فقاهت در تشیع

  • موضوع کتاب و سبب تألیف آن

    https://alloyblog.ir/2022/07/23/%d9%81%d9%82%d8%a7%d9%87%d8%aa-%d8%af%d8%b1-%d8%aa%d8%b4%db%8c%d8%b9/

  • نوشتار پیش رو مطالبی است که در خاتمۀ کتاب اجتهاد و تقلید از مرحوم علاّمه آیة اللَه سیّد محمّدحسین حسینی طهرانی ـ قدّس اللَه نفسه ـ به قلم این حقیر آمده است. و از آنجا که مسائل مطرح شده در آن مربوط به موضوع مرجعیّت و فتوا می‌باشد و حاوی نکاتی قابل تأمّل و تدبّر است، لذا بر آن شدیم که آن را به صورتی مستقل و مجزّا جهت استفاده طبع و نشر نماییم.
  • مدح علاّمه طهرانی از تقوا و ضمیر روشن آیة اللَه شیخ حسین حلّی

    https://asre-info.ir/2022/07/%d9%81%d9%82%d8%a7%d9%87%d8%aa-%d8%af%d8%b1-%d8%aa%d8%b4%db%8c%d8%b9/

  • ناگفته نماند که اصل کتاب، تقریرات مباحث اجتهاد و تقلید است که به تقریر مرحوم علاّمۀ والد، حسینی طهرانی از دروس مرحوم علاّمه حاج شیخ حسین حلّی ـ رضوان اللَه علیهما ـ در نجف اشرف می‌باشد.

فقاهت در تشیع

  • مرحوم علاّمۀ حلّی که بارها از جانب علاّمۀ والد ـ قدّس سرّه ـ به علاّمۀ حلّی ثانی تعبیر می‌شدند، مردی بود فقیه و اصولی که تضلّع او در فقه و اصول از آثارش پیدا و نمایان است؛ مردی بود از هویٰ گذشته، با دلی صاف و ضمیری روشن و نفسی به دور از تکالب بر دنیا و هواهای دنیّ و اوصاف رذیله، که با استمداد از ره‌توشۀ متعالی آثار اهل بیت علیهم السّلام و مکارم اخلاق اولیاءِ باللَه، با همّتی والا در صدد تربیت و رشد مبلّغین دین حنیف و شریعت غرّاء برآمده بود، و با إعراض از دنیا و مناصب اعتباری و توهّمی دنیا، پشت پا زده بود به همۀ امیال وآرزوهایی که سایرین را دست‌خوش تبعات و لوازم نافرجام خویش ساخته بود و می‌سازد، و با وجود شایستگی حقیقی و لیاقت واقعی برای تصدّی منصب مرجعیّت، خود را از ورود در این ورطه بر کنار ساخته بود و به امور علمی و ارشاد فضلا و تربیت فقها اشتغال می‌ورزید.

https://chadormosaferati.ir/%D8%A8%D8%A7%DB%8C%DA%AF%D8%A7%D9%86%DB%8C/625

فقاهت در تشیع

مهر فروزان

کتاب شریف «مهر فروزان» اثر ذی‌قیمتِ حضرت آیة‌الله حاج سید محمدمحسن حسینی طهرانی قدّس‌الله‌سرّه می‌باشد که به معرّفی اجمالیِ شخصیت علمی و اخلاقیِ عارف بالله و بأمر‌الله حضرت علامه آیة‌‌الله حاج سید محمدحسین حسینی طهرانی قدّس‌الله‌نفسه‌الزکیّة پرداخته و شمّه‌ای از اصول تربیتی و سیرۀ عملی آن عارف ربانی را برای جویندگان راه خدا و پیروان مکتب اهل‌بیت‌ علیهم‌السلام به رشتۀ تحریر درآورده است.

کتاب شریف «مهر فروزان»

کتاب شریف «مهر فروزان»

 

کتاب شریف «مهر فروزان»

کتاب شریف «مهر فروزان»

کتاب مهر فروزان: نمائی اجمالی از شخصیت علمی و اخلاقی علامه آیة الله سید محمد حسین حسینی طهرانی

اهمّ مطالب مندرج در این اثر:
• نقش بسزای علامه طباطبائی در ساختار معرفتی علامه طهرانی
• عقل و شرع و شهود سه‌رکن اساسی مکتب عرفانی علامه طباطبایی
• ارتباط وثیق علامه طهرانی با آیة‌الله سیدجمال‌الدین گلپایگانی
• خوف از ابتلاء به مرجعیّت و التجاء به ائمه علیهم‌السلام
• ارتباط با عارف بالله حضرت آیة‌الله حاج شیخ محمد‌جواد انصاری همدانی رضوان‌الله علیهما
• توفیق اتصال به محضر آیت‌الحق و العرفان، حاج سیدهاشم حداد رضوان‌الله‌علیه
• اساس فعالیت‌ علامه در مسجد، تببین معارف بدون مصلحت‌اندیشی‌
• تربیت طلّاب و دانشجویان علوم اسلامی، و شاگردان سلوکی
• بعضی از مبانی علامه طهرانی در مسائل مختلف فقهی و اجتماعی
• منع علامه از ورود افراد در مسائل ربویِ بانک‌ها
• حرمت رجوع به حکّام ظالم در مرافعات
• اهتمام به اداء نماز در پنج نوبت
• مواظبت علامه طهرانی در استعمال عناوین و تعابیر واقعی
• عدم تنازل از توحید در روش تربیتی مرحوم علامه
• اهتمام علامه بر حفظ شاخصه‌های فرهنگی اسلام و تشیع
• شخصیت سیاسی علامه طهرانی
• ملموس‌بودنِ روح حیات و ارتباط با ضمیر خواننده در تألیفات علامه طهرانی
• خدمت به خلق و ایجاد محبت و صفا از خصائص علامه طهرانی
• عظمت روح و تعالی نفسِ قُدسیِ علامه طهرانی

 

کتاب شریف «مهر فروزان»

کتاب شریف «مهر فروزان»

کتاب مطلع انوار جلد دوم

جلد دوم از موسوعۀ گرانسنگ « کتاب مطلع انوار جلد دوم » اثر حضرت علامه آیة‌الله حاج سید محمدحسین حسینی طهرانی قدّس سرّه، قسمت اول از موضوع «احوالات و آثار بزرگان و عرفاء بالله» می‌باشد که برای استفادۀ هر چه بیشترِ جامعۀ علم و معرفت از احوالات و حکایات بزرگانِ اهل معرفت به رشتۀ تحریر درآمده است.
• اهم مباحث این مجلّد، شامل مختصری از ترجمه و تذکرۀ اساتید اخلاق و عرفانِ حضرت علامه طهرانی قدّس سرّه؛ همچون آیت الله حاج سید علی قاضی، آیة‌الحق و الیقین حاج سید هاشم حداد، علامه آیة‌الله حاج سید محمدحسین طباطبائی، آیة‌‌الله حاج شیخ محمد جواد انصاری همدانی و آیت الله سید جمال‌الدین گلپایگانی ـ رضوان الله علیهم اجمعین ـ می‌باشد؛ که مشتمل بر احوالات و حکایات اخلاقی و عرفانی، مطالب علمی و فلسفی، نامه ها و دستورات سلوکی، و مختصری از تصاویر آن بزرگانِ علم و معرفت می باشد.

