از من چیزی بخواهند و سؤال کنند، من به آنها خیلی نزدیکم و دعوتِ دعوت کننده را اجابت می‌کنم زمانی که مرا بخواند!»

 

نحوۀ بیان مسائل تربیتی در دعای ابوحمزه ثمالی در کتاب آموزه های معرفت

در کتاب آموزه های معرفت، اثر آیت الله سید محمد محسن حسینی طهرانی در مورد خصوصیات این دعا و کیفیت بیان آن توسط امام سجاد علیه‌السّلام، اینگونه آمده است که:

به هر صورت، روش همه بزرگان این بود که راه و تعلیم صحیح را به ما ارائه بدهند، و این دعاهای صحیفه سجّادیه معجزه امام سجّاد است که خودش را در بدن من آورده است و دارد با زبان من صحبت می کند، و خودش را در بدن شما آورده است و دارد با زبان شما صحبت می کند؛ خودش را در بدن یک یک ما آورده است و آنچه را که وجود ما، کمال ما، تربیت ما، فقر ما و نیاز ما محتاج به او است، دارد در دهان ما می گذارد! همین دعایی که امشب خواندم، اگر ما واقعاً یک یک فقرات این دعای ابوحمزه را از اوّل شروع کنیم به گفتن، می گوییم انگار اصلاً امام نیست؛ این آدمی است که نه علم دارد، نه پول دارد، نه پدر دارد، نه مادر دارد، و هیچ چیزی در دنیا ندارد و دارد به خدا می گوید که خدایا من این هستم، وضع من این است، نفس من این است، هویٰ این است، شیطان این است، موانع هم این است، خصوصیّات من این است، وُسع من این است! این حضرت سجّاد آن چنان دقیق می رود و این طوری تمام درون دل آدم را بیرون می ریزد! شیطان موقع ذکر می آید، یا موقعی که می خواهی کمک کنی بُخل می آید؛  پس خدایا چه کار کنیم که در خلوت و جلوتمان به تو تقرّب پیدا کنیم؟ یعنی می توانیم بگوییم که این دعای أبی حمزه یک آیین نامه تربیتی است. اصلاً خصوصیّاتش با دعاهای دیگر فرق می کند، و شاید دعای أبوحمزه در بین ادعیه منحصر به فرد باشد و نظیر نداشته باشد! دعاهای دیگر مضامین دیگری دارند، ولی این خیلی عجیب است!

 

کامل و جامع در سایت مکتب وحی، تفسیر المیزان

تفسیر المیزان، یکی از مهم‌ترین و جامع‌ترین تفاسیر قرآن کریم است که توسط علامه سید محمد حسین طباطبایی، از علمای بزرگ شیعه، در 20 جلد نوشته شده است. این تفسیر، به بررسی عمیق و همه‌جانبه آیات قرآن کریم می‌پردازد و از نظر علمی و ادبی، یکی از ارزشمندترین تفاسیر قرآن کریم محسوب می‌شود.

 

مجموعه کامل تفسیر المیزان در سایت مکتب وحی

سایت مکتب وحی، مجموعه کامل تفسیر المیزان را با امکانات مختلف، در اختیار علاقه‌مندان قرار داده است. این مجموعه، شامل ترجمه فارسی، متن عربی، و توضیحات کامل آیات است. همچنین، امکانات مختلفی برای مطالعه و بهره‌برداری از این مجموعه در نظر گرفته شده است.

 

امکانات مجموعه کامل تفسیر المیزان در سایت مکتب وحی

  • ترجمه فارسی دقیق و روان: ترجمه فارسی مجموعه کامل تفسیر المیزان، توسط مترجمان متخصص انجام شده است و از دقت و روانی بالایی برخوردار است. این ترجمه، به خواننده کمک می‌کند تا به راحتی، معانی آیات قرآن کریم را درک کند.
  • متن عربی آیات قرآن کریم: متن عربی آیات قرآن کریم، در کنار ترجمه فارسی، در این مجموعه قرار گرفته است. این امر، به علاقه‌مندان به زبان عربی کمک می‌کند تا به راحتی، معانی آیات قرآن کریم را در متن اصلی آن‌ها مطالعه کنند.
  • توضیحات کامل آیات: در این مجموعه، توضیحات کاملی برای آیات قرآن کریم ارائه شده است. این توضیحات، شامل مباحث علمی، ادبی، و تفسیری است. این امر، به خواننده کمک می‌کند تا به عمق و ظرافت معنای آیات قرآن کریم پی ببرد.
  • امکانات مطالعه و بهره‌برداری: سایت مکتب وحی، امکانات مختلفی برای مطالعه و بهره‌برداری از مجموعه کامل تفسیر المیزان در نظر گرفته است. این امکانات عبارتند از:
  • جستجوی متنی: امکان جستجوی متنی، به خواننده کمک می‌کند تا به راحتی، آیات مورد نظر خود را پیدا کند.
  • قابلیت زوم: قابلیت زوم، به خواننده کمک می‌کند تا آیات قرآن کریم را با وضوح بیشتری مشاهده کند.
  • قابلیت ذخیره سازی: امکان ذخیره سازی، به خواننده کمک می‌کند تا آیات مورد نظر خود را ذخیره کند و در زمان دیگری به آن‌ها مراجعه کند.

