جايگاه زن در اسلام از بيان دخت پيامبر اكرم حضرت فاطمه زهرا سلام اللَه عليها

سأل رسول اللَه صلی اللَه علیه و آله أصحابه عن المرأة ماهی؟ قالوا : عورةٌ . قال: فمتی تکون أدنی مِن ربها؟ فلم یدروا .فلمّا سمعت فاطمة علیها السلام ذلک قالت: أدنی ما تکون من ربها ان تلزم قعر بیتها. فقال رسول اللَه صلی اللَه علیه و آله : إن فاطمة بضعة منی.

روزی پیامبراکرم صلی اللَه علیه و آله وسلم راجع به موقعیت و جایگاه زن در نظام تربیت اسلام از اصحاب سؤال نمودند: اصحاب عرض کردند: زن باید در ستر و عفاف و دور از چشم هوسران مردان باشد.

حضرت فرمودند:در چه حالتی زن به خدا نزدیکتر است. اصحاب از پاسخ فروماندند.این سؤال به گوش حضرت فاطمه زهرا علیها السلام رسید و فرمودند:

نزدیکترین حالت و موقعیت زن به پروردگار این است که در منزل خود قرار گیرد و خود را در معرض دیدگان مردان اجنبی قرار ندهد.

پیامبر اکرم صلی اللَه علیه و آله و سلم و قتی این پاسخ را شنیدند، فرمودند:حقاً و حقیقتاً که فاطمه پاره تن من است.1

جايگاه زن در اسلام از بيان دخت پيامبر اكرم حضرت فاطمه زهرا سلام اللَه عليها

نخستین قربانی (حضرت زهرا و فرزندش محسن سلام الله علیهما)

کتاب «رساله مودت» تألیف ذی‌قیمت حضرت علامه آیة الله حاج سید محمد حسین حسینی طهرانی ـ قدّس سرّه ـ می‌باشد. این کتاب خلاصه مباحثی است که مرحوم علامه در تفسیر آیۀ مودّت: (قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبى) و لزوم محبّت اهل‏بيت عليهم السّلام، و نقل و بررسى برخى وقايعِ بعد از رحلت حضرت رسول أكرم ـ صلّى الله عليه و آله و سلّم ـ تا شهادت حضرت فاطمه زهرا ـ سلام الله عليها ـ در سال 1391 ه.ق، در مسجد قائم طهران ايراد فرموده‌‏اند.
برخی مطالب مندرج در کتاب:
• دين اسلام ميزان صحّت أعمال را بر معيار محبت اندازه گيرى كرده است
• محبّت استقلالى به غير خدا، شديداً در قرآن مورد انتقاد قرار گرفته است
• اطاعت از رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم، لازمۀ محبّت به خداست
• معانى مختلف از تفاسير اهل تسنن درباره «مودّة فى القربى» و مراد حقیقی آن
• شصت و چهار نفر از بزرگان اهل‌سنّت، آيۀ مزبور را بر وجوب مودّتِ اهل‏‌بيت تفسير كرده‌‏اند
• جعلی بودن روایت «اصحابی کالنجوم»
• طبق نظر شافعى، محبّت به اهل بيت از مسلّماتِ دين است
• مودّتِ أهل‏بيت تنها يك مسأله اجتماعى نيست؛ بلكه برقرارى ارتباط با ملكوت است

کتاب رساله مودت

دفتر اول از کتاب شریف «مثنوی معنوی»