مطلع انوار

مطلع انوار

اهم مباحث این جلد: مختصری است از ترجمه و تذکرۀ اساتید اخلاق و عرفان ایشان.

مطلع انوار

قسمتی از کتاب

احوالات و حکایات

مطلع انوار

https://azarandownload.ir/2022/09/20/%d9%85%d8%b7%d9%84%d8%b9-%d8%a7%d9%86%d9%88%d8%a7%d8%b1

[مطالب منقوله از شاگردانِ بدون واسطۀ مرحوم آقای قاضی رضوان اللَه علیه]

مطلع انوار

  • این حقیر در أحوال آیة الحقّ‌ و سندُ العرفان آیة اللَه العُظمی و حجّة اللَه الکُبری، الفقیه البصیر، الأدیب اللغویّ، الشّاعر المُفلِق، و الحکیم الإلهی، و المفسّر الکبیر و المحدّث العظیم و العارف باللَه، الوحید الأوحد فی زمانه و عصره، بل لمن تقدّم منه أو تأخّر إلاّ مَن شاء اللَهُ و تخیّر، الحاجّ السیّد المیرزا علیّ القاضیّ الطباطبائی التبریزیّ ـ قدّس اللَه تربته الزّکیّة ـ‌ در جاهای مختلف از بحث‌ها (چه در کتب مطبوعه و چه غیر مطبوعه،‌ و چه در دفاتر یادداشت‌ها و جُنگ‌ها) مطالب مسلّمه و مُتقَنه‌ای را که به حقیر به طور یقین رسیده بود، ذکر نموده‌ام. گرچه ورود حقیر به نجف أشرف، چهار سال پس از ارتحال آن سعید بود، امّا چه از شاگردان بلافصلِ ایشان بعد از حیات در نجف و چه از خصوص استادنا و ملاذنا العلاّمة آیة اللَه السیّد محمّد الحسین الطّباطبائی ـ قدّس اللَه نفسه ـ در بلدۀ طیّبۀ قم شنیده بودم، به قدری متقن و مسلّم بود که در حکم مشاهده و حضور و استماع و رؤیت خود مرحوم قاضی بود.

مطلع انوار

آموزش ساخت یک برنامه ساده ASP.NET

آموزش ساخت یک برنامه ساده ASP.NET

حال که شما Visual Studio را نصب کرده‌اید، می‌توانید یک برنامه ساده ASP.NET بسازید. برای این کار، می‌توانید به گزینه “File” در بالای صفحه و سپس انتخاب “New Project” بروید.

در پنجره جدیدی که باز می‌شود، گزینه “ASP.NET Web Application” را انتخاب کنید و سپس “OK” را کلیک کنید.

آموزش ایجاد صفحات وب در ASP.NET

بعد از ایجاد یک برنامه ساده ASP.NET، می‌توانید صفحات وب خود را بسازید. این کار با افزودن یک “Web Form” به برنامه شروع می‌شود. یک “Web Form”، صفحه اصلی یا صفحه بندی اصلی برنامه شما است.

برای ایجاد یک “Web Form”، می‌توانید به پوشه “Solution Explorer” در Visual Studio بروید و روی پوشه “Web Forms” کلیک کنید. سپس “Add New Item” را انتخاب کنید و اسم فرم خود را بنویسید. در پنجره باز شده، شما می‌توانید کدهای HTML و ASP.NET خود را بنویسید.

کار با ASP.NET کنترل‌ها

ASP.NET کنترل‌هایی مانند دکمه‌ها، لیست‌باکس‌ها، جداول و … را در اختیار شما قرار می‌دهد. این کنترل‌ها، ابزارهایی هستند که توسعه دهندگان می‌توانند برای ساخت صفحات وب و برنامه‌های تحت وب استفاده کنند.

برای اضافه کردن یک کنترل به صفحه وب خود، می‌توانید به کد HTML خود اضافه کنید یا از ابزار “Toolbox” در Visual Studio استفاده کنید. این ابزار، کنترل‌های مختلف ASP.NET را برای شما نمایش می‌دهد و شما می‌توانید آنها را با کلیک بر روی آیکون مربوطه به صفحه وب خود اضافه کنید.

استفاده از متد‌های کمکی ASP.NET

ASP.NET بسیاری از متد‌های کمکی را برای توسعه دهندگان در اختیار قرار می‌دهد. این متد‌ها شامل متدهایی هستند که شما می‌توانید برای توسعه وب سایت‌ها و برنامه‌های تحت وب خود استفاده کنید.

آموزش متدهای ASP.NET

ASP.NET یک فریم‌ورک مبتنی بر وب است که برای توسعه برنامه‌های وب استفاده می‌شود. این فریم‌ورک به توسعه‌دهندگان امکانات مختلفی را ارائه می‌دهد که اجازه می‌دهد که برنامه‌های وب پیشرفته و پویا ایجاد کنند. برخی از متدهای ASP.NET عبارتند از:

  1. Page_Load

این متد، یکی از مهم‌ترین متدهای ASP.NET است. هنگامی که یک صفحه وب بارگذاری می‌شود، متد Page_Load فراخوانی می‌شود و هر کدام از کدهای موجود در این متد اجرا می‌شوند. این متد، برای بارگذاری داده‌ها و انجام محاسبات و اعمال مربوط به لود صفحه وب استفاده می‌شود.

  1. IsPostBack

این متد، بررسی می‌کند که صفحه وب برای اولین بار بارگذاری شده یا برای بار دوم یا بیشتر استفاده شده است. این متد برای ایجاد رفتار متفاوت برای صفحه وب در صورت بارگذاری مجدد استفاده می‌شود.