 

دعوت به استفاده از این مجموعه تفسیر المیزان

اگر به دنبال یک منبع ارزشمند برای مطالعه و بهره‌برداری از قرآن کریم هستید، مجموعه کامل تفسیر المیزان اثر علامه سید محمد حسین طباطبایی در سایت مکتب وحی، یک گزینه عالی برای شما است. این مجموعه، با امکانات مختلف، به شما کمک می‌کند تا به راحتی و به طور عمیق، به آیات قرآن کریم پی ببرید. همچنین در مجموعه موجود در سایت مکتب وحی، امکان دانلود رایگان فایل پی دی اف و فایل ورد تمام جلدها فراهم شده و علاوه بر آن، خلاصه ای اجمالی از مباحث مهم هر جلد نیز فراهم شده است.

روح مجرد یادنامه ای از عارف بزرگ سید هاشم حداد

روح مجرد، کتابی است که توسط علامه سید محمد حسین حسینی طهرانی نوشته شده است و به عنوان یادنامه ای برای مرحوم سید هاشم حداد، عارف بزرگ شیعه، محسوب می‌شود. کتاب روح مجرد، در سال 1374 هجری شمسی، توسط انتشارات مکتب وحی، در تهران، منتشر شده است.

 

زندگی نامه سید هاشم حداد

سید هاشم حداد، در سال 1303 هجری شمسی، در شهر نجف اشرف، به دنیا آمد. ایشان، از کودکی، به تحصیل علوم دینی پرداخت و در محضر بزرگان علم و عرفان، از جمله سید علی قاضی طباطبایی، شاگردی کرد. سید هاشم حداد، از جمله عارفان بزرگ شیعه بود که به مقامات بالایی در عرفان و معرفت دست یافت.

 

روح مجرد، یادنامه ای از سید هاشم حداد

کتاب روح مجرد، در دو بخش تدوین شده است. بخش اول، به زندگی نامه سید هاشم حداد اختصاص دارد. در این بخش، علامه سید محمد حسین حسینی طهرانی، به بیان خاطراتی از زندگی سید هاشم حداد و ویژگی‌های اخلاقی و عرفانی ایشان می‌پردازد. بخش دوم، به مباحث عرفانی اختصاص دارد. در این بخش، علامه طهرانی، به بیان آموزه‌های عرفانی سید هاشم حداد می‌پردازد.

 

برخی از ویژگی‌های کتاب روح مجرد

کتاب روح مجرد، به بیان زندگی نامه و آموزه‌های عرفانی سید هاشم حداد، یکی از بزرگترین عارفان شیعه، می‌پردازد.

کتاب روح مجرد، از نظر علمی و ادبی، یکی از ارزشمندترین آثار عرفانی محسوب می‌شود.

 

کتاب روح مجرد، یک اثر ارزشمند عرفانی است که به بیان زندگی نامه و آموزه‌های عرفانی سید هاشم حداد، یکی از بزرگترین عارفان شیعه، می‌پردازد. این کتاب، برای علاقه‌مندان به عرفان و معرفت، توصیه می‌شود.

 

نحوه دسترسی و دریافت کتاب روح مجرد

اگر به دنبال یک اثر ارزشمند عرفانی هستید، کتاب روح مجرد، یک گزینه عالی برای شما است. این کتاب، به شما کمک می‌کند تا با زندگی نامه و آموزه‌های عرفانی یکی از بزرگترین عارفان شیعه آشنا شوید. پی دی اف این کتاب را به همراه نسخه صوتی آن میتوانید به صورت رایگان از سایت مکتب وحی دانلود کنید. همچنین برای تهیه نسخه فیزیکی کتاب نیز میتوانید به سایت سرای جاوید مراجعه کنید.