دفتر اول از کتاب شریف «مثنوی معنوی» از آثار نفیس و گرانسنگ مولانا جلال‌الدین محمد رومی بلخی است که با تصحیحی بر متن مصحَّح مرحوم سیدحسن میرخانی، به ساحت طالبان علم و معرفت تقدیم می‌گردد.
برخی از مهمترین موضوعات مندرج در این دفتر:
– نی‌نامه
– حقیقت عشق إلهی و کیفیت حرکت سالک در مسیر معبود.
– توصیف حال عارف بِالله نسبت به دنیا.
– لزوم تبعیت از ولیّ إلهی.
– بیان راه‌های انحرافی مزوّران در مقابل مسیر حق.
– معنای جبر و تفویض.
– ادب حضرت آدم علیه‌السلام در مقابل خداوند.
– غیرت خداوند متعال در تحریم زشتی‌ها.
– تفسیر «مَن کانَ للّٰه کانَ اللٰهُ له».
– بیان نفحه‌های الهی بر سالکان.
– هدایت‌نیافتن معاندان.
– توصیۀ پیامبر دربارۀ تقرّب به خدا با عقل.
– اخلاص در عشق.
– نکوهش قیاس.

لزوم رفع اختلافات و کدورت‌ها جهت بهره‌مندی از فیوضات ماه‌های رجب و شعبان و رمضان

 صحبت در بیانات امام صادق علیه السّلام در حدیث شریف «عنوان بصری» به كیفیت تغذیه رسیده بود. عرض شد كه مسئله تغذیه، مسئله مهمی است نسبت به تكالیفی كه انسان باید برای رسیدن به مطلوب عهده‌دار آنها باشد و عدم توجّه به این مطلب برای انسان طبعاً مسائلی را ایجاب می‌كند و ممكن است راه انسان را ببندد و نتایج و ضررهای غیرقابل جبرانی را نصیب او كند كه راجع به این مسائل قدری خدمت رفقا مطالبی عرض شد.

 همچنین عرض شد كه هدف مهم از كیفیت تغذیه، آمادگی انسان و نفس و روح برای پرداختن به مسائل دیگر است و اگر انسان نسبت به این قضیه توجّه نكند از سایر مطالب باز می‌ماند. بالاخره انسان با این بدن و با این قوا و با این خصوصیات باید این راه را برود و این حركت را انجام بدهد. چون اشهر ثلاثه مباركه رجب و شعبان و رمضان در پیش است، از این نقطه نظر توجّه به این مسئله مهم‌تر است و دقت بیشتری می‌طلبد.

 باید نسبت به غذایی كه خورده می‌شود ازنقطه نظر نیاز بدن كمّاً و كیفاً توجّه شود؛ غذا نباید به نحوی باشد كه موجب سنگینی شود و بر بدن ثقل داشته باشد و همین‌طور نباید به نحوی باشد كه موجب ضعف بشود، هر دوی آنها غلط است و موجب می‌شود كه انسان در مواردی كه باید از زمان و فضا برای رشد خودش استفاده كند آن استفاده كامل و تام را انجام بدهد. راجع به این مسئله خدمت رفقا مطالبی گفته شد و در طول این سالیان طبعاً از این مسائل به گوش همه ما رسیده است؛ چه از بزرگان در زمان حیاتشان و چه بعد از رحلت آنها در جلسات مختلف و عدیده‌ای كه با دوستان بوده، بنده كیفیت مرام آنها را خدمت رفقا عرض كرده‌ام.

لزوم رفع اختلافات و کدورت‌ها جهت بهره‌مندی از فیوضات ماه‌های رجب و شعبان و رمضان

ماه رجب

از جمله اعمال مستحبی که بر انجام آن در ماه رجب تاکید بسیار شده است زیارت امام رضا علیه السلام می باشد. و در بسیاری از روایات ، زیارت آن حضرت در ماه رجب بمنزله زیارت بیت اللَه الحرام به حساب آمده است. مر حوم علامه طهرانی بحث جامعی را در ارتباط با این مساله در کتاب شریف روح مجرد نموده اند که در ذیل ارائه می گردد:

  رابطۀ ميان‌ زيارت‌ آن حضرت‌ و زيارت‌ خانۀ خدا در ماه‌ رجب المرجّب‌

روايت‌ امام‌ محمّد تقی دربارۀ افضليّت‌ زيارت‌ امام‌ رضا بر حجِّ غير از حجّة‌الاسلام‌

در «کافی» ج‌ ٤، فروع‌، کتاب‌ الحجّ و المزار، در باب‌ فضل‌ زيارت‌ أبیالحسن‌ الرّضا عليه‌ السّلام‌، ص‌ ٥٨٤ روايت‌ کرده‌ است‌ که‌:

أبوعَليٍّ الاشْعَريُّ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَليٍّ الْکوفيِّ عَنِ الْحُسَینِ بْنِ سَیفٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أسْلَمَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سُلَیمانَ قالَ:

سَأَلْتُ أَبَا جَعْفَرٍ عَلَیهِ السَّلَامُ عَنْ رَجُلٍ حَجَّ حِجَّةَ الإسْلَامِ، فَدَخَلَ مُتَمَتِّعًا بِالْعُمْرَةِ إلَی الْحَجِّ، فَأَعَانَهُ اللَه عَلَی عُمْرَتِهِ وَ حَجِّهِ، ثُمَّ أَتَی الْمَدِينَةَ فَسَلَّمَ عَلَی النَّبِيِّ صَلَّی اللَه عَلَیهِ وَ ءَالِهِ ثُمَّ أَتَاک عَارِفًا بِحَقِّک؛ یعْلَمُ أَنَّک حُجَّةُ اللَه عَلَی خَلْقِهِ وَ بَابُهُ الَّذِی يُؤْتَی مِنْهُ، فَسَلَّمَ عَلَیک، ثُمَّ أَتَی أَبَا عَبْدِاللَه الْحُسَینِ صَلَوَاتُ اللَه عَلَیهِ فَسَلَّمَ عَلَیهِ، ثُمَّ أَتَی بَغْدَادَ وَ سَلَّمَ عَلَی أَبِی الْحَسَنِ مُوسَی عَلَیهِ السَّلَامُ، ثُمَّ انْصَرَفَ إلَی بِلَادِهِ، فَلَمَّا کانَ فِی وَقْتِ الْحَجِّ رَزَقَهُ اللَه الْحَجَّ؛ فَأَيُّهُمَا أَفْضَلُ: هَذَا الَّذِی قَدْ حَجَّ حِجَّةَ الإسْلَامِ یرْجِعُ أَیضًا فَیحُجُّ، أَوْ یخْرُجُ إلَی خُرَاسَانَ إلَی أَبِيک عَلِيِّ ابْنِ مُوسَی عَلَیهِ السَّلَامُ فَيُسَلِّمُ عَلَیهِ؟! قَالَ: [لَا] بَلْ یأْتِی خُرَاسَانَ فَيُسَلِّمُ عَلَی أَبِی الْحَسَنِ عَلَیهِ السَّلَامُ أَفْضَلُ؛ وَلْیکنْ ذَلِک فِی رَجَبٍ؛ وَ لَا ینْبَغِی أَنْ تَفْعَلُوا [فِی] هَذَا الْیوْمِ؛ فَإنَّ عَلَینَا وَ عَلَیکمْ مِنَ السُّلْطَانِ شُنْعَةً.

«روايت‌ ميکند أبوعلی اشعری از حَسن‌ بن‌ علی کوفيّ از حسين‌ بن‌ سَيف‌ از محمّد بن‌ أسلم‌ از محمّد بن‌ سليمان‌ که‌ گفت‌:

من‌ از حضرت‌ أبوجعفر امام‌ محمّد تقيّ عليه‌السّلام‌ پرسيدم‌ راجع‌ به‌ مردی که‌ حِجّة‌ الإسلام‌ خود را انجام‌ داده‌ بود متمتّعاً با عمره‌، يعنی حجّ تمتّع‌ بجای آورده‌ بود، و خداوند وی را کمک‌ نموده‌ بود تا اينکه‌ آنها را صحيحاً بجای آورد؛ و پس‌ از آن‌ به‌ مدينه‌ آمده‌ بود و زيارت‌ رسول‌ اکرم‌ صلّیاللَه‌ عليه‌ و آله‌ وسلّم‌ را بجای آورده‌ بود، و سپس‌ با معرفت‌ به‌ حقّ تو و به‌ اينکه‌ تو حجّت‌ خداوند در روی زمين‌ هستی و درِ خدا میباشی که‌ بايد از آن‌ در وارد شد، به‌سوی تو آمده‌ بود و تو را زيارت‌ نموده‌ و بر تو سلام‌ داده‌ بود. و پس‌ از آن‌ به‌سوی حضرت‌ أبا عبداللَه‌ الحسين‌ صلوات‌اللَه‌ عليه‌ آمده‌ و بر آنحضرت‌ سلام‌ داده‌، و سپس‌ به‌ بغداد رفته‌ و بر حضرت‌ أبوالحسن‌ موسی عليه‌السّلام‌ سلام‌ داده‌ و زيارت‌ نموده‌، و پس‌ از آن‌ به‌ سوی شهر خود مراجعت‌ نموده‌ است‌. اينک‌ که‌ موسم‌ حجّ فرا رسيده‌ است‌، او متمکن‌ از حجّ ميباشد، بفرمائيد: برای او با اين‌ کيفيّتی که‌ ذکر شد که‌ حِجّة‌ الاسلام‌ خود را انجام‌ داده‌ است‌، آيا باز حجّ بيت‌اللَه‌ الحرام‌ برای او أفضل‌ است‌، يا اينکه‌ به‌ سوی خراسان‌ برود و بر پدرت‌ عليّ بن‌ موسی عليهماالسّلام‌ سلام‌ کند؟!

استحباب زيارت امام رضا عليه السلام در ماه رجب

حضرت‌ فرمود: نه‌! بلکه‌ به‌ خراسان‌ رود و بر حضرت‌ أبوالحسن‌ عليه‌السّلام‌ سلام‌ کند البتّه‌ آن‌ افضل‌ است‌؛ وليکن‌ بايد زيارت‌ و سلامش‌ در ماه‌ رجب‌ باشد. و سزاوار نيست‌ که‌ زيارت‌ آن‌ حضرت‌ را در امروز بجای آوريد؛ زيرا سلطان‌ وقت‌ اين‌ عمل‌ را برای ما و برای شما قبيح‌ و ناپسند میشمرد.»

اين‌ روايت‌ مبارکه‌ را با سند صحيح‌ ديگری شيخ‌ الطّائفة‌ المقدّم‌ متوفّی در سنۀ ٣٦٧ أبوالقاسم‌ جعفر بن‌ محمّد بن‌ قولَوَیه‌ در کتاب‌ نفيس‌ و معتبر « کامل‌الزّيارات‌ » باب‌ ١٠١: ثواب‌ زيارةِ أبی الحَسن‌ عليّ بنِ موسَی الرّضا عليه‌ السّلام‌ بِطوس‌، ص‌ ٣٠٥ از پدرش‌ و از محمّد بن‌ حسن‌ و عليّ بن‌ حسين‌ جميعاً از سعد بن‌ عبداللَه‌ بن‌ أبی خلف‌ از حسن‌ بن‌ عليّ بن‌ عبداللَه‌ بن‌ مغيرة‌ از حسين‌ بن‌ سيف‌ بن‌ عميرة‌ از محمّد بن‌ أسلم‌ جبليّ از محمّد بن‌ سليمان‌ روايت‌ ميکند که‌: از حضرت‌ أباجعفر عليه‌السّلام‌ پرسيدم‌… آنگاه‌ روايت‌ را به‌ عين‌ عباراتی که‌ ما از «کافی»  آورديم‌ روايت‌ ميکند. مگر اينکه‌ علاّمه‌ شيخ‌ عبدالحسين‌ أمينی (ره‌) در تعليقۀ خود در ذيل‌ کتاب‌ ميفرمايد:

عبارت‌ ثُمَّ أتاک به‌ همين‌ گونه‌ در نسخه‌های کتاب‌ آمده‌ است‌، و مشهدی در «مزار کبير» با اسناد خودش‌ نيز به‌ همين‌ طريقی که‌ در کتاب‌ آمده‌ است‌ روايت‌ کرده‌ است‌؛ و شيخ‌ صدوق‌ هم‌ با همين‌ سند روايت‌ نموده‌ است‌ وليکن‌ بجای قوله‌: ثُمَّ أَتَاک ـ إلَی قَوْلِهِ: ثُمَّ أَتَی آورده‌ است‌: ثُمَّ أَتَی أَبَاک أَمِيرَالْمُؤْمِنِينَ عَلَیهِ السَّلَامُ عَارِفًا بِحَقِّهِ یعْلَمُ أَنَّهُ حُجَّةُ اللَه عَلَی خَلْقِهِ وَ بَابُهُ الَّذِی يُؤْتَی مِنْهُ، فَسَلَّمَ عَلَیهِ ثُمَّ أَتَی ـ إلخ‌؛ و آن‌ روايت‌ صدوق‌ أقرب‌ به‌ صواب‌ است‌.

ویدیوی قرائت ادعیه ماه رجب: دعای امام صادق علیه السلام (خاب الوافدون) + متن و ترجمه – مداح شماره 2

https://maktabevahy.arvanvod.ir/k1OrwOrV82/JgnARZAo94/h_,144_200,240_400,360_800,480_1500,720_2500,1080_4500,k.mp4.list/index-f3-v1-a1.m3u8

ویدئو ادعیه ماه رجب

صوت ادعیه ماه رجب

  • امام صادق عليه السلام فرمودند: در هر روز از رجب در صبح و شام پس از نمازهاي روز و شب بگو:

  • بِسمِ اللَهِ الرَّحمٰنِ الرَّحيم

  • يا مَن أرجوهُ لِكلِّ خَير

  • ای آنکه هر خیری را از او امید دارم

  • و آمَنُ سَخَطَهُ عِندَ كلِّ شَرّ

  • و در هر شرّی از غضب او احساس ایمنی می‌کنم

  • يا مَن يعطِى الكثيرَ بِالقَليل

  • ای آن که در مقابل اندک بسیار می‌بخشد

  • يا مَن يعطِى مَن سَألَه

  • ای آن که به هرکه از او بخواهد عطا می‌کند

  • يا مَن يعطِى مَن لَم يسألهُ و مَن لَم يعرِفهُ تَحَنُّناً مِنهُ و رَحمَة

  • ای آن که به آن ‌کس که از او نخواسته و آن که او را نشناسد نیز از روی عطوفت و رحمتش عطا می‌کند

  • أعطِنِى بِمَسألَتِى إياك جَميعَ خَيرِ الدُّنيا و جَميعَ خَيرِ الآخِرَة

  • بر من که دستِ نیاز به‌سوی تو برداشته‌ام همۀ خیر دنیا و همۀ خیر آخرت را عنایت کن

  • و اصْرِف عَنّى بِمَسألَتى إياك جَميعَ شَرِّ الدُّنيا و شَرِّ الآخِرَة

  • و به درخواستم از تو، همۀ شرّ دنیا و آخرت را از من دور گردان

  • فَإنَّهُ غَيرُ مَنقوصٍ ما أعطَيت

  • چرا که آنچه عطا کنی کم نگردد

  • و زِدنى مِن فَضلِك يا كريم

  • و از احسانت بر من بیفزای، ای کریم!

  •  «راوي گفت: امام صادق عليه السلام مَحاسنِ (موهاي صورت) شريف خود را در پنجۀ چپ گرفت و همراه با حركت دادنِ انگشتِ اشارۀ دستِ راست اين دعا را با حال درماندگي و زاري خواند:»

  • يا ذا الجَلالِ والإكرامِ يا ذا النَّعماءِ و الجود

  • ای صاحب جلالت و بزرگی، ای صاحب نعمت‌ها و جود و سخاوت

  • يا ذا المَنِّ و الطَّولِ حَرِّم شَيبَتي عَلَى النّار

  • ای صاحب عطا و بخشندگی، موی سپیدم را بر آتش حرام گردان.