  1. Response.Redirect

این متد، به توسعه دهندگان اجازه می‌دهد تا کاربر را به یک صفحه وب دیگر منتقل کنند. این متد به صورت زیر استفاده می‌شود:

احوالات امام علی پیش از رحلت در شب های قدر ماه رمضان

شب‌های ماه مبارک رمضان، همواره جزو بابرکت ترین و مناسب ترین شب‌ها برای راز و نیاز و عبادت پروردگار بوده و برای آن فضیلت‌ها و ویژگی‌های خاصی نیز توسط پیامبر، ائمه و عالمان بزرگ ذکر شده است. از جمله خطبه‌ی پیامبر در مورد ماه رمضان که فرمود:«تنفس شما هم در این ماه، ثواب تسبیح، و خواب شما ثواب عبادت را دارد»، و  دستورالعمل علامه سید علی قاضی در ماه رمضان که در کتاب مهر تابناک و به قلم علامه سید محمد حسین حسینی طهرانی آمده است. از جمله این دستور ایشان که فرمود:«بر شما باد به زیارت مشهد اعظم، که مراد همان حرم مطهر امیرالمؤمنین و قبر نورانی آن بزرگوار است. و نیز سایر مشاهد مشرفه‌ی اهل البیت علیهم السلام و مساجد معظمه مانند: مسجد الحرام، مسجد النبی، مسجد کوفه، مسجد سهله و بطور کلی هر مسجدی از مساجد! زیرا مؤمن در مسجد، همانند ماهی است در آب دریا!».

اما در این ماه، رویدادهای ویژه‌ای نیز قرار دارد که مهم‌ترین آن‌ها، وجود شب‌های قدر در شب 19، 21 و 23 ماه رمضان و مصادف شدن ایام شهادت حضرت علی (ع) در این شب‌ها است. از این رو در این مقاله که برگرفته از سایت مکتب وحی و کتاب مبانی اخلاق در آیات و روایات، اثر علامه طهرانی، است؛ میخواهیم احوالات امیرالمؤمنین را در شب قدر و پیش از شهادت برای شما بازگو کنیم.

احوالات امیرالمؤمنین در نوزدهم ماه مبارک رمضان به روایت امّ کلثوم

حضرت در این ماه هر شب افطار در منزل یکی از عزیزانش بود. مثلا شبی را مهمان امام حسن، شبی را مهمان امام حسین و بنابر مطلبی که در کتاب الارشاد شیخ مفید آمده، بیش از سه لقمه نیز افطار نمیکردند و میفرمودند:«نزدیک است که امر الهی برسد و نمیخواهم با شکم سیر ارتحال کنم و به ملاقات خدا بروم.»

در شب نوزدهم که ایشان در خانه‌ی حضرت امّ کلثوم بودند، امّ کلثوم اینطور روایت میکند که:

پدرم در منزل آمد و چند رکعت نماز ( نماز مغرب) خواند. من طَبقی از غذا برای افطار آن حضرت آماده کرده بودم که در آن طَبق دو گرده نان جو، ظرفی از شیر و ظرفی از نمک بود. آقا چندین رکعت نماز خواند، بعد به این طبق نگاه کرد و فرمود: «ای دختر جان، در این طبق دو خورش برای من حاضر کرده‌ای؟! مگر نمی‌دانی که من از برادر و پسر عمّم رسول خدا تبعیّت می‌کنم؟! ای دختر، دنیا در حلالش حساب است و در حرامش عقاب! هرچه خوراک و پوشاک انسان در دنیا راحت‌تر و لذیذتر باشد، وقوف انسان در پیشگاه الهی در روز قیامت بیشتر طول خواهد کشید!»

حضرت فرمودند: «افطار نمی‌کنم تا یکی را برداری!» من کاسه‌ی شیر را برداشتم و حضرت چندین لقمه از آن نان جو با نمک افطار کرد و مشغول به نماز شد.

حضرت امشب زیاد نماز خواند، و برخلاف شب‌های دیگر که وقتی پاسی از شب می‌گذشت از منزل بیرون می‌رفت، امشب هیچ از منزل بیرون نرفت. خیلی مضطرب بود، مثل اینکه منتظر امری بود که برسد. سورۀ یسٓ تلاوت می‌کرد و بعضی اوقات می‌فرمود: «لا حَولَ و لا قوَّةَ إلّا باللهِ العلیِّ العظیم.»

و گاهی می‌فرمود: «اللهمّ بارِک لی فی المَوتِ؛ ”خدایا، مرگ را برای من خجسته و ملاقات خود را برای من مبارک گردان!“»

عرض کردم: پدر جان، امشب حال شما غیر از شب‌های سابق است، این چه قضیّه‌ای است؟!

فرمود: «امر خدا نزدیک است که برسد.»

عرض کردم: پدر جان، کدام امر خدا؟

فرمودند: «آن وعده‌ای که پیغمبر خدا به من داده است، در صبح همین شب است و آثار و علائمش ظاهر است.»

«حضرت همین‌طور یا می‌ایستاد و نماز می‌خواند، یا به حال رکوع بود و یا سجده می‌کرد!» و تلاوت قرآن می‌کرد، تا نزدیک اذان صبح که ابن‌نبّاح، مؤذّن آن حضرت اذان داد.

آقا از اطاق پایین آمد، تجدید وضو کرد و برای آمدن به مسجد آماده شد. عرض کردم: پدر جان، حال شما امشب غیر از سایر شب‌ها است، اگر احتمال می‌دهید که امشب بر شما مصیبتی وارد می‌شود، اجازه بدهید جُعده (جعدة بن هُبَیرة مخزومی، خواهر زادۀ حضرت و از مردان بزرگ روزگار، و پسر اُمّ‌هانی، خواهر امیرالمؤمنین است.) به مسجد برود و نماز بخواند.

 

آقا فرمود: «مگر از امر پروردگار می‌توان گریخت؟! قضای الهی است، و من در راه بهشت و سعادت می‌روم و نمی‌شود از قضای الهی تخطّی کرد!»

همین‌که آقا می‌خواست از منزل بیرون بیاید، چند تا مرغابی که در منزل بودند با منقار خود دامان آقا را گرفتند و صدا می‌کردند و صیحه می‌زدند؛ خواستند آنها را جدا کنند، حضرت فرمودند:

«دَعوهُنَّ؛ فإنّهُنَّ صَوائحُ تَتبَعُها نَوائح! ”اینها را به حال خودشان بگذارید؛ اینها صیحه‌هایی می‌زنند، ولیکن به دنبالش در این خانه‌ها گریه‌کنندگانی است!“»

آقا در مسجد آمد، چراغ‌های مسجد کوفه خاموش بود، بالای مأذنه آمد و اذان داد به‌طوری‌که تمام اهل کوفه صدای آن حضرت را شنیدند. از مأذنه پایین آمد و مردم را برای نماز بیدار می‌کرد:«برخیزید، برخیزید! موقع نماز است!»

تا اینکه از نزد ابن‌ملجم گذشت، ابن‌ملجم با دو نفر دیگر به نام وَردان و شبیب برای قتل حضرت در مسجد بودند؛ هر سه شمشیرهای تیز و زهرآلود با خود داشتند، و هم‌عهد و هم‌پیمان شده بودند.