صوت ادعیه ماه رجب

اعمال ماه رجب و اهمیت آن و سیره ائمه و اولیاء الهی در این ماه

مقالۀ پیش رو، در مقام بیان اهمیت ماه رجب و لزوم استفاده از فیوضات توحیدی بی‌نظیر این ماه است، که برگرفته از سخنان حضرت علاّمه آیت‌اللَه سیدمحمدحسین حسینی طهرانی و حضرت آیت‌اللَه سیّد محمدمحسن طهرانی رضوان‌اللَه‌علیهما می‌باشد.

ماه رجب دعوت‌نامۀ الهی برای انسان

 آمدن ماه رجب به این معناست که دوباره برای ما دعوت‌نامۀ الهی آمده است و پروردگار به انسان می‌گوید: دوباره ما تو را دعوت کردیم؛ و اگر خودت نیامدی و پای این سفره ننشستی، دیگر به خودت مربوط است، ما دعوت را فرستادیم.1

روایت «مَلَکِ داعی» در فضیلت ماه رجب

 از پیغمبر اکرم صلی‌اللَه‌علیه‌و‌آله‌وسلّم روایت شده است که فرموده‌اند:

ألا إِنَّ رَجَباً شَهرُ اللَه الأصَمُّ و هوَ شَهرٌ عَظيمٌ وَ إنَّما سُمّيَ الأَصَمَّ لِأنّهُ لاَ يُقَارِبُهُ شَهْرٌ مِنَ اَلشُّهُورِ حُرمَةً وَ فَضلاً عِندَ اللَه، و كانَ أهلُ الجاهِليّةِ يُعَظِّمُونَهُ في جاهِلِيَّتِها فلمّا جاءَ الإسلامُ لَم يَزدَد إلاّ تَعظيماً و فَضلاً، ألا إنّ رَجَباً شَهرُ اللَه و شَعبانَ شَهري و رَمَضانَ شَهرُ أُمّتي.

«آگاه باشید که رجب ماه اصمّ‌ خداست و آن ماهى بزرگ و گرانمايه است و همانا از آن رو به «اصمّ‌» ناميده شده كه هيچ ماهى در پيشگاه خدا ارجمندتر و فضيلت‌مندتر از اين ماه نيست و اهل جاهليّتِ عرب در روزگار جاهليّت آن را بزرگ مى‌داشتند؛ پس چون اسلام فرا رسيد، بر آن جز بزرگى و فضيلت نيفزود. هان! به‌راستى رجب ماه خدا و شعبان ماه من و رمضان ماه امت من است.»

 همچنین مرحوم علامه مجلسی در بحارالانوار روایتی از پیامبر اکرم صلی‌اللَه‌علیه‌و‌آله‌وسلّم نقل می‌کنند:

إنّ اللَه تَبَارَكَ وَ تَعَالىٰ نَصَبَ في السّماءِ السّابعةِ مَلَكاً يُقالُ لَهُ الدّاعي، فإذا دَخَلَ شَهرُ رَجَبٍ يُنادي ذلكَ المَلَكُ كُلَّ لَيلَةٍ مِنهُ إِلَى الصّباحِ: طوبىٰ لِلذّاكرينَ! طوبىٰ لِلطّائِعِينَ!

«خداوند متعال در آسمان هفتم2 فرشته‌ای قرار داده است که به او داعى مى‌گویند (داعی یعنى کسى که افراد را مى‌خواند و صدا مى‌زند) وقتی ماه رجب داخل مى‌شود، این مَلَک هر شب تا صبح صدایش بلند است: خوشا به حال آن کسانى که در حال ذکر هستند! خوشا به حال آن کسانى که در حال اطاعت‌اند!