حُجر بن عَدیّ که آن شب در مسجد کوفه تا به صبح بیدار، و به عبادت مشغول بود، می‌گوید:

نزدیک اذان صبح که شد دیدم أشعث بن قیس می‌گوید: «ای ابن‌ملجم، اذان صبح نزدیک شد، برخیز! مبادا درنگ کنی والاّ بعداً رسوا خواهی شد!»

من تا این کلام را از او شنیدم، قلبم تکان خورد و گفتم: وَیحَکَ یا أَعوَر! أَ تُریدُ قَتلَ علیٍّ؟! «تو می خواهی علی را بکشی؟!»

برخاستم و به منزل آمدم تا به امیرالمؤمنین خبر بدهم که اینها امشب قصد سوئی دارند! به مسجد برگشتم و دیدم کار گذشته است و تمام مردم از اطراف و اکناف به مسجد روی آورده‌اند.

امیرالمؤمنین علیه السّلام در محراب می‌افتد و خاک‌های محراب را جمع می‌کند و به مغزِ سر خود می‌گذارد و صدا می‌زند:فُزتُ وَ ربِّ الکعبَة! فُزتُ وَ ربِّ الکعبَة! «قسم به خدای کعبه، فائز شدم و به مقصود رسیدم! (مقصود من این ساعت و این لحظه است!)»

روایت بحارالانوار از محمد بن حنفیه و اوضاع امام علی در شب بیستم رمضان

در شب بیستم ماه رمضان، آثار زهر در قدم‌های پدرم امیرالمؤمنین ظاهر شد. در آن شب نتوانست ایستاده نماز بخواند و تا صبح نمازها را نشسته می‌خواند و از شدّت اثر سمّ تا صبح آن حضرت را خواب نبرد، و دائماً با ما صحبت می‌کرد و ما را به غیب دلالت می‌کرد و ما را تسلّی می‌داد. صبح که شد فرمود: «در را باز کنید تا هر کسی می‌خواهد به عیادت من بیاید، بیاید!»

ما در را باز کردیم و مردم دسته‌دسته برای عیادت پدرم می‌آمدند. پدرم می‌فرمود: «سَلونی قَبلَ أن تَفقِدونی! هرچه می‌خواهید سؤال کنید قبل از اینکه دیگر مرا نیابید!»

حُجر بن عَدی که از اصحاب بزرگوار آن حضرت است، برخاست و چند بیت شعر در رثاء آن حضرت و برائت از قاتلان و دشمنان حضرت خواند.

امیرالمؤمنین فرمود: «چه حالی داری در آن وقتی که تو را بطلبند و بگویند که از علی بیزاری بجوی!»

گفت: «قسم به خدا اگر مرا زیر شمشیر قطعه‌قطعه کنند و بعد آتش بزنند، من از تو برائت نخواهم جُست!» امیرالمؤمنین علیه السّلام دربارۀ او دعای خیری کرد.

بعد از این، [ابن‌ملجم را وارد کردند]. حضرت اُمّ‌کلثوم رو به ابن‌ملجم کرد و گفت: «ای ابن ملجم، کار بزرگی کردی! اگر امیرالمؤمنین بهبودی بیابد وای به حال تو!» ابن‌ملجم گفت: «امیرالمؤمنین بهبودی بیابد! کجا بهبودی بیابد؟! پس تو چرا گریه می‌کنی؟ آیا بر من گریه می‌کنی یا بر علی؟ من شمشیری به هزار درهم خریدم و هزار درهم به آن سمّ دادم، و چنان ضربتی زدم که اگر بر اهل عالم قسمت کنند همه می‌میرند!»

أصبع بن نباته می‌گوید:

من وارد شدم و دیدم که امیرالمؤمنین از شدّت درد، یک پای خود را بلند می‌کند و می‌گذارد، بعد پای دیگر را بلند می‌کند و می‌گذارد.

 

استجابت دعا در شب‌های قدر و ماه رمضان

دعا و راز و نیاز با پروردگار، جزو مهم ترین و برترین اعمالی است که همواره در روایات و در کلام بزرگان، به انسان سفارش شده است. از دعای پدر و مادر گرفته تا دعای یک کودک یتیم و یا فقیر و نیازمند، همه و همه جایگاه خاص خود را داشته و مستجاب شدن هر دعایی نیز شرایط خاص خود را میطلبد. شرایطی که خود پروردگار در برخی روزها و  ماه های سال، آن را به وفور برای بنده‌گانش محیّا ساخته و بنده باید از آن نهایت استفاده را ببرد. یکی از مهم ترین این ماه ها و شب‌ها نیز ماه مبارک رمضان و شب قدر است.

روایتی از پیامبر در مورد استجابت دعا در ماه رمضان

ماه رمضان که جزو مهم ترین ماه ها در نزد علما و مسلمین جهان به شمار میرود، دارای آثار و نعمت های بسیار خاصی است. بنابر روایتی از شیخ صدوق در مورد فضیلت‌های ماه رمضان، آمده است که امام رضا از پدر بزرگوارشان و آن‌ها نیز  از حضرت امیرالمؤمنین که فرمود: روزی پیامبر گرامی اسلام برای ما خطب ای خواند به این مضمون که: تنفس شما در این ماه، ثواب تسبیح و خواب شما ثواب عبادت را داشته و اعمال شما در آن مقبول و دعاهایتان مستجاب است.

ادعیه‌های ماه مبارک رمضان

همچنین، در این ماه پروردگار دعاهای خاص و ویژه‌ای را نیز در اختیار بندگانش قرار داده است. از جمله دعای سحر،  دعای افتتاح، دعای ابوحمزه، دعای مسجد زید،  دعای شب قدر، و مناجات امیرالمؤمنین در مسجد کوفه که هر کدام دریایی از حکمت‌ها و نتایج را برای انسان در پی دارد. همچنین بر طبق دستورالعمل علامه قاضی در مورد ماه مبارک رمضان، یکی از وظائف مهم و لازم برای سالک الله، دعا برای فرج حضرت حجّـ (عج)  در قنوت «وَتر» است. و نه تنها در این قنوت، بلکه در هر روز و شب و در تمام دعاها، دعای فرج را نباید از یاد برد.

شرایط استجابت دعا

اما در حالت کلی و با این تعریف که دعای ما، بیان درخواست ها از پروردگار به زبان و ادبیات خاص خودمان باشد، برای مستجاب شدن آن شرایطی باید رعایت شود. 24 شرط از این شرایط استجابت دعا را علامه سید محمد حسین حسینی طهرانی در کتاب مبانی اخلاق خود آورده است. از جمله با وضو بودن، نشستن رو به قبله، روزه گرفتن و بعد دو رکعت نماز خواندن و دعا کردن، استفاده از صلوات در قبل و بعد از هر دعا، گریه در حال دعا و موارد دیگر اینچنینی.

فراهم بودن تمامی شرایط استجابت دعا در شب‌های قدر ماه رمضان

در شب های قدر که اکثرا مردم در مساجد و یا حسینیه ها جمع میشوند، تمامی شرایط استجابت دعا نیز مهیا میشود. از طرفی همه وضو گرفته اند، روزه گرفته اند، نماز خوانده اند، و در مکانی مقدس و در شبی ممتاز یعنی شب قدر گردهم آمده و به اجماع و با حالتی خسته و از همه جا درمانده به دعا و راز و نیاز با خدای خود میپردازند. پس به هیچ عنوان نباید این فرصت بزرگ در استجابت دعا را از دست داد.

 

اعمال ماه مبارک رمضان از نظر پیامبر، امامان و علمای مشهور

ماه مبارک رمضان، از جمله مهم‌ترین ماه‌ها نزد مسلمین جهان به شمار میرود که اعمال، و آداب و رسوم خاص خود را نیز در بر دارد. در این ماه، بنابر آیه 185 سوره بقره، قرآن نیز در شب قدر نازل شده است که اهمیّت ماه رمضان را دوچندان میکند. شاید در نظر بسیاری از افراد، این ماه، صرفا برای روزه گرفتن‌ها و نماز خواندن‌ها باشد، اما بر اساس کلام ائمه و معصومین اعمال بسیاری را در این ماه میتوان انجام داد که هر یک ثواب و پاداش بزرگی را نیز در پی خواهد داشت.

بنابراین در این مقاله همراه باشید با اعمال ماه مبارک رمضان از نظر ائمه و اولیای الهی.

بهترین اعمال در ماه مبارک رمضان از نظر پیامبر اسلام

پیامبر در خطبه‌ای که در آخرین جمعه ماه شعبان قرائت فرمودند، مردم را به غنیمت شمردن فرصت ماه مبارک رمضان توصیه کرده و برای این ماه، فضیلت‌های متعددی را متذکر شدند. همچنین علاوه بر بیان فضائل ماه رمضان، به اعمال و رفتاری که یک فرد مسلمان باید در این ماه رعایت کند نیز اشاره فرمودند. اینکه فرد مؤمن‌ در ماه مبارک رمضان‌ باید خضوع و خشوع داشته، همیشه‌ مشغول به ذکر خدا بوده، در اموری که او را به خدا نزدیک میکند سبقت گرفته، از اعمالی که او را از خدا دور میکند دوری کرده، بر هر چه‌ دیدنش‌ را حرام‌ فرموده‌ چشم‌ فرو بندد و به‌ هر چه‌ شنیدنش‌ را ممنوع‌ کرده‌ گوش‌ فرا ندهد.

همچنین در پایان این خطبه‌ی پیامبر، زمانی که امیرالمؤمنین از ایشان سوال میکند که بهترین عمل در ماه رمضان چیست؟ ایشان در پاسخ میفرمایند: «ای‌ أبوالحسن‌! بهترین‌ اعمال‌ در ماه رمضان، اجتناب‌ از گناهان‌ است‌.»

وصیّت امام صادق (ع) در مورد اعمال ماه رمضان و هنگام روزه گرفتن

حضرت صادق (علیه السلام) وصیت نموده و فرموده که هر زمان روزه گرفتی، باید گوش، چشم، مو، پوست و تمام اعضای تو از محرّمات و حتی مکروهات دوری کنند. آن روز تو نباید مثل سایر روزهایت باشد، و روزه نخوردن و نیاشامیدن نیست؛ بلکه در روزی که روزه میگیرید، زبان خود را از دروغ و دیده های خود را از حرام بپوشانید، و از نزاع، حسد، غیبت، سوگند دروغ و حتی سوگند راست، دشنام و فحش، ستم، بی خردی، دلتنگی و غفلت از یاد خدا و نماز، دوری کنید. و خاموش باشید از آنچه نباید گفت و صبر کنید و راستگو باشید و دورى کنید از اهل شرّ و اجتناب کنید از گفتار بد و دروغ و افتراء و خصومت کردن با مردم و گمان بد بردن و غیبت کردن و سخنى کنى کردن و خود را مُشْرِف به آخرت دانید و منتظر فَرَج و ظُهور قائم آل محمّد (ع) باشید و آرزومند ثوابهاى آخرت باشید و توشه اعمال صالحه براى سفر آخرت بردارید.

حکایت پیامبر و زنی که روزه‌اش را با دشنام باطل کرد

روایت است از پیامبر که زنى در زمانی که روزه گرفته بود، جاریه‌اش را دشنام داد. حضرت غذایی طلبید . آن زن را گفت بخور زن. زن گفت من روزه ام . فرمود : چگونه روزه اى که جاریه خود را دشنام دادى. روزه فقط همین نخوردن و نیاشامیدن تنها نیست. به درستى که حق تعالى روزه را حجابى گردانیده است از سایر امور قبیحه. از کردار بد و گفتار بد. چه بسیار کم هستند روزه داران و چه بسیارند گرسنگى کشندگان و حضرت امیرالمؤ منین (ع) فرمود که چه بسیار روزه دارى که بهره اى نیست او را از روزه به غیر از تشنگى و گرسنگى و چه بسیار عبادت کننده اى که نیست او را بهره اى از عبادت به غیر تَعَب. اى خوشا خواب زیرکان که بهتر از بیدارى و عبادت احمقان است و خوشا افطار کردن زیرکان که بهتر از روزه داشتن بى خردان است .

توصیه‌ها و دستورات علامه سید علی قاضی در مورد ماه‌های حرام ( رجب، شعبان و رمضان)

در کتاب مهر تابناک اثر علامه سید محمد حسین حسینی طهرانی که در مورد علامه قاضی است، در صفحه 225، دستوراتی از علامه قاضی در مورد ماه رمضان ذکر شده که به گفته‌ی علامه طهرانی، برگرفته از نسخه‌ی خطی خود مرحوم سید علی قاضی است. این دستورات، که ایشان در یکی از جلسات و برای برخی افراد و شاگردان خاص بیان فرموده و آیت الله سید محمد محسن طهرانی نیز آن را یادداشت برداری کرده، به شرح زیر است:

١ـ آگاه و متوجه باش! که ماه‌های حرام (رجب و شعبان و رمضان که در نزد أهل عرفان ماه‌های حرامند) از راه رسید؛ بیدار باش! تا اینکه برای مسافرت خویش توشه برداری و این فرصت را از دست مده و غنیمت بشمار!.