اعمال ماه رجب و اهمیت آن و سیره ائمه و اولیاء الهی در این ماه

دستورات آیة الحق مرحوم حاج میرزا علی قاضی طباطبائی رضوان الله علیه در ماه‌های رجب و شعبان و رمضان

دستورات آیة الحق مرحوم سید علی قاضی طباطبائی در ماه‌های رجب و شعبان و رمضان المبارک. آیت الله سید محمد محسن طهرانی قدس سره می فرمایند:
اصل این دستور را حضرت علّامه آیة اللَه سید محمّد حسین حسینی طهرانی أفاض اللَه علینا من برکات تربته، در سال آخر عمر شریف و با برکت خود در یکی از جلسات برای خواصّ أصحاب خودشان از روی نسخۀ خطّی آیة الحقّ مرحوم آیة اللَه حاج میزا علی قاضی طباطبائی که بنام «صَفَحاتٌ منْ تاریخ الأعلام» بقلم فرزند ایشان نوشته شده است، بیان فرموده، به عمل و مداومت آن تأکید نمودند و مخصوصاً به طلّابی که با حضرتش مأنوس بودند، أمر کردند آنرا در دفتر خود ثبت نمایند [لذا این حقیر از روی نسخۀ ایشان در کتابخانۀ معظّم له استنساخ نمودم] اینک متن عربی آن را با استفاده ترجمه و توضیح مختصر آن بزرگوار به علاقمندان تقدیم می نمائیم.

دستورات آیة الحق مرحوم حاج میرزا علی قاضی طباطبائی رضوان الله علیه در ماه‌های رجب و شعبان و رمضان 

دستورات سید علی قاضی در ماه‌های رجب و شعبان و رمضان مبارک

دستورات آیة الحق مرحوم سید علی قاضی طباطبائی در ماه‌های رجب و شعبان و رمضان المبارک. آیت الله سید محمد محسن طهرانی قدس سره می فرمایند:
اصل این دستور را حضرت علّامه آیة اللَه سید محمّد حسین حسینی طهرانی أفاض اللَه علینا من برکات تربته، در سال آخر عمر شریف و با برکت خود در یکی از جلسات برای خواصّ أصحاب خودشان از روی نسخۀ خطّی آیة الحقّ مرحوم آیة اللَه حاج میزا علی قاضی طباطبائی که بنام «صَفَحاتٌ منْ تاریخ الأعلام» بقلم فرزند ایشان نوشته شده است، بیان فرموده، به عمل و مداومت آن تأکید نمودند و مخصوصاً به طلّابی که با حضرتش مأنوس بودند، أمر کردند آنرا در دفتر خود ثبت نمایند [لذا این حقیر از روی نسخۀ ایشان در کتابخانۀ معظّم له استنساخ نمودم] اینک متن عربی آن را با استفاده ترجمه و توضیح مختصر آن بزرگوار به علاقمندان تقدیم می نمائیم.

 اصل این دستور را حضرت علّامه آیة اللَه سید محمّد حسین حسینی طهرانی أفاض اللَه علینا من برکات تربته، در سال آخر عمر شریف و با برکت خود در یکی از جلسات برای خواصّ أصحاب خودشان از روی نسخۀ خطّی آیة الحقّ مرحوم آیة اللَه حاج میزا علی قاضی طباطبائی که بنام «صَفَحاتٌ منْ تاریخ الأعلام» بقلم فرزند ایشان نوشته شده است، بیان فرموده، به عمل و مداومت آن تأکید نمودند و مخصوصاً به طلّابی که با حضرتش مأنوس بودند، أمر کردند آنرا در دفتر خود ثبت نمایند [لذا این حقیر از روی نسخۀ ایشان در کتابخانۀ معظّم له استنساخ نمودم] اینک متن عربی آن را با استفاده ترجمه و توضیح مختصر آن بزرگوار به علاقمندان تقدیم می نمائیم و آن متن از این قرار است:

 «أَلْحمدُ للهِ رَبِّ العالمین، وَ الصَلوةُ وَ السلامُ علی الرَّسولِ الْمبینِ وَ وَزیرهِ الْوصی الأَمین وَ أبْنآئهُما الْخلفاءِ الرَّاشدین وَ الذُّریة الطاهرین وَ الخَلَفَ الصالح وَ الماءِ الْمعین صَلّی اللَه وَ سلّمَ علیهمْ أجْمَعینَ».

دستورات سید علی قاضی در ماه‌های رجب و شعبان و رمضان مبارک