٢ـ شب‌های آن را به بیداری و روز‌های آن را به روزه گرفتن سپری نما، بشکرانۀ اینکه خداوند لطف خویش را عام و شامل همگان فرموده است!.

٣ـ و شب را جز به مقدار کمی استراحت و خواب سپری مکن؛ و نماز شب را بنحو تهجّد و بیدار و خواب بجای آور (یعنی چند رکعتی نماز بخوان و مقداری بخواب و سپس بیدار شو و به همین ترتیب عمل نمای، تا نافلۀ شب پایان پذیرد) و چه بسیارند عاشقانی که هرگز در شب نمی خوابند!.

٤ـ و کتاب حقّ را تلاوت نمای و آنرا با بهترین صوت و زیباترین نغمه و آرام آرام قرائت کن، چرا که ظلمت‌ها و کدورت‌ها را تبدیل به نور و روشنائی می نماید.

٥ـ پس تو بهره مند نشدی، بلکه هیچکس از چیزی به مانند قرآن بهره نبرده است! و هر کس غیر از گفتۀ مرا بگوید سخت در اشتباه فرو رفته، مرتکب خطا گردیده و گمان او گمان باطلی خواهد بود!.

٦ـ و سلام بفرست بر أصل قرآن و فصل آن (که مقصود محمّد و آل محمّد صلوات اللَه علیهم أجمعین هستند) که آنان باقیماندگان آل اللَه می باشند و در برابر آنان عبد محض و تسلیم و بدون اراده باش!.

٧ـ هر کسی که در غیر حبّ آنها خود را در ذمّۀ خداوند رحمان درآورد و به اندازۀ ذرّه ای از محبّت غیر آنها در دل راه دهد، او محققاً گمراه شده و منکر نعمت ولایت آنان گردیده؛ و در این انکار خود نعمت‌های پروردگارش را از دست داده است!.

٨ـ پس محبّت به آنها محبّت به خداوند است و در این صورت تو خود را در پناه حبّ خداوند درآور!.

٩ـ و دربارۀ قرآن کوتاهی مکن و آنرا از روی لهو و لعب قرائت منمای و در معانی آن دقّت کن تا بواسطۀ دقت در قرآن به بالاترین ذروه از قلل مجد و شرف نائل آئی!.

١٠ـ و در هر حال بر تو باد که ذکر و یاد خدا؛ و مبادا کوتاهی کنی در قرائت قرآن و ذکر پروردگار و هیچگاه در این مورد عذر نیاور که: چگونه و چه مقدار به یاد او باشم. (یعنی اشتغال به امور دنیوی و تراکم شواغل و مشاغل تو باعث نشود که در این دو مهمّ سستی و تکاهل ورزی و آنرا بعنوان عذر برای خویش تلقّی نمائی

١١ـ این ماه‌ها (رجب و شعبان و رمضان) قرقگاه‌های خداوند است، پس در این قرقگاه داخل شو، اما حرمت آنرا پاس بدار و آنها را معظّم داشته، ملتزم به رعایت آداب آن باش.

١٢ـ پس هر کسی که به خداوند معتصم شود (دست به دامان رحمت و جمال و جلال او دراز نماید و به ریسمان او چنگ بزند) خود را در صراط او می یابد و اگر گفتی «ربّی اللَه» ای گوینده! روی این کلام ایستادگی نمای و دست از آن برندار.

 

انواع روزه گرفتن و 7 راه برای بهره وری کامل از آن در ماه رمضان

بر اساس خطبه‌ی پیامبر گرامی اسلام در آخرین جمعه ماه شعبان، ماه رمضان، مناسب‌ترین ماه برای دعا، نماز، قرائت قرآن، صدقه، صله رحم و همچنین ادای فرائض و روزه گرفتن است.

برای ماه مبارک رمضان، اعمال و اذکار خاصی نیز در نظر گرفته شده است. از جمله دستورات مرحوم قاضی در مورد ماه مبارک رمضان، که در کتاب مهر تابناک، اثر علامه سید محمد حسین حسینی طهرانی و به کوشش پسر ایشان، آیت الله سید محسن طهرانی به چاپ رسیده است. در کنار تمامی این اعمال و امورات خاص همچون به جا آوردن نافله‌ها، قرائت قرآن در هر روز، پرهیز از گناهان و غیره، عملی که اصلی ترین مشخصه‌ی ماه رمضان است، روزه گرفتن میباشد. اما روزه در ماه رمضان به چند نوع تقسیم میشود و چگونه میتوان از آن نهایت بره را برد؟

برای دریافت پاسخ چنین سوالی، در ادامه همراه باشید با 7 امر ضروری برای رسیدن به هدف نهایی روزه گرفتن که برگرفته از کتاب انوارالملکوت، اثر علامه سید محمد حسین حسینی طهرانی، است.

انواع روزه در ماه مبارک رمضان و سایر ماه‌ها

علامه طهرانی، در این مطلب، با توجه به آیه 173 سوره بقره، چنین عرض میکند که هدف نهایی از روزه گرفتن رسیدن به تقوای الهی است. و برای رسیدن به این هدف، باید اعمال خاصی را رعایت کرده و از اموراتی نیز دوری کند. به همین علت، علمای علم اخلاق، مثل حجّة الاسلام غزالی و مرحوم مولی محسن فیض کاشانی روزه را به سه قسمت تقسیم نموده اند: روزه‌ی عام، روزه‌ی خاص، و روزه‌ی خاص الخاص.

روزه‌ی عام در ماه مبارک رمضان و سایر ماه‌ها

این روزه، همان جلوگیری از صرف غذا و دوری از شهوات در ایام روزه و ماه رمضان است که در کتب مختلف علمی در مورد آن مطالب فراوانی آمده است.

روزه‌ی خاص در ماه مبارک رمضان و سایر ماه‌ها

یعنی روزه‌ای که شخص روزه دار، گوش، چشم، زبان، دست، پا و سایر اعضا و جوارح بدن خود را از گناهان و هرچه مورد رضای خداوند متعال نیست حفظ کند و به آن‌ها مبتلا نشود.حتی  روزه دار باید چشم و گوش و زبان خود را از مکروهات نیز نگاه دارد؛ چراکه طبق روایتی که از حضرت صادق علیه السّلام روایت شده است که الصَّومُ جُنَّةٌ، باید روزه یک سِپَری باشد از تمام گناهان، و طبق آیه‌ی مبارکه باید روح و حقیقت روزه او را به مقام تقوی رهبری کند.

اما برای رسیدن به این مقام و جایگاه، شخص روزه‌دار باید چه اموراتی را رعایت کند و چه شرایطی را پشت سر بگذارد:

  • چشم پوشیدن و نگهداری آن از رها شدن آن بسوی هر چه مذموم و مکروه است. چون چشم که بیفتد به امر مذمومی، بدنبال او دل حرکت می‌کند و در آن افق گناه می‌ایستد؛ پس برای نگاهداری دل باید چشم را از محرّمات نگهداری نمود.
  • نگاهداشتن زبان از هر چه گفتنش شایسته نیست؛ مانند دروغ، غیبت، نمّامی، فحش، سبّ، جفا و تعدّی در گفتار، خودنمائی، مجادله و بطور کلّی هرزه‌گوئی یا سخنان بیهوده و لغو گفتن و یاوه‌سرائی نمودن.
  • نگاهداشتن گوش از هر چه شنیدن آن برای انسان حرام و مکروه شمرده شده، و حتی شنیدن چیزهای مباحی که بر انسان نفعی ندارد. حضرت أمیرالمؤمنین علیه السّلام در نهج البلاغة به همّام دربارۀ صفات متّقین می‌فرماید:

و این جماعت گوش‌های خود را فقط در خدمت علومی که نافع است بکار گرفته‌اند (یعنی به هر سخن بیهوده و لَغْوی گوش فرا نمی‌دهند)

  • نگاهداشتن سایر اعضاء بدن از گناه؛ مانند دست، پا، پوست و موی بدن. زیرا حقیقتی که در دل یک گناه است از دید ما پنهان است، و این یعنی گناه، دل را سیاه و از عالم نور به ظلمت و از خلوص به نفاق و از طهارت به قذارت و از حیات به موت و از توحید به تفرقه و شرک می کشاند؛ و معلوم است که علّت تشریع صیام که همان وصول به تقوی و پیدایش آثار طهارت است با گناه صورت نبندد، و به هر مقدار که شخص روزه دار گناه کند به همان مقدار اثر روزه اش ضعیف، و به هر مقدار خود را از گناه دور کند اثر روزه در او قوی خواهد بود. بنابراین باید تمام اعضاء و جوارح را از کردار ناپسندیده بازداشت، و راه جولان آنها در هوای نفس که مرتع شیطان است را مسدود ساخت.
  • کفّ بطن از غذای حرام و مشتبه در وقت افطار و سحر و در طول شب؛ زیرا کفّ بطن از غذای حلال در طول روز و خوردن حرام در شب چه فائده‌ای دارد؟ مثال چنین شخصی مثال کسی است که خانه‌ای بنا می‌کند ولی شهری را خراب می‌نماید؛ چون در غذای حلال زیاده‌روی و افراط غلط است، و غذای حرام مطلقا ولو ذرّه‌ای باشد حرام. غذای حلال برای بدن حکم دوا دارد، و غذای حرام حکم سمّ قاتل. چنانچه دوا را زیاد استعمال کنیم ضرر دارد، ولی سمّ مهلک نه زیادی او بلکه اصلش مهلک است. بنابراین کسی که در روز از غذای حلال اجتناب می‌کند و شب غذای مشتبه یا حرام می‌خورد مانند کسیست که از زیادی دوا اجتناب نموده، و بعوض سمّ قاتل خورده است؛ از ضرری پیشگیری نموده و خود را یک مرتبه در ضرر شدیدتر افکنده است.
  • از زیاده خوردن در وقت افطار خودداری کند و شکم خود را پُر نگرداند. همانطور که در بحارالأنوار، ج1، ص 226، حدیث عنوان بصری امام صادق آمده است که پیامبر فرمود: انسان هیچ ظرفی را انباشته ننمود که بدتر از شکم او باشد. پس اگر چاره‌ای از خوردن غذا نیست، باید یک سوّم آنرا به غذا و یک سوّم را به نوشیدنیها و یک سوّم آن را به تنفس اختصاص دهد.

آنچه بین بعضی از مترفّهین مشهود است که برای ماه رمضان خود غذاهای لذیذتری آماده می کنند، و در شب مجالسی تشکیل می دهند و بخورد و خوراکهای متنوّع مشغول می شوند، و چه بسا در شبهای رمضان بیشتر از ماههای دیگر غذا می خورند، برای آنها این چنین روزه اثر واقعی نخواهد داشت. بلکه یکی از آداب روزه آنست که شخص روزه دار در روز زیاد نخوابد تا خوب گرسنگی و تشنگی را درک کند و ضعف قوای حیوانی را بفهمد، و هر شب که بگذرد قدری از این صفتهای قوای حیوانی به روی هم متراکم گردد تا نشاط روحی او بحدّ کمال، و خفّت قوای بهیمیّت او بحدّ نازل منتهی شود؛ در این حال ممکنست در اواخر ماه مبارک رمضان به شرف لیلة القدر مشرّف گردد. چون لیلة القدر شبی است که در آن انوار ملکوت الهی بر عبد منکشف گردد؛ لذا برای کسی که می خواهد از این بهرۀ عظمای الهی نصیبی وافر بردارد باید هر شب نیز مقداری را به نماز و ذکر بگذراند.

  • آنکه دل بعد از افطار مضطرب و معلّق بین خوف و رجا باشد، و مبادا او را عُجب و خودپسندی فراگیرد؛ چون از کجا می داند که آیا روزه‌ی او قبول شده و از مقرّبین درگاه خداست، یا ردّ شده و جزء مطرودین است. و بطور کلّی همیشه باید در بعد از عبادتی که از انسان سر می‌زند انسان فقط امید به رحمت او داشته باشد، نه آنکه پشت‌گرم به عملی که نموده است بوده باشد.

روزه‌ی خاص الخاص در ماه مبارک رمضان

روزه‌ی خاصّ الخاص،  روزه‌ی مقرّبین درگاه خداست.

در مصباح الشریعه، ص 135 و 136 آمده است که امام صادق فرمودند: که پیامبر فرمود: «خدای متعال می گوید: روزه اختصاص به من دارد و من خود پاداش آن را خواهم داد و یا اینکه من خود پاداش آن خواهم بود.» و روزه می میراند خواهشها و امیال شهوانی و حیوانی نفس را، و موجب پاکیزگی قلب و روان و طهارت اعضاء و جوارح، و اصلاح ظاهر و باطن آدمی، و سپاس بر نعمتهای الهی ، و نیکی و مساعدت به فقرا و زیادت تضرّع و انابه و خشوع و گریه و تمسّک به ریسمان عنایت حق، خواهد شد.

 

 

باطل شدن روزه در اثر غیبت و دشنام

در ماه رمضان، روزه گرفتن را میتوان به عنوان اصلی ترین ویژگی ماه مبارک رمضان در نظر گرفت. در مورد  روزه، فضائل و تأثیرات شگرفی روایت شده است. اما آیا روزه‌ی تمامی افراد در ماه رمضان صحیح است؟ چه عواملی باعث باطل شدن روزه در ماه رمضان میشود؟ و آیا در تمامی روزها و ماه‌های سال نیز میتوان روزه گرفت؟

در این مقاله همراه باشید با پاسخ برخی از این سوالات.

حکایت پیامبر و زنی که روزه‌اش را با دشنام باطل کرد

روایت است از پیامبر که زنى در زمانی که روزه گرفته بود، جاریه‌اش را دشنام داد. حضرت غذایی طلبید . آن زن را گفت بخور زن. زن گفت من روزه ام . فرمود : چگونه روزه اى که جاریه خود را دشنام دادى. روزه فقط همین نخوردن و نیاشامیدن تنها نیست. به درستى که حق تعالى روزه را حجابى گردانیده است از سایر امور قبیحه. از کردار بد و گفتار بد. چه بسیار کم هستند روزه داران و چه بسیارند گرسنگى کشندگان و حضرت امیرالمؤ منین (علیه السلام) فرمود که چه بسیار روزه دارى که بهره اى نیست او را از روزه به غیر از تشنگى و گرسنگى و چه بسیار عبادت کننده اى که نیست او را بهره اى از عبادت به غیر تَعَب. اى خوشا خواب زیرکان که بهتر از بیدارى و عبادت احمقان است و خوشا افطار کردن زیرکان که بهتر از روزه داشتن بى خردان است .

حکایتی از باطل بودن روزه در روز عاشورا

به نقل از کتاب نوروز در جاهلیت و اسلام، اثر آیت الله سید محمد محسن حسینی طهرانی که توسط انتشارات مکتب وحی به چاپ رسیده است، در زمان گذشته بنی امیّه و بنی مروان به منظور شکرگذاری از غلبه بر فرزند رسول خدا و کشتن اولاد آن حضرت در روز عاشورا، این روز را روزه می گرفتند؛ و در زیارت عاشوراء می خوانیم:

اَللَهُمّ إنّ هذا یَومٌ تبرَّکَت به بَنوأُمیّه و ابنُ آکِلةِ الأکباد … ؛ «پروردگارا امروز روزی است که بنی‌امیّه و فرزند هند جگرخوار، آن را مبارک و میمون می‌شمارند … .»

بنابراین، روزه گرفتن در روز عاشورا از سمت ائمه (ع) منع شده بود. درست است که هیچ فرد شیعه‌ای که در این روز روزه میگیرد، قصد و نیت معاندین را ندارد و حتی آنان را مورد لعن قرار میدهد، اما به این دلیل که این روز را معاندین اهل بیت مبارک دانسته و آن را جشن میگرفتند، اگر شخصی روزه میگرفت، خواسته یا ناخواسته باعث جلب اذهان به آن سمت و سو شده و آن حرکت ناپسند در اذهان مجسّم میشد. به همین دلیل، روزه در روز عاشورا باطل و منع شده بود.  اما در زمان فعلی که دیگر آن سنّت باقی نمانده و شخصی به این دلیل روزه نمیگیرد، منعی برای روزه گرفتن در روز عاشورا وجود نخواهد داشت.

مورد قبول نبودن روزه و نماز تا 40 روز در اثر غیبت

بر اساس کتاب اربعین در فرهنگ شیعه، در جامع الأخبار از پیامبر گرامی اسلام نقل است که فرمود: «کسی که غیبت مرد یا زن مسلمانی را کند، تا چهل روز نماز و روزه‌ی او مورد قبول پروردگار حق تعالی قرار نمی گیرد؛ مگر آنکه آن شخص از او درگذرد.»

روایت پیامبر و زنانی که در حال روزه به غیبت میپرداختند

در کتاب مبانی اخلاق از علامه طهرانی، روایتی از عامه است و ملاّ محسن کاشانی در محجّة البیضاء از غزالی و او ظاهراً از مسند احمد حنبل نقل می‌کند که:

در زمان پیامبر، دو زن در ماه رمضان روزه گرفته بودند. نزدیک غروب گرسنگی و تشنگی شدیدی بر آنها غلبه کرد به نحوی که نزدیک بود از حال بروند و خدمت حضرت رسول فرستادند و عرض کردند: «ما از تاب و تحمّل رفتیم! اجازه می دهید روزه‌ی خود را افطار کنیم؟» حضرت فرمودند: «اینها روزه نیستند و افطار کرده اند!» و دستور دادند طشتی برای آنها آوردند و به آن دو زن گفتند: «هرچه می توانید در این طشت قِیْ کنید!» یکی از آنها در نصف طشت خون تازه و گوشت تازه جویده‌شده بالا آورد، باز دیگری قِیْ کرد و تمام آن طشت از همان خون تازه و گوشت جویده‌شده پر شد. مردم تعجّب کردند که اینها امروز چیزی نخورده بودند و این چیزها در شکم اینها چیست که بیرون آمده است، درصورتی که می‌گویند: ما از ناتوانی نزدیک است از پا در بیاییم!

حضرت فرمودند: «این دو از صبح تا به غروب در منزل کنار هم نشسته اند و مشغول غیبت أعراض و نوامیس مردم و بد گویی از حالات آنها هستند، و اینها خیال می کنند که روزه هستند؛ ولی نمی دانند که از چیزهایی که خدا در سایر ایّام حلال کرده است مثل خوردن و آشامیدن، روزه گرفته اند، ولی به چیزهای حرام افطار کرده اند! آن غیبت هایی که کرده اند، به منزله‌ی همین خون ها و گوشت هایی است که از برادران مؤمن خود جویده اند و جوف ملکوتی آنها را پر کرده است!»

 

 

 

زبان آلمانی

آموزش زبان آلمانی سطح های مختلفی دارد در ابتدا باید هدف خود را از یادگیری زبان آلمانی مشخص کنید

  • ثبت نام در دانشگاه های آلمانی زبان
  • صحبت کردن آلمانی در تجارت
  • کار در کشور های آلمانی زبان
  • سفر به آلمان

بعد ار مشخص کردن هدف حالا برای تعیین کتاب ها و پک های آموزشی مورد نیاز می توانید آسان تر نتیجه گیری کنید.

ریشه زبان آلمانی

آلمانی زبان اروپاییست  بیشتر در مناطق مرکزی اروپا صحبت می شود. این زبان به طور گسترده و به صورت رسمی در کشورهای آلمان، اتریش، سوئیس ولیختن اشتاین صحبت می شود. آلمانی از نظر ریشه شباهت و نزدیکی زیادی با زبان های انگلیسی و هلندی دارد.

یکی از تفاوت های آلمانی و فارسی جنسیت محور بودن آلمانی است و برای جمع بستن اسامی قاعده خاصی وجود ندارد و باید در زمان یادگیری جمع اسامی را فرا گرفت.